Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „existimare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimoexistimor
2. Person Singularexistimasexistimare, existimaris
3. Person Singularexistimat, existimatusque, numexistimatexistimatur
1. Person Pluralexistimamusexistimamur
2. Person Pluralexistimatisexistimamini
3. Person Pluralexistimantexistimantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimabamexistimabar
2. Person Singularexistimabasexistimabare, existimabaris
3. Person Singularexistimabatexistimabatur
1. Person Pluralexistimabamusexistimabamur
2. Person Pluralexistimabatisexistimabamini
3. Person Pluralexistimabantexistimabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimaboexistimabor
2. Person Singularexistimabisexistimabere, existimaberis
3. Person Singularexistimabitexistimabitur
1. Person Pluralexistimabimusexistimabimur
2. Person Pluralexistimabitisexistimabimini
3. Person Pluralexistimabuntexistimabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimaui
2. Person Singularexistimasti, existimauisti, extimavisti
3. Person Singularexistimavit, extimavit
1. Person Pluralexistimavimus
2. Person Pluralexistimavistis, existimastis
3. Person Pluralexistimauerunt, existimarunt, existimavere, existimare
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimaveram
2. Person Singularexistimaveras
3. Person Singularexistimaverat
1. Person Pluralexistimaveramus
2. Person Pluralexistimaveratis
3. Person Pluralexistimaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimavero
2. Person Singularexistimaveris, existimaris
3. Person Singularexistimaverit, existimarit
1. Person Pluralexistimaverimus
2. Person Pluralexistimaritis, existimaveritis
3. Person Pluralexistimaverint, existimarint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimemexistimer
2. Person Singularexistimesexistimere, existimeris
3. Person Singularexistimet, extimaretexistimetur
1. Person Pluralexistimemusexistimemur
2. Person Pluralexistimetisexistimemini
3. Person Pluralexistimentexistimentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimaremexistimarer
2. Person Singularexistimaresexistimarere, existimareris
3. Person Singularexistimaret, sibiexistimaretexistimaretur
1. Person Pluralexistimaremusexistimaremur
2. Person Pluralexistimaretisexistimaremini
3. Person Pluralexistimarentexistimarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimaverim
2. Person Singularexistimaveris, existimaris
3. Person Singularexistimaverit, existimarit
1. Person Pluralexistimaverimus
2. Person Pluralexistimaritis, existimaveritis
3. Person Pluralexistimaverint, existimarint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularexistimassem, existimavissem
2. Person Singularexistimavisses
3. Person Singularexistimasset, existimavisset
1. Person Pluralexistimavissemus
2. Person Pluralexistimavissetis
3. Person Pluralexistimassent, existimavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivexistimareexistimasse, existimavisse
Passivexistimari, existimarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularexistimaexistimare
3. Person Singular
2. Person Pluralexistimateexistimamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularexistimato, existimatoreisexistimator
3. Person Singularexistimato, existimatoreisexistimator
2. Person Pluralexistimatote
3. Person Pluralexistimantoexistimantor
PPP
 SingularPlural
Nominativexistimatum, existimatus, existimataexistimati, existimata, existimatae
Genitivexistimati, existimataeexistimatarum, existimatorum
Dativexistimatae, existimato, existimatoreisexistimatis
Akkusativexistimatum, existimatamexistimata, existimatas, existimatos
Ablativexistimata, existimato, existimatoreisexistimatis
Vokativexistimatum, existimate, existimataexistimati, existimata, existimatae
PPA
 SingularPlural
Nominativexistimansexistimantes, existimantia
Genitivexistimantisexistimantium, existimantum
Dativexistimantiexistimantibus
Akkusativexistimans, existimantemexistimantes, existimantia
Ablativexistimanti, existimanteexistimantibus
Vokativexistimansexistimantes, existimantia
PFA
 SingularPlural
Nominativexistimaturum, existimatura, existimaturusexistimaturi, existimatura, existimaturae
Genitivexistimaturi, existimaturaeexistimaturarum, existimaturorum
Dativexistimaturae, existimaturoexistimaturis
Akkusativexistimaturum, existimaturamexistimaturos, existimatura, existimaturas
Ablativexistimatura, existimaturoexistimaturis
Vokativexistimaturum, existimatura, existimatureexistimaturi, existimatura, existimaturae
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativexistimanda, existimandum, existimandus, existimandasputatexistimanda, existimandae, existimandasputat, existimandi
Genitivexistimandae, existimandiexistimandarum, existimandorum
Dativexistimando, existimandaeexistimandis
Akkusativexistimandum, existimandamexistimanda, existimandas, existimandasputat, existimandos
Ablativexistimando, existimanda, existimandasputatexistimandis
Vokativexistimanda, existimandum, existimandasputat, existimandeexistimanda, existimandae, existimandasputat, existimandi

152 (260) Formen für „existimare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum