Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugno, expugno | expugnor, expugnor |
2. Person Singular | expugnas, expugnas, expugnastum | expugnaris, expugnare, expugnaris, diceexpugnare, expugnare |
3. Person Singular | expugnat, expugnat | expugnatur, expugnatur |
1. Person Plural | expugnamus, expugnamus | expugnamur, expugnamur |
2. Person Plural | expugnatis, expugnatis | expugnamini, expugnamini |
3. Person Plural | expugnant, expugnant | expugnantur, expugnantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnabam, expugnabam | expugnabar, expugnabar |
2. Person Singular | expugnabas, expugnabas | expugnabare, expugnabaris, expugnabare, expugnabaris |
3. Person Singular | expugnabat, expugnabat | expugnabatur, expugnabatur |
1. Person Plural | expugnabamus, expugnabamus | expugnabamur, expugnabamur |
2. Person Plural | expugnabatis, expugnabatis | expugnabamini, expugnabamini |
3. Person Plural | expugnabant, expugnabant | expugnabantur, expugnabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnabo, expugnabo | expugnabor, expugnabor |
2. Person Singular | expugnabis, expugnabis | expugnabere, expugnaberis, expugnabere, expugnaberis |
3. Person Singular | expugnabit, expugnabit | expugnabitur, expugnabitur |
1. Person Plural | expugnabimus, expugnabimus | expugnabimur, expugnabimur |
2. Person Plural | expugnabitis, expugnabitis | expugnabimini, expugnabimini |
3. Person Plural | expugnabunt, expugnabunt | expugnabuntur, expugnabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnavi, expugnavi | — |
2. Person Singular | expugnavisti, expugnavisti, expugnasti | — |
3. Person Singular | expugnauit, expugnauit | — |
1. Person Plural | expugnavimus, expugnavimus | — |
2. Person Plural | expugnavistis, expugnavistis | — |
3. Person Plural | expugnavere, expugnare, expugnaverunt, expugnarunt, expugnavere, expugnaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnaveram, expugnaveram | — |
2. Person Singular | expugnaveras, expugnaveras | — |
3. Person Singular | expugnarat, expugnaverat, expugnaverat | — |
1. Person Plural | expugnaveramus, expugnaveramus | — |
2. Person Plural | expugnaveratis, expugnaveratis | — |
3. Person Plural | expugnaverant, expugnaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnavero, expugnavero | — |
2. Person Singular | expugnaveris, expugnaveris, expugnaris | — |
3. Person Singular | expugnaverit, expugnaverit | — |
1. Person Plural | expugnaverimus, expugnaverimus | — |
2. Person Plural | expugnaveritis, expugnaveritis | — |
3. Person Plural | expugnaverint, expugnaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnem, expugnem | expugner, expugner |
2. Person Singular | expugnes, expugnes | expugnere, expugneris, expugnere, expugneris |
3. Person Singular | expugnet, expugnet | expugnetur, expugnetur |
1. Person Plural | expugnemus, expugnemus | expugnemur, expugnemur |
2. Person Plural | expugnetis, expugnetis | expugnemini, expugnemini |
3. Person Plural | expugnent, expugnent | expugnentur, expugnentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnarem, expugnarem | expugnarer, expugnarer |
2. Person Singular | expugnares, expugnares | expugnarere, expugnareris, expugnarere, expugnareris |
3. Person Singular | expugnaret, expugnaret | expugnaretur, expugnaretur |
1. Person Plural | expugnaremus, expugnaremus | expugnaremur, expugnaremur |
2. Person Plural | expugnaretis, expugnaretis | expugnaremini, expugnaremini |
3. Person Plural | expugnarent, expugnarent | expugnarentur, expugnarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnaverim, expugnaverim | — |
2. Person Singular | expugnaveris, expugnaris, expugnaveris | — |
3. Person Singular | expugnaverit, expugnaverit | — |
1. Person Plural | expugnaverimus, expugnaverimus | — |
2. Person Plural | expugnaveritis, expugnaveritis | — |
3. Person Plural | expugnaverint, expugnaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | expugnavissem, expugnavissem | — |
2. Person Singular | expugnavisses, expugnavisses | — |
3. Person Singular | expugnavisset, expugnasset, expugnavisset | — |
1. Person Plural | expugnavissemus, expugnavissemus | — |
2. Person Plural | expugnavissetis, expugnavissetis | — |
3. Person Plural | expugnassent, expugnavissent, expugnavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | expugnare, diceexpugnare, expugnare | expugnavisse, expugnasse, expugnavisse |
Passiv | expugnarier, expugnari, expugnari, expugnarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | expugna, expugnacior, expugna | expugnare, expugnare, diceexpugnare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | expugnate, expugnate | expugnamini, expugnamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | expugnato, expugnato, expugnatoreis | expugnator, expugnator |
3. Person Singular | expugnato, expugnato, expugnatoreis | expugnator, expugnator |
2. Person Plural | expugnatote, expugnatote | — |
3. Person Plural | expugnanto, expugnanto | expugnantor, expugnantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | expugnatum, expugnatum, expugnatus, expugnatus, expugnata, expugnata | expugnatae, expugnati, expugnatae, expugnata, expugnata, expugnati |
Genitiv | expugnati, expugnati, expugnatae, expugnati, expugnati, expugnatae | expugnatorum, expugnatorum, expugnatarum, expugnatarum, expugnatorum, expugnatorum |
Dativ | expugnato, expugnato, expugnatae, expugnato, expugnato, expugnatae | expugnatis, expugnatis |
Akkusativ | expugnatam, expugnatum, expugnatum, expugnatum, expugnatum, expugnatam | expugnatos, expugnatas, expugnatas, expugnata, expugnata, expugnatos |
Ablativ | expugnato, expugnato, expugnata, expugnata, expugnato, expugnato | expugnatis, expugnatis |
Vokativ | expugnatum, expugnatum, expugnate, expugnate, expugnata, expugnata | expugnatae, expugnati, expugnatae, expugnata, expugnata, expugnati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | expugnans, expugnans | expugnantes, expugnantes, expugnantia, expugnantia |
Genitiv | expugnantis, expugnantis | expugnantium, expugnantum, expugnantium, expugnantum |
Dativ | expugnanti, expugnanti | expugnantibus, expugnantibus |
Akkusativ | expugnans, expugnans, expugnantem, expugnantem | expugnantia, expugnantes, expugnantes, expugnantia |
Ablativ | expugnante, expugnante, expugnanti, expugnanti | expugnantibus, expugnantibus |
Vokativ | expugnans, expugnans | expugnantia, expugnantes, expugnantes, expugnantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | expugnandum, expugnandus, expugnandus, expugnanda, expugnanda, expugnandum | expugnandae, expugnandi, expugnanda, expugnandi, expugnanda, expugnandae |
Genitiv | expugnandi, expugnandi, expugnandi, expugnandi, expugnandae, expugnandae | expugnandarum, expugnandorum, expugnandorum, expugnandorum, expugnandorum, expugnandarum |
Dativ | expugnando, expugnando, expugnando, expugnando, expugnandae, expugnandae | expugnandis, expugnandis |
Akkusativ | expugnandum, expugnandum, expugnandum, expugnandum, expugnandam, expugnandam | expugnandas, expugnandos, expugnanda, expugnanda, expugnandos, expugnandas |
Ablativ | expugnando, expugnanda, expugnando, expugnanda, expugnando, expugnando | expugnandis, expugnandis |
Vokativ | expugnande, expugnandum, expugnande, expugnanda, expugnanda, expugnandum | expugnandae, expugnandi, expugnanda, expugnandi, expugnanda, expugnandae |
Wortschatz · Textstellen · App · Datenschutz · Impressum