Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenio | evenior |
2. Person Singular | evenis | eveniris |
3. Person Singular | euenit, evenit(que), evenid | evenitur |
1. Person Plural | evenimus | evenimur |
2. Person Plural | evenitis | evenimini |
3. Person Plural | eueniunt | eveniuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenbam, eveniebam | eveniebar |
2. Person Singular | evenbas, eveniebas | eveniebare, eveniebaris |
3. Person Singular | eveniebat, evenbat | eveniebatur |
1. Person Plural | evenbamus, eveniebamus | eveniebamur |
2. Person Plural | evenbatis, eveniebatis | eveniebamini |
3. Person Plural | eveniebant, evenbant | eveniebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | eveniam, evenibo | eveniar, evenibor |
2. Person Singular | evenibis, evenies | eveniberis, eveniere, evenieris |
3. Person Singular | eueniet, evenibit | eveniberit, evenietur |
1. Person Plural | evenibimus, eveniemus | evenibimur, eveniemur |
2. Person Plural | evenibitis, evenietis | evenibimini, eveniemini |
3. Person Plural | evenibunt, evenient | evenibuntur, evenientur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | eueninae, eueni, evenierit | — |
2. Person Singular | evenisti | — |
3. Person Singular | euenit, evenit(que), evenid | — |
1. Person Plural | evenimus | — |
2. Person Plural | evenistis | — |
3. Person Plural | euenerunt, euenere | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | eveneram | — |
2. Person Singular | eveneras | — |
3. Person Singular | euenerat | — |
1. Person Plural | eveneramus | — |
2. Person Plural | eveneratis | — |
3. Person Plural | evenerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenero | — |
2. Person Singular | eveneris | — |
3. Person Singular | euenerit | — |
1. Person Plural | evenerimus | — |
2. Person Plural | eveneritis | — |
3. Person Plural | evenerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | eveniam | eveniar |
2. Person Singular | evenias | eveniare, eveniaris |
3. Person Singular | eueniat, quaeveniat, adeveniat | eveniatur |
1. Person Plural | eveniamus | eveniamur |
2. Person Plural | eveniatis | eveniamini |
3. Person Plural | eveniant | eveniantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenirem | evenirer |
2. Person Singular | evenires | evenirere, evenireris |
3. Person Singular | eueniret | eveniretur |
1. Person Plural | eveniremus | eveniremur |
2. Person Plural | eveniretis | eveniremini |
3. Person Plural | euenirent | evenirentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenerim | — |
2. Person Singular | eveneris | — |
3. Person Singular | euenerit | — |
1. Person Plural | evenerimus | — |
2. Person Plural | eveneritis | — |
3. Person Plural | evenerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | evenissem | — |
2. Person Singular | evenisses | — |
3. Person Singular | euenisset | — |
1. Person Plural | evenissemus | — |
2. Person Plural | evenissetis | — |
3. Person Plural | euenissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | euenire | euenisse |
Passiv | eveniri, evenirier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | eueninae, eueni, evenierit | euenire |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | evenite | evenimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | evenito | evenitor |
3. Person Singular | evenito | evenitor |
2. Person Plural | evenitote | — |
3. Person Plural | eveniunto | eveniuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | euentus, euentum, euentum(que), eventa | eventa, eventae, eventi |
Genitiv | eventae, eventi, eventi | eventarum, eventorum, eventorum, eventorum(que), eventorum(que) |
Dativ | eventae, evento, evento | eventis |
Akkusativ | euentum, euentum, euentum(que), euentum(que), eventam | eventa, eventas, eventos |
Ablativ | eventa, evento, evento | eventis |
Vokativ | euentum, euentum(que), eventa, evente | eventa, eventae, eventi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | eveniens | evenientes, evenientia |
Genitiv | euenientis | evenientium, evenientum |
Dativ | evenienti | evenientibus |
Akkusativ | eveniens, evenientem | evenientes, evenientia |
Ablativ | eveniente, evenienti | evenientibus |
Vokativ | eveniens | evenientes, evenientia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | euenturum, euentura, portuseventura, eventurus | euentura, portuseventura, eventurae, eventuri |
Genitiv | eventurae, eventuri, eventuri | eventurarum, eventurorum, eventurorum |
Dativ | eventurae, eventuro, eventuro | eventuris |
Akkusativ | euenturum, euenturum, eventuram | euentura, portuseventura, eventuras, eventuros |
Ablativ | euentura, portuseventura, eventuro, eventuro | eventuris |
Vokativ | euenturum, euentura, portuseventura, eventure | euentura, portuseventura, eventurae, eventuri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | evenienda, eveniendum, eveniendus, eveniunda, eveniundum, eveniundus | evenienda, eveniendae, eveniendi, eveniunda, eveniundae, eveniundi |
Genitiv | eveniendae, eveniendi, eveniendi, eveniundae, eveniundi, eveniundi | eveniendarum, eveniendorum, eveniendorum, eveniundarum, eveniundorum, eveniundorum |
Dativ | eveniendae, eveniendo, eveniendo, eveniundae, eveniundo, eveniundo | eveniendis, eveniundis |
Akkusativ | eveniendam, eveniendum, eveniendum, eveniundam, eveniundum, eveniundum | evenienda, eveniendas, eveniendos, eveniunda, eveniundas, eveniundos |
Ablativ | evenienda, eveniendo, eveniendo, eveniunda, eveniundo, eveniundo | eveniendis, eveniundis |
Vokativ | evenienda, eveniende, eveniendum, eveniunda, eveniunde, eveniundum | evenienda, eveniendae, eveniendi, eveniunda, eveniundae, eveniundi |
152 (296) Formen für „evenire“