Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "habere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habeo, habeoque	habeor
2. Person Singular	habes, habessit	haberehaberet, peregrinationeshabere, haberis, habere, habereque, habereanimi
3. Person Singular	constitutionemhabet, nonhabet, habetque, habetqui, habet, totiushabet, habetipsae	habetur
1. Person Plural	habemus	habemur
2. Person Plural	habetis	habemini
3. Person Plural	habent, habentque	habentur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habebam	habebar
2. Person Singular	habebas	habebare, habebaris
3. Person Singular	habebat, habebatque, habebatquod	habebatur
1. Person Plural	habebamus	habebamur
2. Person Plural	habebatis	habebamini
3. Person Plural	habebant, habebantque	habebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habebo	habebor
2. Person Singular	habebis	habeberis, habebere
3. Person Singular	habebit	habebitur
1. Person Plural	habebimus	habebimur
2. Person Plural	habebitis	habebimini
3. Person Plural	habebunt	habebuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habui, habuique, habuisis	—
2. Person Singular	habuisti	—
3. Person Singular	habuit, habuitque, uthabuit	—
1. Person Plural	habuimus	—
2. Person Plural	habuistis	—
3. Person Plural	habueruntnec, habverunt, habuere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habueram	—
2. Person Singular	habueras	—
3. Person Singular	habuerat	—
1. Person Plural	habueramus	—
2. Person Plural	habueratis	—
3. Person Plural	habuerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habuero	—
2. Person Singular	habueris	—
3. Person Singular	habueritque, habuerit	—
1. Person Plural	habuerimus	—
2. Person Plural	habueritis	—
3. Person Plural	habuerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habeam	habear
2. Person Singular	habeas	hhabeare, habeare, habearis
3. Person Singular	habeat	habeatur
1. Person Plural	habeamus	habeamur
2. Person Plural	habeatis	habeamini
3. Person Plural	habeant, habeantque	motushabeantur, habeantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	haberem, haberemque	haberer
2. Person Singular	haberes	haberere, habereris
3. Person Singular	haberehaberet, haberet	haberetur
1. Person Plural	haberemus	haberemur
2. Person Plural	haberetis	haberemini
3. Person Plural	haberent	haberentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habuerim	—
2. Person Singular	habueris	—
3. Person Singular	habueritque, habuerit	—
1. Person Plural	habuerimus	—
2. Person Plural	habueritis	—
3. Person Plural	habuerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	habuissem	—
2. Person Singular	habuisses	—
3. Person Singular	habuisset	—
1. Person Plural	habuissemus	—
2. Person Plural	habuissetis	—
3. Person Plural	habuissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	haberehaberet, peregrinationeshabere, habere, habereque, habereanimi	habuisse
Passiv	haberi, haberier, haberique	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	habenant, habereremus, habetore, habeture, habeatque, habe	habereanimi, haberehaberet, peregrinationeshabere, habere, habereque
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	habete	habemini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	habeto	habetor
3. Person Singular	habeto	habetor
2. Person Plural	habetote	—
3. Person Plural	habento	habentor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum