Formentabelle zu „excipere“
Verb
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | excipiebam | excipiebar |
2. Person Singular | excipiebas | excipiebare, excipiebaris |
3. Person Singular | excipiebat | excipiebatur |
1. Person Plural | excipiebamus | excipiebamur |
2. Person Plural | excipiebatis | excipiebamini |
3. Person Plural | excipiebant | excipiebantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | excipiam | excipiar |
2. Person Singular | excipies | excipiere, excipieris |
3. Person Singular | excipiet | excipietur |
1. Person Plural | excipiemus | excipiemur |
2. Person Plural | excipietis | excipiemini |
3. Person Plural | excipient | excipientur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | excepi | — |
2. Person Singular | excepisti | — |
3. Person Singular | excepit | — |
1. Person Plural | excepimus | — |
2. Person Plural | excepistis | — |
3. Person Plural | excepere, exceperunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exceperam | — |
2. Person Singular | exceperas | — |
3. Person Singular | exceperat | — |
1. Person Plural | exceperamus | — |
2. Person Plural | exceperatis | — |
3. Person Plural | exceperant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | excepero | — |
2. Person Singular | exceperis | — |
3. Person Singular | exceperit | — |
1. Person Plural | exceperimus | — |
2. Person Plural | exceperitis | — |
3. Person Plural | exceperint | — |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exciperem | exciperer |
2. Person Singular | exciperes | exciperere, excipereris |
3. Person Singular | exciperet | exciperetur |
1. Person Plural | exciperemus | exciperemur |
2. Person Plural | exciperetis | exciperemini |
3. Person Plural | exciperent | exciperentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | exceperim | — |
2. Person Singular | exceperis | — |
3. Person Singular | exceperit | — |
1. Person Plural | exceperimus | — |
2. Person Plural | exceperitis | — |
3. Person Plural | exceperint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | excepissem | — |
2. Person Singular | excepisses | — |
3. Person Singular | excepisset | — |
1. Person Plural | excepissemus | — |
2. Person Plural | excepissetis | — |
3. Person Plural | excepissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | excipe | excipere, pectoreexcipere, excipoere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | excipite | excipimini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | excipito | excipitor |
3. Person Singular | excipito | excipitor |
2. Person Plural | excipitote | — |
3. Person Plural | excipunto | excipuntor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | excepta, exceptus, exceptum, escepta | excepti, excepta, exceptae, escepta |
Genitiv | excepti, exceptae | exceptorum, exceptarum |
Dativ | excepto, exceptae | exceptis |
Akkusativ | exceptum, exceptam | exceptos, exceptas, excepta, escepta |
Ablativ | excepto, excepta, escepta | exceptis |
Vokativ | excepta, exceptum, escepta, excepte | excepti, excepta, exceptae, escepta |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | excepturus, excepturum, exceptura | excepturi, exceptura, excepturae |
Genitiv | excepturi, excepturae | excepturarum, excepturorum |
Dativ | excepturae, excepturo | excepturis |
Akkusativ | excepturum, excepturam | excepturos, exceptura, excepturas |
Ablativ | exceptura, excepturo | excepturis |
Vokativ | excepturum, exceptura, excepture | excepturi, exceptura, excepturae |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | excipiendum, excipienda, excipiundum, excipiendus, excipiunda, excipiundus | excipienda, excipiendae, excipiendi, excipiunda, excipiundae, excipiundi |
Genitiv | excipiendae, excipiendi, excipiundae, excipiundi | excipiendorum, excipiendarum, excipiundarum, excipiundorum |
Dativ | excipiendo, excipiendae, excipiundae, excipiundo | excipiendis, excipiundis |
Akkusativ | excipiendum, excipiundum, excipiendam, excipiundam | excipiendos, excipiendas, excipiundos, excipienda, excipiunda, excipiundas |
Ablativ | excipiendo, excipienda, excipiunda, excipiundo | excipiendis, excipiundis |
Vokativ | excipiendum, excipienda, excipiundum, excipiende, excipiunda, excipiunde | excipienda, excipiendae, excipiendi, excipiunda, excipiundae, excipiundi |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | exceptorie | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | exceptorie |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | excipare | — |
Vokativ | — | — |
155 (283) Formen für „excipere“