Formentabelle zu „elucidare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 456
elucido | elucidor |
2. Person Singular | elucidas | elucidare, elucidaris |
3. Person Singular | elucidat | elucidatur |
1. Person Plural | elucidamus | elucidamur |
2. Person Plural | elucidatis | elucidamini |
3. Person Plural | elucidant | elucidantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidabam | elucidabar |
2. Person Singular | elucidabas | elucidabare, elucidabaris |
3. Person Singular | elucidabat | elucidabatur |
1. Person Plural | elucidabamus | elucidabamur |
2. Person Plural | elucidabatis | elucidabamini |
3. Person Plural | elucidabant | elucidabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidabo | elucidabor |
2. Person Singular | elucidabis | elucidabere, elucidaberis |
3. Person Singular | elucidabit | elucidabitur |
1. Person Plural | elucidabimus | elucidabimur |
2. Person Plural | elucidabitis | elucidabimini |
3. Person Plural | elucidabunt | elucidabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidavi | — |
2. Person Singular | elucidavisti | — |
3. Person Singular | elucidavit | — |
1. Person Plural | elucidavimus | — |
2. Person Plural | elucidavistis | — |
3. Person Plural | elucidare, elucidavere, elucidaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidaveram | — |
2. Person Singular | elucidaveras | — |
3. Person Singular | elucidaverat | — |
1. Person Plural | elucidaveramus | — |
2. Person Plural | elucidaveratis | — |
3. Person Plural | elucidaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidavero | — |
2. Person Singular | elucidaris, elucidaveris | — |
3. Person Singular | elucidaverit | — |
1. Person Plural | elucidaverimus | — |
2. Person Plural | elucidaveritis | — |
3. Person Plural | elucidaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidem | elucider |
2. Person Singular | elucides | elucidere, elucideris |
3. Person Singular | elucidet | elucidetur |
1. Person Plural | elucidemus | elucidemur |
2. Person Plural | elucidetis | elucidemini |
3. Person Plural | elucident | elucidentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidarem | elucidarer |
2. Person Singular | elucidares | elucidarere, elucidareris |
3. Person Singular | elucidaret | elucidaretur |
1. Person Plural | elucidaremus | elucidaremur |
2. Person Plural | elucidaretis | elucidaremini |
3. Person Plural | elucidarent | elucidarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidaverim | — |
2. Person Singular | elucidaris, elucidaveris | — |
3. Person Singular | elucidaverit | — |
1. Person Plural | elucidaverimus | — |
2. Person Plural | elucidaveritis | — |
3. Person Plural | elucidaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | elucidavissem | — |
2. Person Singular | elucidavisses | — |
3. Person Singular | elucidavisset | — |
1. Person Plural | elucidavissemus | — |
2. Person Plural | elucidavissetis | — |
3. Person Plural | elucidavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | elucidare | elucidavisse |
Passiv | elucidari, elucidarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | elucida | elucidare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | elucidate | elucidamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | elucidato | elucidator |
3. Person Singular | elucidato | elucidator |
2. Person Plural | elucidatote | — |
3. Person Plural | elucidanto | elucidantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | elucidata, elucidatum, elucidatus | elucidata, elucidatae, elucidati |
Genitiv | elucidatae, elucidati | elucidatarum, elucidatorum |
Dativ | elucidatae, elucidato | elucidatis |
Akkusativ | elucidatam, elucidatum | elucidata, elucidatas, elucidatos |
Ablativ | elucidata, elucidato | elucidatis |
Vokativ | elucidata, elucidate, elucidatum | elucidata, elucidatae, elucidati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | elucidans | elucidantes, elucidantia |
Genitiv | elucidantis | elucidantium, elucidantum |
Dativ | elucidanti | elucidantibus |
Akkusativ | elucidans, elucidantem | elucidantes, elucidantia |
Ablativ | elucidante, elucidanti | elucidantibus |
Vokativ | elucidans | elucidantes, elucidantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | elucidatura, elucidaturum, elucidaturus | elucidatura, elucidaturae, elucidaturi |
Genitiv | elucidaturae, elucidaturi | elucidaturarum, elucidaturorum |
Dativ | elucidaturae, elucidaturo | elucidaturis |
Akkusativ | elucidaturam, elucidaturum | elucidatura, elucidaturas, elucidaturos |
Ablativ | elucidatura, elucidaturo | elucidaturis |
Vokativ | elucidatura, elucidature, elucidaturum | elucidatura, elucidaturae, elucidaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | elucidanda, elucidandum, elucidandus | elucidanda, elucidandae, elucidandi |
Genitiv | elucidandae, elucidandi | elucidandarum, elucidandorum |
Dativ | elucidandae, elucidando | elucidandis |
Akkusativ | elucidandam, elucidandum | elucidanda, elucidandas, elucidandos |
Ablativ | elucidanda, elucidando | elucidandis |
Vokativ | elucidanda, elucidande, elucidandum | elucidanda, elucidandae, elucidandi |
152 (228) Formen für „elucidare“