Formentabelle zu „emundare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundo | emundor |
2. Person Singular | emundas | emundare, emundaris |
3. Person Singular | emundat | emundatur |
1. Person Plural | emundamus | emundamur |
2. Person Plural | emundatis | emundamini |
3. Person Plural | emundant | emundantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundabam | emundabar |
2. Person Singular | emundabas | emundabare, emundabaris |
3. Person Singular | emundabat | emundabatur |
1. Person Plural | emundabamus | emundabamur |
2. Person Plural | emundabatis | emundabamini |
3. Person Plural | emundabant | emundabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundabo | emundabor |
2. Person Singular | emundabis | emundabere, emundaberis |
3. Person Singular | emundabit | emundabitur |
1. Person Plural | emundabimus | emundabimur |
2. Person Plural | emundabitis | emundabimini |
3. Person Plural | emundabunt | emundabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundavi | — |
2. Person Singular | emundavisti | — |
3. Person Singular | emundavit | — |
1. Person Plural | emundavimus | — |
2. Person Plural | emundavistis | — |
3. Person Plural | emundare, emundavere, emundaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundaveram | — |
2. Person Singular | emundaveras | — |
3. Person Singular | emundaverat | — |
1. Person Plural | emundaveramus | — |
2. Person Plural | emundaveratis | — |
3. Person Plural | emundaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundavero | — |
2. Person Singular | emundaris, emundaveris | — |
3. Person Singular | emundaverit | — |
1. Person Plural | emundaverimus | — |
2. Person Plural | emundaveritis | — |
3. Person Plural | emundaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundem | emunder |
2. Person Singular | emundes | emundere, emunderis |
3. Person Singular | emundet | emundetur |
1. Person Plural | emundemus | emundemur |
2. Person Plural | emundetis | emundemini |
3. Person Plural | emundent | emundentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundarem | emundarer |
2. Person Singular | emundares | emundarere, emundareris |
3. Person Singular | emundaret | emundaretur |
1. Person Plural | emundaremus | emundaremur |
2. Person Plural | emundaretis | emundaremini |
3. Person Plural | emundarent | emundarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundaverim | — |
2. Person Singular | emundaris, emundaveris | — |
3. Person Singular | emundaverit | — |
1. Person Plural | emundaverimus | — |
2. Person Plural | emundaveritis | — |
3. Person Plural | emundaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | emundavissem | — |
2. Person Singular | emundavisses | — |
3. Person Singular | emundavisset | — |
1. Person Plural | emundavissemus | — |
2. Person Plural | emundavissetis | — |
3. Person Plural | emundavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | emundare | emundavisse |
Passiv | emundari, emundarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | emunda | emundare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | emundate | emundamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | emundato | emundator |
3. Person Singular | emundato | emundator |
2. Person Plural | emundatote | — |
3. Person Plural | emundanto | emundantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | emundata, emundatum, emundatus | emundata, emundatae, emundati |
Genitiv | emundatae, emundati | emundatarum, emundatorum |
Dativ | emundatae, emundato | emundatis |
Akkusativ | emundatam, emundatum | emundata, emundatas, emundatos |
Ablativ | emundata, emundato | emundatis |
Vokativ | emundata, emundate, emundatum | emundata, emundatae, emundati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | emundans | emundantes, emundantia |
Genitiv | emundantis | emundantium, emundantum |
Dativ | emundanti | emundantibus |
Akkusativ | emundans, emundantem | emundantes, emundantia |
Ablativ | emundante, emundanti | emundantibus |
Vokativ | emundans | emundantes, emundantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | emundatura, emundaturum, emundaturus | emundatura, emundaturae, emundaturi |
Genitiv | emundaturae, emundaturi | emundaturarum, emundaturorum |
Dativ | emundaturae, emundaturo | emundaturis |
Akkusativ | emundaturam, emundaturum | emundatura, emundaturas, emundaturos |
Ablativ | emundatura, emundaturo | emundaturis |
Vokativ | emundatura, emundature, emundaturum | emundatura, emundaturae, emundaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | emundanda, emundandum, emundandus | emundanda, emundandae, emundandi |
Genitiv | emundandae, emundandi | emundandarum, emundandorum |
Dativ | emundandae, emundando | emundandis |
Akkusativ | emundandam, emundandum | emundanda, emundandas, emundandos |
Ablativ | emundanda, emundando | emundandis |
Vokativ | emundanda, emundande, emundandum | emundanda, emundandae, emundandi |
152 (228) Formen für „emundare“