Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exaspero | exasperor |
2. Person Singular | exasperas | exasperare, exasperaris |
3. Person Singular | exasperat | exasperatur |
1. Person Plural | exasperamus | exasperamur |
2. Person Plural | exasperatis | exasperamini |
3. Person Plural | exasperant | exasperantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperabam | exasperabar |
2. Person Singular | exasperabas | exasperabare, exasperabaris |
3. Person Singular | exasperabat | exasperabatur |
1. Person Plural | exasperabamus | exasperabamur |
2. Person Plural | exasperabatis | exasperabamini |
3. Person Plural | exasperabant | exasperabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperabo | exasperabor |
2. Person Singular | exasperabis | exasperabere, exasperaberis |
3. Person Singular | exasperabit | exasperabitur |
1. Person Plural | exasperabimus | exasperabimur |
2. Person Plural | exasperabitis | exasperabimini |
3. Person Plural | exasperabunt | exasperabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperavi | — |
2. Person Singular | exasperavisti | — |
3. Person Singular | exasperavit | — |
1. Person Plural | exasperavimus | — |
2. Person Plural | exasperavistis | — |
3. Person Plural | exasperare, exasperavere, exasperaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperaveram | — |
2. Person Singular | exasperaveras | — |
3. Person Singular | exasperaverat | — |
1. Person Plural | exasperaveramus | — |
2. Person Plural | exasperaveratis | — |
3. Person Plural | exasperaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperavero | — |
2. Person Singular | exasperaris, exasperaveris | — |
3. Person Singular | exasperaverit | — |
1. Person Plural | exasperaverimus | — |
2. Person Plural | exasperaveritis | — |
3. Person Plural | exasperaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperem | exasperer |
2. Person Singular | exasperes | exasperere, exaspereris |
3. Person Singular | exasperet | exasperetur |
1. Person Plural | exasperemus | exasperemur |
2. Person Plural | exasperetis | exasperemini |
3. Person Plural | exasperent | exasperentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperarem | exasperarer |
2. Person Singular | exasperares | exasperarere, exasperareris |
3. Person Singular | exasperaret | exasperaretur |
1. Person Plural | exasperaremus | exasperaremur |
2. Person Plural | exasperaretis | exasperaremini |
3. Person Plural | exasperarent | exasperarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperaverim | — |
2. Person Singular | exasperaris, exasperaveris | — |
3. Person Singular | exasperaverit | — |
1. Person Plural | exasperaverimus | — |
2. Person Plural | exasperaveritis | — |
3. Person Plural | exasperaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | exasperavissem | — |
2. Person Singular | exasperavisses | — |
3. Person Singular | exasperavisset | — |
1. Person Plural | exasperavissemus | — |
2. Person Plural | exasperavissetis | — |
3. Person Plural | exasperavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | exasperare | exasperavisse |
Passiv | exasperari, exasperarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | exaspera | exasperare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | exasperate | exasperamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | exasperato, exasperatoreis | exasperator |
3. Person Singular | exasperato, exasperatoreis | exasperator |
2. Person Plural | exasperatote | — |
3. Person Plural | exasperanto | exasperantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | exasperatus, exasperatum, exasperata | exasperati, exasperata, exasperatae |
Genitiv | exasperati, exasperatae | exasperatarum, exasperatorum |
Dativ | exasperato, exasperatae, exasperatoreis | exasperatis |
Akkusativ | exasperatum, exasperatam | exasperatos, exasperata, exasperatas |
Ablativ | exasperato, exasperata, exasperatoreis | exasperatis |
Vokativ | exasperatum, exasperata, exasperate | exasperati, exasperata, exasperatae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | exasperans | exasperantes, exasperantia |
Genitiv | exasperantis | exasperantium, exasperantum |
Dativ | exasperanti | exasperantibus |
Akkusativ | exasperans, exasperantem | exasperantes, exasperantia |
Ablativ | exasperante, exasperanti | exasperantibus |
Vokativ | exasperans | exasperantes, exasperantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | exasperatura, exasperaturum, exasperaturus | exasperatura, exasperaturae, exasperaturi |
Genitiv | exasperaturae, exasperaturi | exasperaturarum, exasperaturorum |
Dativ | exasperaturae, exasperaturo | exasperaturis |
Akkusativ | exasperaturam, exasperaturum | exasperatura, exasperaturas, exasperaturos |
Ablativ | exasperatura, exasperaturo | exasperaturis |
Vokativ | exasperatura, exasperature, exasperaturum | exasperatura, exasperaturae, exasperaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | exasperandum, exasperanda, exasperandus | exasperanda, exasperandae, exasperandi |
Genitiv | exasperandae, exasperandi | exasperandarum, exasperandorum |
Dativ | exasperandae, exasperando | exasperandis |
Akkusativ | exasperandum, exasperandam | exasperanda, exasperandas, exasperandos |
Ablativ | exasperanda, exasperando | exasperandis |
Vokativ | exasperandum, exasperanda, exasperande | exasperanda, exasperandae, exasperandi |
152 (236) Formen für „exasperare“