Formentabelle zu „exonerare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exonero | exoneror |
2. Person Singular | exoneras | exonerare, exoneraris |
3. Person Singular | exonerat | exoneratur |
1. Person Plural | exoneramus | exoneramur |
2. Person Plural | exoneratis | exoneramini |
3. Person Plural | exonerant | exonerantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exonerabam | exonerabar |
2. Person Singular | exonerabas | exonerabare, exonerabaris |
3. Person Singular | exonerabat | exonerabatur |
1. Person Plural | exonerabamus | exonerabamur |
2. Person Plural | exonerabatis | exonerabamini |
3. Person Plural | exonerabant | exonerabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exonerabo | exonerabor |
2. Person Singular | exonerabis | exonerabere, exoneraberis |
3. Person Singular | exonerabit | exonerabitur |
1. Person Plural | exonerabimus | exonerabimur |
2. Person Plural | exonerabitis | exonerabimini |
3. Person Plural | exonerabunt | exonerabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exoneravi | — |
2. Person Singular | exoneravisti | — |
3. Person Singular | exoneravit | — |
1. Person Plural | exoneravimus | — |
2. Person Plural | exoneravistis | — |
3. Person Plural | exonerarunt, exonerare, exoneravere, exoneraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exoneraveram | — |
2. Person Singular | exoneraveras | — |
3. Person Singular | exoneraverat | — |
1. Person Plural | exoneraveramus | — |
2. Person Plural | exoneraveratis | — |
3. Person Plural | exoneraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exoneravero | — |
2. Person Singular | exoneraris, exoneraveris | — |
3. Person Singular | exoneraverit | — |
1. Person Plural | exoneraverimus | — |
2. Person Plural | exoneraveritis | — |
3. Person Plural | exoneraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exonerem | exonerer |
2. Person Singular | exoneres | exonerere, exonereris |
3. Person Singular | exoneret | exoneretur |
1. Person Plural | exoneremus | exoneremur |
2. Person Plural | exoneretis | exoneremini |
3. Person Plural | exonerent | exonerentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exonerarem | exonerarer |
2. Person Singular | exonerares | exonerarere, exonerareris |
3. Person Singular | exoneraret | exoneraretur |
1. Person Plural | exoneraremus | exoneraremur |
2. Person Plural | exoneraretis | exoneraremini |
3. Person Plural | exonerarent | exonerarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exoneraverim | — |
2. Person Singular | exoneraris, exoneraveris | — |
3. Person Singular | exoneraverit | — |
1. Person Plural | exoneraverimus | — |
2. Person Plural | exoneraveritis | — |
3. Person Plural | exoneraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exoneravissem | — |
2. Person Singular | exoneravisses | — |
3. Person Singular | exoneravisset | — |
1. Person Plural | exoneravissemus | — |
2. Person Plural | exoneravissetis | — |
3. Person Plural | exoneravissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exonera | exonerare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | exonerate | exoneramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | exonerato | exonerator |
3. Person Singular | exonerato | exonerator |
2. Person Plural | exoneratote | — |
3. Person Plural | exoneranto | exonerantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exonerata, exoneratum, exoneratus | exonerata, exoneratae, exonerati |
Genitiv | exoneratae, exonerati | exoneratarum, exoneratorum |
Dativ | exoneratae, exonerato | exoneratis |
Akkusativ | exoneratam, exoneratum | exonerata, exoneratas, exoneratos |
Ablativ | exonerata, exonerato | exoneratis |
Vokativ | exonerata, exonerate, exoneratum | exonerata, exoneratae, exonerati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exonerans | exonerantes, exonerantia |
Genitiv | exonerantis | exonerantium, exonerantum |
Dativ | exoneranti | exonerantibus |
Akkusativ | exonerans, exonerantem | exonerantes, exonerantia |
Ablativ | exonerante, exoneranti | exonerantibus |
Vokativ | exonerans | exonerantes, exonerantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exoneratura, exoneraturum, exoneraturus | exoneratura, exoneraturae, exoneraturi |
Genitiv | exoneraturae, exoneraturi | exoneraturarum, exoneraturorum |
Dativ | exoneraturae, exoneraturo | exoneraturis |
Akkusativ | exoneraturam, exoneraturum | exoneratura, exoneraturas, exoneraturos |
Ablativ | exoneratura, exoneraturo | exoneraturis |
Vokativ | exoneratura, exonerature, exoneraturum | exoneratura, exoneraturae, exoneraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | exonerandum, exoneranda, exonerandus | exonerandi, exoneranda, exonerandae |
Genitiv | exonerandi, exonerandae | exonerandarum, exonerandorum |
Dativ | exonerandae, exonerando | exonerandis |
Akkusativ | exonerandum, exonerandam | exonerandas, exoneranda, exonerandos |
Ablativ | exoneranda, exonerando | exonerandis |
Vokativ | exonerandum, exoneranda, exonerande | exonerandi, exoneranda, exonerandae |
152 (229) Formen für „exonerare“