Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "emunire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunioemunior
2. Person Singularemunisemunire, emuniris
3. Person Singularemunitemunitur
1. Person Pluralemunimusemunimur
2. Person Pluralemunitisemunimini
3. Person Pluralemuniuntemuniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunbam, emuniebamemuniebar
2. Person Singularemunbas, emuniebasemuniebare, emuniebaris
3. Person Singularemuniebat, emunbatemuniebatur
1. Person Pluralemunbamus, emuniebamusemuniebamur
2. Person Pluralemuniebatis, emunbatisemuniebamini
3. Person Pluralemunbant, emuniebantemuniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunibo, emuniamemuniar, emunibor
2. Person Singularemunies, emunibisemuniere, emuniberis, emunieris
3. Person Singularemuniet, emunibitemunietur, emuniberit
1. Person Pluralemuniemus, emunibimusemuniemur, emunibimur
2. Person Pluralemunietis, emunibitisemuniemini, emunibimini
3. Person Pluralemunibunt, emunientemunibuntur, emunientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunivi
2. Person Singularemunivisti
3. Person Singularemuniit, emunivit
1. Person Pluralemunivimus
2. Person Pluralemunivistis
3. Person Pluralemuniverunt, emunivere, emuniere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemuniveram
2. Person Singularemuniveras
3. Person Singularemuniverat
1. Person Pluralemuniveramus
2. Person Pluralemuniveratis
3. Person Pluralemuniverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunivero
2. Person Singularemuniveris, emunieris
3. Person Singularemuniverit
1. Person Pluralemuniverimus
2. Person Pluralemuniveritis
3. Person Pluralemuniverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemuniamemuniar
2. Person Singularemuniasemuniare, emuniaris
3. Person Singularemuniatemuniatur
1. Person Pluralemuniamusemuniamur
2. Person Pluralemuniatisemuniamini
3. Person Pluralemuniantemuniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunirememunirer
2. Person Singularemuniresemunirere, emunireris
3. Person Singularemuniretemuniretur
1. Person Pluralemuniremusemuniremur
2. Person Pluralemuniretisemuniremini
3. Person Pluralemunirentemunirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemuniverim
2. Person Singularemuniveris, emunieris
3. Person Singularemuniverit
1. Person Pluralemuniverimus
2. Person Pluralemuniveritis
3. Person Pluralemuniverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularemunivissem
2. Person Singularemunivisses
3. Person Singularemunivisset
1. Person Pluralemunivissemus
2. Person Pluralemunivissetis
3. Person Pluralemunivissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivemunireemunivisse
Passivemuniri, emunirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularemuniemunire
3. Person Singular
2. Person Pluralemuniteemunimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularemunitoemunitor
3. Person Singularemunitoemunitor
2. Person Pluralemunitote
3. Person Pluralemuniuntoemuniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum