Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "enervare"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervo	enervor
2. Person Singular	enervas	enervaris, enervare
3. Person Singular	eneruat	enervatur
1. Person Plural	enervamus	enervamur
2. Person Plural	enervatis	enervamini
3. Person Plural	enervant	enervantur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervabam	enervabar
2. Person Singular	enervabas	enervabare, enervabaris
3. Person Singular	enervabat	enervabatur
1. Person Plural	enervabamus	enervabamur
2. Person Plural	enervabatis	enervabamini
3. Person Plural	enervabant	enervabantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervabo	enervabor
2. Person Singular	enervabis	enervabere, enervaberis
3. Person Singular	enervabit	enervabitur
1. Person Plural	enervabimus	enervabimur
2. Person Plural	enervabitis	enervabimini
3. Person Plural	enervabunt	enervabuntur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervavi	—
2. Person Singular	enervavisti	—
3. Person Singular	eneruauit	—
1. Person Plural	enervavimus	—
2. Person Plural	enervavistis	—
3. Person Plural	enervare, enervaverunt, enervavere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervaveram	—
2. Person Singular	enervaveras	—
3. Person Singular	enervaverat	—
1. Person Plural	enervaveramus	—
2. Person Plural	enervaveratis	—
3. Person Plural	enervaverant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervavero	—
2. Person Singular	enervaris, enervaveris	—
3. Person Singular	enervaverit	—
1. Person Plural	enervaverimus	—
2. Person Plural	enervaveritis	—
3. Person Plural	enervaverint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervem	enerver
2. Person Singular	enerves	enervere, enerveris
3. Person Singular	enervet	enervetur
1. Person Plural	enervemus	enervemur
2. Person Plural	enervetis	enervemini
3. Person Plural	enervent	enerventur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervarem	enervarer
2. Person Singular	enervares	enervarere, enervareris
3. Person Singular	enervaret	enervaretur
1. Person Plural	enervaremus	enervaremur
2. Person Plural	enervaretis	enervaremini
3. Person Plural	enervarent	enervarentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervaverim	—
2. Person Singular	enervaris, enervaveris	—
3. Person Singular	enervaverit	—
1. Person Plural	enervaverimus	—
2. Person Plural	enervaveritis	—
3. Person Plural	enervaverint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	enervavissem	—
2. Person Singular	enervavisses	—
3. Person Singular	enervavisset, enervasset	—
1. Person Plural	enervavissemus	—
2. Person Plural	enervavissetis	—
3. Person Plural	enervavissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	enervare	enervavisse
Passiv	enervari, enervarier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	enerva	enervare
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	enervate	enervamini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	enervato	enervator
3. Person Singular	enervato	enervator
2. Person Plural	enervatote	—
3. Person Plural	enervanto	enervantor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	enervatius	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	enervatius	—
Ablativ	—	—
Vokativ	enervatius	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum