Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "honorare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonorohonoror
2. Person Singularhonorashonoraris, honorare
3. Person Singularhonorathonoratur
1. Person Pluralhonoramushonoramur
2. Person Pluralhonoratishonoramini
3. Person Pluralhonoranthonorantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonorabamhonorabar
2. Person Singularhonorabashonorabare, honorabaris
3. Person Singularhonorabathonorabatur
1. Person Pluralhonorabamushonorabamur
2. Person Pluralhonorabatishonorabamini
3. Person Pluralhonorabanthonorabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonorabohonorabor
2. Person Singularhonorabishonorabere, honoraberis
3. Person Singularhonorabit, honorarithonorabitur
1. Person Pluralhonorabimushonorabimur
2. Person Pluralhonorabitishonorabimini
3. Person Pluralhonorabunthonorabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoravi
2. Person Singularhonoravisti
3. Person Singularhonoravit, honoravitque
1. Person Pluralhonoravimus
2. Person Pluralhonoravistis
3. Person Pluralhonorare, honoraverunt, honoravere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoraveram
2. Person Singularhonoraveras
3. Person Singularhonoraverat
1. Person Pluralhonoraveramus
2. Person Pluralhonoraveratis
3. Person Pluralhonoraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoravero
2. Person Singularhonoraris, honoraveris
3. Person Singularhonoraverit
1. Person Pluralhonoraverimus
2. Person Pluralhonoraritis, honoraveritis
3. Person Pluralhonoraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonorem, honoremquehonorer
2. Person Singularhonores, honoresquehonorere, honoreris
3. Person Singularhonorethonoretur
1. Person Pluralhonoremushonoremur
2. Person Pluralhonoretishonoremini
3. Person Pluralhonorenthonorentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoraremhonorarer
2. Person Singularhonorareshonorarere, honorareris
3. Person Singularhonorarethonoraretur
1. Person Pluralhonoraremushonoraremur
2. Person Pluralhonoraretishonoraremini
3. Person Pluralhonorarenthonorarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoraverim
2. Person Singularhonoraris, honoraveris
3. Person Singularhonoraverit, honorarit
1. Person Pluralhonoraverimus
2. Person Pluralhonoraritis, honoraveritis
3. Person Pluralhonoraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularhonoravissem
2. Person Singularhonoravisses
3. Person Singularhonoravisset
1. Person Pluralhonoravissemus
2. Person Pluralhonoravissetis
3. Person Pluralhonoravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivhonorarehonoravisse
Passivhonorarier, honorariusum, honorari
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularhonorahonorare
3. Person Singular
2. Person Pluralhonoratehonoramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularhonoratohonorator
3. Person Singularhonoratohonorator
2. Person Pluralhonoratote
3. Person Pluralhonorantohonorantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum