Formentabelle zu „enuntiare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntio | enuntior |
2. Person Singular | enuntias | enuntiare, enuntiaris |
3. Person Singular | enuntiat, enuntiativi | enuntiatur |
1. Person Plural | enuntiamus | enuntiamur |
2. Person Plural | enuntiatis | enuntiamini |
3. Person Plural | enuntiant | enuntiantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiabam | enuntiabar |
2. Person Singular | enuntiabas | enuntiabare, enuntiabaris |
3. Person Singular | enuntiabat | enuntiabatur |
1. Person Plural | enuntiabamus | enuntiabamur |
2. Person Plural | enuntiabatis | enuntiabamini |
3. Person Plural | enuntiabant | enuntiabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiabo | enuntiabor |
2. Person Singular | enuntiabis | enuntiabere, enuntiaberis |
3. Person Singular | enuntiabit | enuntiabitur |
1. Person Plural | enuntiabimus | enuntiabimur |
2. Person Plural | enuntiabitis | enuntiabimini |
3. Person Plural | enuntiabunt | enuntiabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiavi | — |
2. Person Singular | enuntiavisti | — |
3. Person Singular | enuntiavit | — |
1. Person Plural | enuntiavimus | — |
2. Person Plural | enuntiavistis | — |
3. Person Plural | enuntiare, enuntiavere, enuntiaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiaveram | — |
2. Person Singular | enuntiaveras | — |
3. Person Singular | enuntiaverat | — |
1. Person Plural | enuntiaveramus | — |
2. Person Plural | enuntiaveratis | — |
3. Person Plural | enuntiaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiavero | — |
2. Person Singular | enuntiaris, enuntiaveris | — |
3. Person Singular | enuntiarit, enuntiaverit | — |
1. Person Plural | enuntiaverimus | — |
2. Person Plural | enuntiaveritis | — |
3. Person Plural | enuntiaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiem | enuntier |
2. Person Singular | enunties | enuntiere, enuntieris |
3. Person Singular | enuntiet | enuntietur |
1. Person Plural | enuntiemus | enuntiemur |
2. Person Plural | enuntietis | enuntiemini |
3. Person Plural | enuntient | enuntientur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiarem | enuntiarer |
2. Person Singular | enuntiares | enuntiarere, enuntiareris |
3. Person Singular | enuntiaret | enuntiaretur |
1. Person Plural | enuntiaremus | enuntiaremur |
2. Person Plural | enuntiaretis | enuntiaremini |
3. Person Plural | enuntiarent | enuntiarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiaverim | — |
2. Person Singular | enuntiaris, enuntiaveris | — |
3. Person Singular | enuntiarit, enuntiaverit | — |
1. Person Plural | enuntiaverimus | — |
2. Person Plural | enuntiaveritis | — |
3. Person Plural | enuntiaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enuntiavissem | — |
2. Person Singular | enuntiavisses | — |
3. Person Singular | enuntiasset, enuntiavisset | — |
1. Person Plural | enuntiavissemus | — |
2. Person Plural | enuntiavissetis | — |
3. Person Plural | enuntiavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enuntia | enuntiare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | enuntiate | enuntiamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enuntiato | enuntiator |
3. Person Singular | enuntiato | enuntiator |
2. Person Plural | enuntiatote | — |
3. Person Plural | enuntianto | enuntiantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enuntiata, enuntiatum, enuntiatus | enuntiata, enuntiativum, enuntiatae, enuntiati |
Genitiv | enuntiativum, enuntiatae, enuntiati | enuntiatarum, enuntiatorum |
Dativ | enuntiatae, enuntiato | enuntiatis |
Akkusativ | enuntiatum, enuntiatam | enuntiata, enuntiatas, enuntiatos |
Ablativ | enuntiata, enuntiato | enuntiatis |
Vokativ | enuntiata, enuntiatum, enuntiate | enuntiata, enuntiativum, enuntiatae, enuntiati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enuntians | enuntiantes, enuntiantia |
Genitiv | enuntiantis | enuntiantium, enuntiantum |
Dativ | enuntianti | enuntiantibus |
Akkusativ | enuntians, enuntiantem | enuntiantes, enuntiantia |
Ablativ | enuntiante, enuntianti | enuntiantibus |
Vokativ | enuntians | enuntiantes, enuntiantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enuntiaturum, enuntiatura, enuntiaturus | enuntiatura, enuntiaturae, enuntiaturi |
Genitiv | enuntiaturae, enuntiaturi | enuntiaturarum, enuntiaturorum |
Dativ | enuntiaturae, enuntiaturo | enuntiaturis |
Akkusativ | enuntiaturum, enuntiaturam | enuntiatura, enuntiaturas, enuntiaturos |
Ablativ | enuntiatura, enuntiaturo | enuntiaturis |
Vokativ | enuntiaturum, enuntiatura, enuntiature | enuntiatura, enuntiaturae, enuntiaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enuntianda, enuntiandum, enuntiandus | enuntianda, enuntiandae, enuntiandi |
Genitiv | enuntiandae, enuntiandi | enuntiandarum, enuntiandorum |
Dativ | enuntiandae, enuntiando | enuntiandis |
Akkusativ | enuntiandam, enuntiandum | enuntianda, enuntiandas, enuntiandos |
Ablativ | enuntianda, enuntiando | enuntiandis |
Vokativ | enuntianda, enuntiande, enuntiandum | enuntianda, enuntiandae, enuntiandi |
Adjektiv
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
158 (244) Formen für „enuntiare“