Formentabelle zu „exuperare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exupero | exuperor |
2. Person Singular | exuperas | exuperare, exuperaris |
3. Person Singular | exuperat | exuperatur |
1. Person Plural | exuperamus | exuperamur |
2. Person Plural | exuperatis | exuperamini |
3. Person Plural | exuperant | exuperantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperabam | exuperabar |
2. Person Singular | exuperabas | exuperabare, exuperabaris |
3. Person Singular | exuperabat | exuperabatur |
1. Person Plural | exuperabamus | exuperabamur |
2. Person Plural | exuperabatis | exuperabamini |
3. Person Plural | exuperabant | exuperabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperabo | exuperabor |
2. Person Singular | exuperabis | exuperabere, exuperaberis |
3. Person Singular | exuperabit | exuperabitur |
1. Person Plural | exuperabimus | exuperabimur |
2. Person Plural | exuperabitis | exuperabimini |
3. Person Plural | exuperabunt | exuperabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperavi | — |
2. Person Singular | exuperavisti | — |
3. Person Singular | exuperavit | — |
1. Person Plural | exuperavimus | — |
2. Person Plural | exuperavistis | — |
3. Person Plural | exuperare, exuperavere, exuperaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperaveram | — |
2. Person Singular | exuperaveras | — |
3. Person Singular | exuperaverat | — |
1. Person Plural | exuperaveramus | — |
2. Person Plural | exuperaveratis | — |
3. Person Plural | exuperaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperavero | — |
2. Person Singular | exuperaris, exuperaveris | — |
3. Person Singular | exuperaverit | — |
1. Person Plural | exuperaverimus | — |
2. Person Plural | exuperaveritis | — |
3. Person Plural | exuperaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperem | exuperer |
2. Person Singular | exuperes | exuperere, exupereris |
3. Person Singular | exuperet | exuperetur |
1. Person Plural | exuperemus | exuperemur |
2. Person Plural | exuperetis | exuperemini |
3. Person Plural | exuperent | exuperentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperarem | exuperarer |
2. Person Singular | exuperares | exuperarere, exuperareris |
3. Person Singular | exuperaret | exuperaretur |
1. Person Plural | exuperaremus | exuperaremur |
2. Person Plural | exuperaretis | exuperaremini |
3. Person Plural | exuperarent | exuperarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperaverim | — |
2. Person Singular | exuperaris, exuperaveris | — |
3. Person Singular | exuperaverit | — |
1. Person Plural | exuperaverimus | — |
2. Person Plural | exuperaveritis | — |
3. Person Plural | exuperaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exuperavissem | — |
2. Person Singular | exuperavisses | — |
3. Person Singular | exuperasset, exuperavisset | — |
1. Person Plural | exuperavissemus | — |
2. Person Plural | exuperavissetis | — |
3. Person Plural | exuperavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | exuperare | exuperavisse |
Passiv | exuperari, exuperarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exupera | exuperare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | exuperate | exuperamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exuperato | exuperator |
3. Person Singular | exuperato | exuperator |
2. Person Plural | exuperatote | — |
3. Person Plural | exuperanto | exuperantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exuperata, exuperatum, exuperatus | exuperata, exuperatae, exuperati |
Genitiv | exuperatae, exuperati | exuperatarum, exuperatorum |
Dativ | exuperatae, exuperato | exuperatis |
Akkusativ | exuperatam, exuperatum | exuperata, exuperatas, exuperatos |
Ablativ | exuperata, exuperato | exuperatis |
Vokativ | exuperata, exuperate, exuperatum | exuperata, exuperatae, exuperati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exuperans | exuperantes, exuperantia |
Genitiv | exuperantis | exuperantium, exuperantum |
Dativ | exuperanti | exuperantibus |
Akkusativ | exuperans, exuperantem | exuperantes, exuperantia |
Ablativ | exuperante, exuperanti | exuperantibus |
Vokativ | exuperans | exuperantes, exuperantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exuperatura, exuperaturum, exuperaturus | exuperatura, exuperaturae, exuperaturi |
Genitiv | exuperaturae, exuperaturi | exuperaturarum, exuperaturorum |
Dativ | exuperaturae, exuperaturo | exuperaturis |
Akkusativ | exuperaturam, exuperaturum | exuperatura, exuperaturas, exuperaturos |
Ablativ | exuperatura, exuperaturo | exuperaturis |
Vokativ | exuperatura, exuperature, exuperaturum | exuperatura, exuperaturae, exuperaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exuperanda, exuperandum, exuperandus | exuperanda, exuperandae, exuperandi |
Genitiv | exuperandae, exuperandi | exuperandarum, exuperandorum |
Dativ | exuperandae, exuperando | exuperandis |
Akkusativ | exuperandam, exuperandum | exuperanda, exuperandas, exuperandos |
Ablativ | exuperanda, exuperando | exuperandis |
Vokativ | exuperanda, exuperande, exuperandum | exuperanda, exuperandae, exuperandi |
152 (229) Formen für „exuperare“