Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "fortunare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunofortunor
2. Person Singularfortunas, fortunasquefortunare, fortunaris
3. Person Singularfortunatiano, fortunat, fortunatusquefortunatur
1. Person Pluralfortunamusfortunamur
2. Person Pluralfortunatisfortunamini
3. Person Pluralfortunantfortunantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunabamfortunabar
2. Person Singularfortunabasfortunabare, fortunabaris
3. Person Singularfortunabatfortunabatur
1. Person Pluralfortunabamusfortunabamur
2. Person Pluralfortunabatisfortunabamini
3. Person Pluralfortunabantfortunabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunabofortunabor
2. Person Singularfortunabisfortunabere, fortunaberis
3. Person Singularfortunabitfortunabitur
1. Person Pluralfortunabimusfortunabimur
2. Person Pluralfortunabitisfortunabimini
3. Person Pluralfortunabuntfortunabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavi
2. Person Singularfortunavisti
3. Person Singularfortunavit
1. Person Pluralfortunavimus
2. Person Pluralfortunavistis
3. Person Pluralfortunaverunt, fortunavere, fortunare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaveram
2. Person Singularfortunaveras
3. Person Singularfortunaverat
1. Person Pluralfortunaveramus
2. Person Pluralfortunaveratis
3. Person Pluralfortunaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavero
2. Person Singularfortunaris, fortunaveris
3. Person Singularfortunaverit
1. Person Pluralfortunaverimus
2. Person Pluralfortunaveritis
3. Person Pluralfortunaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunemfortuner
2. Person Singularfortunesfortunere, fortuneris
3. Person Singularfortunetfortunetur
1. Person Pluralfortunemusfortunemur
2. Person Pluralfortunetisfortunemini
3. Person Pluralfortunentfortunentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaremfortunarer
2. Person Singularfortunaresfortunarere, fortunareris
3. Person Singularfortunaretfortunaretur
1. Person Pluralfortunaremusfortunaremur
2. Person Pluralfortunaretisfortunaremini
3. Person Pluralfortunarentfortunarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaverim
2. Person Singularfortunaris, fortunaveris
3. Person Singularfortunaverit
1. Person Pluralfortunaverimus
2. Person Pluralfortunaveritis
3. Person Pluralfortunaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavissem
2. Person Singularfortunavisses
3. Person Singularfortunavisset
1. Person Pluralfortunavissemus
2. Person Pluralfortunavissetis
3. Person Pluralfortunavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivfortunarefortunavisse
Passivfortunari, fortunarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularfortunaque, fortunaeque, fortunarus, fortuna, fortunaviverefortunare
3. Person Singular
2. Person Pluralfortunatefortunamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularfortunatofortunator
3. Person Singularfortunatofortunator
2. Person Pluralfortunatote
3. Person Pluralfortunantofortunantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum