Formentabelle zu „exornare“
Verb
Präsens (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exorno | exornor |
| 2. Person Singular | exornas | exornare, exornaris |
| 3. Person Singular | exornat, exornatores | exornatur |
| 1. Person Plural | exornamus | exornamur |
| 2. Person Plural | exornatis | exornamini |
| 3. Person Plural | exornant | exornantur |
Imperfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornabam | exornabar |
| 2. Person Singular | exornabas | exornabare, exornabaris |
| 3. Person Singular | exornabat | exornabatur |
| 1. Person Plural | exornabamus | exornabamur |
| 2. Person Plural | exornabatis | exornabamini |
| 3. Person Plural | exornabant | exornabantur |
Futur I (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornabo | exornabor |
| 2. Person Singular | exornabis | exornabere, exornaberis |
| 3. Person Singular | exornabit | exornabitur |
| 1. Person Plural | exornabimus | exornabimur |
| 2. Person Plural | exornabitis | exornabimini |
| 3. Person Plural | exornabunt | exornabuntur |
Perfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornavi | — |
| 2. Person Singular | exornavisti | — |
| 3. Person Singular | exornauit | — |
| 1. Person Plural | exornavimus | — |
| 2. Person Plural | exornastis, exornavistis | — |
| 3. Person Plural | exornarunt, exornaverunt, exornare, exornavere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornaveram | — |
| 2. Person Singular | exornaveras | — |
| 3. Person Singular | exornaverat | — |
| 1. Person Plural | exornaveramus | — |
| 2. Person Plural | exornaveratis | — |
| 3. Person Plural | exornaverant | — |
Futur II (Indikativ)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornavero | — |
| 2. Person Singular | exornaris, exornaveris | — |
| 3. Person Singular | exornaverit | — |
| 1. Person Plural | exornaverimus | — |
| 2. Person Plural | exornaveritis | — |
| 3. Person Plural | exornaverint | — |
Präsens (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornem | exorner |
| 2. Person Singular | exornes | exornere, exorneris |
| 3. Person Singular | exornet | exornetur |
| 1. Person Plural | exornemus | exornemur |
| 2. Person Plural | exornetis | exornemini |
| 3. Person Plural | exornent | exornentur |
Imperfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornarem | exornarer |
| 2. Person Singular | exornares | exornarere, exornareris |
| 3. Person Singular | exornaret | exornaretur |
| 1. Person Plural | exornaremus | exornaremur |
| 2. Person Plural | exornaretis | exornaremini |
| 3. Person Plural | exornarent | exornarentur |
Perfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornaverim | — |
| 2. Person Singular | exornaris, exornaveris | — |
| 3. Person Singular | exornaverit | — |
| 1. Person Plural | exornaverimus | — |
| 2. Person Plural | exornaveritis | — |
| 3. Person Plural | exornaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv)| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 1. Person Singular | exornassem, exornavissem | — |
| 2. Person Singular | exornavisses | — |
| 3. Person Singular | exornavisset | — |
| 1. Person Plural | exornavissemus | — |
| 2. Person Plural | exornavissetis | — |
| 3. Person Plural | exornavissent | — |
Imperativ I| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 2. Person Singular | exorna | exornare |
| 3. Person Singular | — | — |
| 2. Person Plural | exornate | exornamini |
| 3. Person Plural | — | — |
Imperativ II| | Aktiv | Passiv |
|---|
| 2. Person Singular | exornato | exornator |
| 3. Person Singular | exornato | exornator |
| 2. Person Plural | exornatote | — |
| 3. Person Plural | exornanto | exornantor |
PPP| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | exornatum, exornata, exornatus | exornata, exornati, exornatae |
| Genitiv | exornatae, exornati | exornatarum, exornatorum |
| Dativ | exornato, exornatae | exornatis |
| Akkusativ | exornatam, exornatum | exornatas, exornata, exornatos |
| Ablativ | exornato, exornata | exornatis |
| Vokativ | exornata, exornatum, exornate | exornata, exornati, exornatae |
PPA| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | exornans | exornantes, exornantia |
| Genitiv | exornantis | exornantium, exornantum |
| Dativ | exornanti | exornantibus |
| Akkusativ | exornans, exornantem | exornantes, exornantia |
| Ablativ | exornante, exornanti | exornantibus |
| Vokativ | exornans | exornantes, exornantia |
PFA| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | exornatura, exornaturum, exornaturus | exornatura, exornaturae, exornaturi |
| Genitiv | exornaturae, exornaturi | exornaturarum, exornaturorum |
| Dativ | exornaturae, exornaturo | exornaturis |
| Akkusativ | exornaturam, exornaturum | exornatura, exornaturas, exornaturos |
| Ablativ | exornatura, exornaturo | exornaturis |
| Vokativ | exornatura, exornature, exornaturum | exornatura, exornaturae, exornaturi |
Gerundivum| | Singular | Plural |
|---|
| Nominativ | exornandum, exornanda, exornandus | exornandique, exornanda, exornandae, exornandi |
| Genitiv | exornandique, exornandae, exornandi | exornandarum, exornandorum |
| Dativ | exornandae, exornando | exornandis |
| Akkusativ | exornandam, exornandum | exornanda, exornandas, exornandos |
| Ablativ | exornanda, exornando | exornandis |
| Vokativ | exornandum, exornanda, exornande | exornandique, exornanda, exornandae, exornandi |
Substantiv
155 (240) Formen für „exornare“
