Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „fortunare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunofortunor
2. Person Singularfortunas, fortunas(que)fortunare, fortunaris
3. Person Singularfortunatiano, fortunatus(que), fortunatfortunatur
1. Person Pluralfortunamusfortunamur
2. Person Pluralfortunatisfortunamini
3. Person Pluralfortunantfortunantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunabamfortunabar
2. Person Singularfortunabasfortunabare, fortunabaris
3. Person Singularfortunabatfortunabatur
1. Person Pluralfortunabamusfortunabamur
2. Person Pluralfortunabatisfortunabamini
3. Person Pluralfortunabantfortunabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunabofortunabor
2. Person Singularfortunabisfortunabere, fortunaberis
3. Person Singularfortunabitfortunabitur
1. Person Pluralfortunabimusfortunabimur
2. Person Pluralfortunabitisfortunabimini
3. Person Pluralfortunabuntfortunabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavi
2. Person Singularfortunavisti
3. Person Singularfortunavit
1. Person Pluralfortunavimus
2. Person Pluralfortunavistis
3. Person Pluralfortunare, fortunavere, fortunaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaveram
2. Person Singularfortunaveras
3. Person Singularfortunaverat
1. Person Pluralfortunaveramus
2. Person Pluralfortunaveratis
3. Person Pluralfortunaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavero
2. Person Singularfortunaris, fortunaveris
3. Person Singularfortunaverit
1. Person Pluralfortunaverimus
2. Person Pluralfortunaveritis
3. Person Pluralfortunaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunemfortuner
2. Person Singularfortunesfortunere, fortuneris
3. Person Singularfortunetfortunetur
1. Person Pluralfortunemusfortunemur
2. Person Pluralfortunetisfortunemini
3. Person Pluralfortunentfortunentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaremfortunarer
2. Person Singularfortunaresfortunarere, fortunareris
3. Person Singularfortunaretfortunaretur
1. Person Pluralfortunaremusfortunaremur
2. Person Pluralfortunaretisfortunaremini
3. Person Pluralfortunarentfortunarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunaverim
2. Person Singularfortunaris, fortunaveris
3. Person Singularfortunaverit
1. Person Pluralfortunaverimus
2. Person Pluralfortunaveritis
3. Person Pluralfortunaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularfortunavissem
2. Person Singularfortunavisses
3. Person Singularfortunavisset
1. Person Pluralfortunavissemus
2. Person Pluralfortunavissetis
3. Person Pluralfortunavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivfortunarefortunavisse
Passivfortunari, fortunarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularfortuna, fortuna(que), fortunae(que), fortunavivere, fortunarusfortunare
3. Person Singular
2. Person Pluralfortunatefortunamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularfortunatofortunator
3. Person Singularfortunatofortunator
2. Person Pluralfortunatote
3. Person Pluralfortunantofortunantor
PPP
 SingularPlural
Nominativfortunata, fortunatum, fortunatus, fortunata(que)fortunati, fortunata, fortunatae, fortunata(que)
Genitivfortunati, fortunatae, fortunatifortunatorum, fortunatorum, fortunatarum
Dativfortunatae, fortunato, fortunatofortunatis
Akkusativfortunatum, fortunatum, fortunatamfortunata, fortunatos, fortunata(que), fortunatas
Ablativfortunata, fortunato, fortunato, fortunata(que)fortunatis
Vokativfortunatum, fortunata, fortunate, fortunata(que)fortunati, fortunata, fortunatae, fortunata(que)
PPA
 SingularPlural
Nominativfortunansfortunantes, fortunantia
Genitivfortunantisfortunantium, fortunantum
Dativfortunantifortunantibus
Akkusativfortunans, fortunantemfortunantes, fortunantia
Ablativfortunante, fortunantifortunantibus
Vokativfortunansfortunantes, fortunantia
PFA
 SingularPlural
Nominativfortunatura, fortunaturum, fortunaturusfortunatura, fortunaturae, fortunaturi
Genitivfortunaturae, fortunaturi, fortunaturifortunaturarum, fortunaturorum, fortunaturorum
Dativfortunaturae, fortunaturo, fortunaturofortunaturis
Akkusativfortunaturam, fortunaturum, fortunaturumfortunatura, fortunaturas, fortunaturos
Ablativfortunatura, fortunaturo, fortunaturofortunaturis
Vokativfortunatura, fortunature, fortunaturumfortunatura, fortunaturae, fortunaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativfortunanda, fortunandum, fortunandusfortunanda, fortunandae, fortunandi
Genitivfortunandae, fortunandi, fortunandifortunandarum, fortunandorum, fortunandorum
Dativfortunandae, fortunando, fortunandofortunandis
Akkusativfortunandam, fortunandum, fortunandumfortunanda, fortunandas, fortunandos
Ablativfortunanda, fortunando, fortunandofortunandis
Vokativfortunanda, fortunande, fortunandumfortunanda, fortunandae, fortunandi

152 (241) Formen für „fortunare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum