Formentabelle zu „fornicare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | fornico | fornicor |
2. Person Singular | fornicas | fornicare, fornicaris |
3. Person Singular | fornicat | fornicatur |
1. Person Plural | fornicamus | fornicamur |
2. Person Plural | fornicatis | fornicamini |
3. Person Plural | fornicant | fornicantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | fornicabam | fornicabar |
2. Person Singular | fornicabas | fornicabare, fornicabaris |
3. Person Singular | fornicabat | fornicabatur |
1. Person Plural | fornicabamus | fornicabamur |
2. Person Plural | fornicabatis | fornicabamini |
3. Person Plural | fornicabant | fornicabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | fornicabo | fornicabor |
2. Person Singular | fornicabis | fornicabere, fornicaberis |
3. Person Singular | fornicabit | fornicabitur |
1. Person Plural | fornicabimus | fornicabimur |
2. Person Plural | fornicabitis | fornicabimini |
3. Person Plural | fornicabunt | fornicabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | fornicare, fornicavere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | fornicaris, fornicaveris | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | fornicem | fornicer |
2. Person Singular | fornices, fornices(que) | fornicere, forniceris |
3. Person Singular | fornicet | fornicetur |
1. Person Plural | fornicemus | fornicemur |
2. Person Plural | fornicetis | fornicemini |
3. Person Plural | fornicent | fornicentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | fornicarem | fornicarer |
2. Person Singular | fornicares | fornicarere, fornicareris |
3. Person Singular | fornicaret | fornicaretur |
1. Person Plural | fornicaremus | fornicaremur |
2. Person Plural | fornicaretis | fornicaremini |
3. Person Plural | fornicarent | fornicarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | fornicaris, fornicaveris | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | — | — |
2. Person Singular | — | — |
3. Person Singular | — | — |
1. Person Plural | — | — |
2. Person Plural | — | — |
3. Person Plural | — | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | fornicare | — |
Passiv | fornicari, fornicarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | fornica | fornicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | fornicate | fornicamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | fornicato, fornicatoreis | fornicator |
3. Person Singular | fornicato, fornicatoreis | fornicator |
2. Person Plural | fornicatote | — |
3. Person Plural | fornicanto | fornicantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | fornicata, fornicatum, fornicatus | fornicata, fornicati, fornicatae |
Genitiv | fornicati, fornicati, fornicatae | fornicatarum, fornicatorum, fornicatorum |
Dativ | fornicatae, fornicato, fornicato, fornicatoreis, fornicatoreis | fornicatis |
Akkusativ | fornicatam, fornicatum, fornicatum | fornicata, fornicatas, fornicatos |
Ablativ | fornicata, fornicato, fornicato, fornicatoreis, fornicatoreis | fornicatis |
Vokativ | fornicata, fornicate, fornicatum | fornicata, fornicati, fornicatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | fornicans | fornicantes, fornicantia |
Genitiv | fornicantis | fornicantium, fornicantum |
Dativ | fornicanti | fornicantibus |
Akkusativ | fornicans, fornicantem | fornicantes, fornicantia |
Ablativ | fornicante, fornicanti | fornicantibus |
Vokativ | fornicans | fornicantes, fornicantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | fornicatura, fornicaturum, fornicaturus | fornicatura, fornicaturae, fornicaturi |
Genitiv | fornicaturae, fornicaturi, fornicaturi | fornicaturarum, fornicaturorum, fornicaturorum |
Dativ | fornicaturae, fornicaturo, fornicaturo | fornicaturis |
Akkusativ | fornicaturam, fornicaturum, fornicaturum | fornicatura, fornicaturas, fornicaturos |
Ablativ | fornicatura, fornicaturo, fornicaturo | fornicaturis |
Vokativ | fornicatura, fornicature, fornicaturum | fornicatura, fornicaturae, fornicaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | fornicanda, fornicandum, fornicandus | fornicanda, fornicandae, fornicandi |
Genitiv | fornicandae, fornicandi, fornicandi | fornicandarum, fornicandorum, fornicandorum |
Dativ | fornicandae, fornicando, fornicando | fornicandis |
Akkusativ | fornicandam, fornicandum, fornicandum | fornicanda, fornicandas, fornicandos |
Ablativ | fornicanda, fornicando, fornicando | fornicandis |
Vokativ | fornicanda, fornicande, fornicandum | fornicanda, fornicandae, fornicandi |
124 (206) Formen für „fornicare“