Formentabelle zu „exsatiare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatio | exsatior |
2. Person Singular | exsatias | exsatiare, exsatiaris |
3. Person Singular | exsatiat | exsatiatur |
1. Person Plural | exsatiamus | exsatiamur |
2. Person Plural | exsatiatis | exsatiamini |
3. Person Plural | exsatiant | exsatiantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiabam | exsatiabar |
2. Person Singular | exsatiabas | exsatiabare, exsatiabaris |
3. Person Singular | exsatiabat | exsatiabatur |
1. Person Plural | exsatiabamus | exsatiabamur |
2. Person Plural | exsatiabatis | exsatiabamini |
3. Person Plural | exsatiabant | exsatiabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiabo | exsatiabor |
2. Person Singular | exsatiabis | exsatiabere, exsatiaberis |
3. Person Singular | exsatiabit | exsatiabitur |
1. Person Plural | exsatiabimus | exsatiabimur |
2. Person Plural | exsatiabitis | exsatiabimini |
3. Person Plural | exsatiabunt | exsatiabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiavi | — |
2. Person Singular | exsatiavisti | — |
3. Person Singular | exsatiavit | — |
1. Person Plural | exsatiavimus | — |
2. Person Plural | exsatiavistis | — |
3. Person Plural | exsatiare, exsatiavere, exsatiaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiaveram | — |
2. Person Singular | exsatiaveras | — |
3. Person Singular | exsatiaverat | — |
1. Person Plural | exsatiaveramus | — |
2. Person Plural | exsatiaveratis | — |
3. Person Plural | exsatiaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiavero | — |
2. Person Singular | exsatiaris, exsatiaveris | — |
3. Person Singular | exsatiaverit | — |
1. Person Plural | exsatiaverimus | — |
2. Person Plural | exsatiaveritis | — |
3. Person Plural | exsatiaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiem | exsatier |
2. Person Singular | exsaties | exsatiere, exsatieris |
3. Person Singular | exsatiet | exsatietur |
1. Person Plural | exsatiemus | exsatiemur |
2. Person Plural | exsatietis | exsatiemini |
3. Person Plural | exsatient | exsatientur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiarem | exsatiarer |
2. Person Singular | exsatiares | exsatiarere, exsatiareris |
3. Person Singular | exsatiaret | exsatiaretur |
1. Person Plural | exsatiaremus | exsatiaremur |
2. Person Plural | exsatiaretis | exsatiaremini |
3. Person Plural | exsatiarent | exsatiarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiaverim | — |
2. Person Singular | exsatiaris, exsatiaveris | — |
3. Person Singular | exsatiaverit | — |
1. Person Plural | exsatiaverimus | — |
2. Person Plural | exsatiaveritis | — |
3. Person Plural | exsatiaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exsatiavissem | — |
2. Person Singular | exsatiavisses | — |
3. Person Singular | exsatiavisset | — |
1. Person Plural | exsatiavissemus | — |
2. Person Plural | exsatiavissetis | — |
3. Person Plural | exsatiavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | exsatiare | exsatiavisse |
Passiv | exsatiari, exsatiarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exsatia | exsatiare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | exsatiate | exsatiamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exsatiato | exsatiator |
3. Person Singular | exsatiato | exsatiator |
2. Person Plural | exsatiatote | — |
3. Person Plural | exsatianto | exsatiantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exsatiata, exsatiatum, exsatiatus | exsatiati, exsatiata, exsatiatae |
Genitiv | exsatiati, exsatiatae | exsatiatarum, exsatiatorum |
Dativ | exsatiatae, exsatiato | exsatiatis |
Akkusativ | exsatiatam, exsatiatum | exsatiata, exsatiatas, exsatiatos |
Ablativ | exsatiata, exsatiato | exsatiatis |
Vokativ | exsatiata, exsatiate, exsatiatum | exsatiati, exsatiata, exsatiatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exsatians | exsatiantes, exsatiantia |
Genitiv | exsatiantis | exsatiantium, exsatiantum |
Dativ | exsatianti | exsatiantibus |
Akkusativ | exsatians, exsatiantem | exsatiantes, exsatiantia |
Ablativ | exsatiante, exsatianti | exsatiantibus |
Vokativ | exsatians | exsatiantes, exsatiantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exsatiatura, exsatiaturum, exsatiaturus | exsatiatura, exsatiaturae, exsatiaturi |
Genitiv | exsatiaturae, exsatiaturi | exsatiaturarum, exsatiaturorum |
Dativ | exsatiaturae, exsatiaturo | exsatiaturis |
Akkusativ | exsatiaturam, exsatiaturum | exsatiatura, exsatiaturas, exsatiaturos |
Ablativ | exsatiatura, exsatiaturo | exsatiaturis |
Vokativ | exsatiatura, exsatiature, exsatiaturum | exsatiatura, exsatiaturae, exsatiaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exsatianda, exsatiandum, exsatiandus | exsatianda, exsatiandae, exsatiandi |
Genitiv | exsatiandae, exsatiandi | exsatiandarum, exsatiandorum |
Dativ | exsatiandae, exsatiando | exsatiandis |
Akkusativ | exsatiandam, exsatiandum | exsatianda, exsatiandas, exsatiandos |
Ablativ | exsatianda, exsatiando | exsatiandis |
Vokativ | exsatianda, exsatiande, exsatiandum | exsatianda, exsatiandae, exsatiandi |
152 (228) Formen für „exsatiare“