Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "evincere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevinco, evincioevincor, evincior
2. Person Singularevinciseuincere, evinceris
3. Person Singularevincitque, euincitevincitur
1. Person Pluralevincimusevincimur
2. Person Pluralevincitisevincimini
3. Person Pluralevinciunt, euincuntque, euincuntevincuntur, evinciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevincebam, evinciebamevinciebar, evincebar
2. Person Singularevinciebas, evincebasevinciebare, evinciebaris, evincebare, evincebaris
3. Person Singularevinciebat, evincebatevincebatur, evinciebatur
1. Person Pluralevincebamus, evinciebamusevincebamur, evinciebamur
2. Person Pluralevincebatis, evinciebatisevincebamini, evinciebamini
3. Person Pluralevinciebant, evincebantevinciebantur, evincebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevincam, evinciamevinciar, evincar
2. Person Singularevincies, evincesevinciere, evincieris, evinceris, euincere
3. Person Singularevinciet, evincetevincietur, evincetur
1. Person Pluralevincemus, evinciemusevincemur, evinciemur
2. Person Pluralevincietis, evincetisevincemini, evinciemini
3. Person Pluralevincent, evincientevincentur, evincientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevinxi, evici
2. Person Singularevicisti, evinxisti
3. Person Singularevinxit, evicit
1. Person Pluralevinximus, evicimus
2. Person Pluralevinxistis, evicistis
3. Person Pluralevicere, evinxerunt, evinxere, evicerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevinxeram, eviceram
2. Person Singularevinxeras, eviceras
3. Person Singularevinxerat, evicerat
1. Person Pluralevinxeramus, eviceramus
2. Person Pluralevinxeratis, eviceratis
3. Person Pluralevinxerant, evicerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularevinxero, evicero
2. Person Singulareviceris, evinxeris
3. Person Singularevinxerit, evicerit
1. Person Pluralevicerimus, evinxerimus
2. Person Pluralevinxeritis, eviceritis
3. Person Pluralevicerint, evinxerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularevincam, evinciamevinciar, evincar
2. Person Singularevincas, evinciasevinciare, evinciaris, evincare, evincaris
3. Person Singularevincat, evinciatevincatur, evinciatur
1. Person Pluralevinciamus, evincamusevinciamur, evincamur
2. Person Pluralevincatis, evinciatisevincamini, evinciamini
3. Person Pluralevinciant, evincantevinciantur, evincantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularevinceremevincerer
2. Person Singularevinceresevincerere, evincereris
3. Person Singularevinceretevinceretur
1. Person Pluralevinceremusevinceremur
2. Person Pluralevinceretisevinceremini
3. Person Pluralevincerentevincerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularevicerim, evinxerim
2. Person Singulareviceris, evinxeris
3. Person Singularevinxerit, evicerit
1. Person Pluralevicerimus, evinxerimus
2. Person Pluralevinxeritis, eviceritis
3. Person Pluralevicerint, evinxerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularevicissem, evinxissem
2. Person Singularevicisses, evinxisses
3. Person Singularevicisset, evinxisset
1. Person Pluralevicissemus, evinxissemus
2. Person Pluralevicissetis, evinxissetis
3. Person Pluralevicissent, evinxissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktiveuincereevicisse, evinxisse
Passivevincier, evinci
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularevinceeuincere
3. Person Singular
2. Person Pluralevinciteevincimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularevincitoevincitor
3. Person Singularevincitoevincitor
2. Person Pluralevincitote
3. Person Pluralevincuntoevincuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum