Formentabelle zu „enatare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enato | enator |
2. Person Singular | enatas | enatare, enataris |
3. Person Singular | enatat | enatatur |
1. Person Plural | enatamus | enatamur |
2. Person Plural | enatatis | enatamini |
3. Person Plural | enatant | enatantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatabam | enatabar |
2. Person Singular | enatabas | enatabare, enatabaris |
3. Person Singular | enatabat | enatabatur |
1. Person Plural | enatabamus | enatabamur |
2. Person Plural | enatabatis | enatabamini |
3. Person Plural | enatabant | enatabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatabo | enatabor |
2. Person Singular | enatabis | enatabere, enataberis |
3. Person Singular | enatabit | enatabitur |
1. Person Plural | enatabimus | enatabimur |
2. Person Plural | enatabitis | enatabimini |
3. Person Plural | enatabunt | enatabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatavi | — |
2. Person Singular | enatavisti | — |
3. Person Singular | enatavit | — |
1. Person Plural | enatavimus | — |
2. Person Plural | enatavistis | — |
3. Person Plural | enatare, enatavere, enataverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enataveram | — |
2. Person Singular | enataveras | — |
3. Person Singular | enataverat | — |
1. Person Plural | enataveramus | — |
2. Person Plural | enataveratis | — |
3. Person Plural | enataverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatavero | — |
2. Person Singular | enataris, enataveris | — |
3. Person Singular | enataverit | — |
1. Person Plural | enataverimus | — |
2. Person Plural | enataveritis | — |
3. Person Plural | enataverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | capenatem, enatem | enater |
2. Person Singular | capenates, enates | enatere, enateris |
3. Person Singular | enatet | enatetur |
1. Person Plural | enatemus | enatemur |
2. Person Plural | enatetis | enatemini |
3. Person Plural | enatent | enatentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatarem | enatarer |
2. Person Singular | enatares | enatarere, enatareris |
3. Person Singular | enataret | enataretur |
1. Person Plural | enataremus | enataremur |
2. Person Plural | enataretis | enataremini |
3. Person Plural | enatarent | enatarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enataverim | — |
2. Person Singular | enataris, enataveris | — |
3. Person Singular | enataverit | — |
1. Person Plural | enataverimus | — |
2. Person Plural | enataveritis | — |
3. Person Plural | enataverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | enatavissem | — |
2. Person Singular | enatavisses | — |
3. Person Singular | enatavisset | — |
1. Person Plural | enatavissemus | — |
2. Person Plural | enatavissetis | — |
3. Person Plural | enatavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | enatare | enatavisse |
Passiv | enatari, enatarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enata | enatare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | enatate | enatamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | enatato | enatator |
3. Person Singular | enatato | enatator |
2. Person Plural | enatatote | — |
3. Person Plural | enatanto | enatantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enatata, enatatum, enatatus | enatata, enatatae, enatati |
Genitiv | enatatae, enatati | enatatarum, enatatorum |
Dativ | enatatae, enatato | enatatis |
Akkusativ | enatatam, enatatum | enatata, enatatas, enatatos |
Ablativ | enatata, enatato | enatatis |
Vokativ | enatata, enatate, enatatum | enatata, enatatae, enatati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enatans | enatantes, enatantia |
Genitiv | enatantis | enatantium, enatantum |
Dativ | enatanti | enatantibus |
Akkusativ | enatans, enatantem | enatantes, enatantia |
Ablativ | enatante, enatanti | enatantibus |
Vokativ | enatans | enatantes, enatantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enatatura, enataturum, enataturus | enatatura, enataturae, enataturi |
Genitiv | enataturae, enataturi | enataturarum, enataturorum |
Dativ | enataturae, enataturo | enataturis |
Akkusativ | enataturam, enataturum | enatatura, enataturas, enataturos |
Ablativ | enatatura, enataturo | enataturis |
Vokativ | enatatura, enatature, enataturum | enatatura, enataturae, enataturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | enatanda, enatandum, enatandus | enatanda, enatandae, enatandi |
Genitiv | enatandae, enatandi | enatandarum, enatandorum |
Dativ | enatandae, enatando | enatandis |
Akkusativ | enatandam, enatandum | enatanda, enatandas, enatandos |
Ablativ | enatanda, enatando | enatandis |
Vokativ | enatanda, enatande, enatandum | enatanda, enatandae, enatandi |
152 (230) Formen für „enatare“