Formentabelle zu „halare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halosin, halo, halosis | halor |
2. Person Singular | halas | halare, halaris |
3. Person Singular | halat | halatur |
1. Person Plural | halamus | halamur |
2. Person Plural | halatis | halamini |
3. Person Plural | halant | halantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halabam | halabar |
2. Person Singular | halabas | halabare, halabaris |
3. Person Singular | halabat | halabatur |
1. Person Plural | halabamus | halabamur |
2. Person Plural | halabatis | halabamini |
3. Person Plural | halabant | halabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halabo | halabor |
2. Person Singular | halabis | halabere, halaberis |
3. Person Singular | halabit | halabitur |
1. Person Plural | halabimus | halabimur |
2. Person Plural | halabitis | halabimini |
3. Person Plural | halabunt | halabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halavi | — |
2. Person Singular | halavisti | — |
3. Person Singular | halavit | — |
1. Person Plural | halavimus | — |
2. Person Plural | halavistis | — |
3. Person Plural | halare, halavere, halaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halaveram | — |
2. Person Singular | halaveras | — |
3. Person Singular | halaverat | — |
1. Person Plural | halaveramus | — |
2. Person Plural | halaveratis | — |
3. Person Plural | halaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halavero | — |
2. Person Singular | halaris, halaveris | — |
3. Person Singular | halaverit | — |
1. Person Plural | halaverimus | — |
2. Person Plural | halaveritis | — |
3. Person Plural | halaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | alem, vahalem, halem | haler, aler |
2. Person Singular | hales | halere, haleris |
3. Person Singular | halet | haletur |
1. Person Plural | halemus | halemur |
2. Person Plural | haletis | halemini |
3. Person Plural | halent | halentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halarem | halarer |
2. Person Singular | halares | halarere, halareris |
3. Person Singular | halaret | halaretur |
1. Person Plural | halaremus | halaremur |
2. Person Plural | halaretis | halaremini |
3. Person Plural | halarent | halarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halaverim | — |
2. Person Singular | halaris, halaveris | — |
3. Person Singular | halaverit | — |
1. Person Plural | halaverimus | — |
2. Person Plural | halaveritis | — |
3. Person Plural | halaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | halavissem | — |
2. Person Singular | halavisses | — |
3. Person Singular | halavisset | — |
1. Person Plural | halavissemus | — |
2. Person Plural | halavissetis | — |
3. Person Plural | halavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | halare | halavisse |
Passiv | halari, halarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | hala, halanos, halapia | halare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | halate | halamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | halato | halator |
3. Person Singular | halato | halator |
2. Person Plural | halatote | — |
3. Person Plural | halanto | halantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | halata, halatum, halatus | halata, halatae, halati |
Genitiv | halatae, halati | halatarum, halatorum |
Dativ | halatae, halato | halatis |
Akkusativ | halatam, halatum | halata, halatas, halatos |
Ablativ | halata, halato | halatis |
Vokativ | halata, halate, halatum | halata, halatae, halati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | halans | halantes, halantia |
Genitiv | halantis | halantium, halantum |
Dativ | halanti | halantibus |
Akkusativ | halans, halantem | halantes, halantia |
Ablativ | halante, halanti | halantibus |
Vokativ | halans | halantes, halantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | halatura, halaturum, halaturus | halatura, halaturae, halaturi |
Genitiv | halaturae, halaturi | halaturarum, halaturorum |
Dativ | halaturae, halaturo | halaturis |
Akkusativ | halaturam, halaturum | halatura, halaturas, halaturos |
Ablativ | halatura, halaturo | halaturis |
Vokativ | halatura, halature, halaturum | halatura, halaturae, halaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | halanda, halandum, halandus | halanda, halandae, halandi |
Genitiv | halandae, halandi | halandarum, halandorum |
Dativ | halandae, halando | halandis |
Akkusativ | halandam, halandum | halanda, halandas, halandos |
Ablativ | halanda, halando | halandis |
Vokativ | halanda, halande, halandum | halanda, halandae, halandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | halium | — |
Genitiv | — | halium |
Dativ | — | — |
Akkusativ | halium | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | halium | — |
156 (239) Formen für „halare“