Formentabelle zu „ejurare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuro | ejuror |
2. Person Singular | ejuras | ejurare, ejuraris |
3. Person Singular | ejurat | ejuratur |
1. Person Plural | ejuramus | ejuramur |
2. Person Plural | ejuratis | ejuramini |
3. Person Plural | ejurant | ejurantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ejurabam | ejurabar |
2. Person Singular | ejurabas | ejurabare, ejurabaris |
3. Person Singular | ejurabat | ejurabatur |
1. Person Plural | ejurabamus | ejurabamur |
2. Person Plural | ejurabatis | ejurabamini |
3. Person Plural | ejurabant | ejurabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ejurabo | ejurabor |
2. Person Singular | ejurabis | ejurabere, ejuraberis |
3. Person Singular | ejurabit | ejurabitur |
1. Person Plural | ejurabimus | ejurabimur |
2. Person Plural | ejurabitis | ejurabimini |
3. Person Plural | ejurabunt | ejurabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuravi | — |
2. Person Singular | eiuravisti | — |
3. Person Singular | eiuravitque, eiuravit | — |
1. Person Plural | eiuravimus | — |
2. Person Plural | eiuravistis | — |
3. Person Plural | ejurare, eiuraverunt, ejuravere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuraveram | — |
2. Person Singular | eiuraveras | — |
3. Person Singular | eiuraverat | — |
1. Person Plural | eiuraveramus | — |
2. Person Plural | eiuraveratis | — |
3. Person Plural | eiuraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuravero | — |
2. Person Singular | ejuraris, ejuraveris | — |
3. Person Singular | eiuraverit | — |
1. Person Plural | eiuraverimus | — |
2. Person Plural | eiuraveritis | — |
3. Person Plural | eiuraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ejurem | ejurer |
2. Person Singular | ejures | ejurere, ejureris |
3. Person Singular | ejuret | ejuretur |
1. Person Plural | ejuremus | ejuremur |
2. Person Plural | ejuretis | ejuremini |
3. Person Plural | ejurent | ejurentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ejurarem | ejurarer |
2. Person Singular | ejurares | ejurarere, ejurareris |
3. Person Singular | ejuraret | ejuraretur |
1. Person Plural | ejuraremus | ejuraremur |
2. Person Plural | ejuraretis | ejuraremini |
3. Person Plural | ejurarent | ejurarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuraverim | — |
2. Person Singular | ejuraris, ejuraveris | — |
3. Person Singular | eiuraverit | — |
1. Person Plural | eiuraverimus | — |
2. Person Plural | eiuraveritis | — |
3. Person Plural | eiuraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | eiuravissem | — |
2. Person Singular | eiuravisses | — |
3. Person Singular | eiuravisset | — |
1. Person Plural | eiuravissemus | — |
2. Person Plural | eiuravissetis | — |
3. Person Plural | eiuravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | ejurare | eiuravisse |
Passiv | ejurari, ejurarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ejura | ejurare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | ejurate | ejuramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | ejurato | ejurator |
3. Person Singular | ejurato | ejurator |
2. Person Plural | ejuratote | — |
3. Person Plural | ejuranto | ejurantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | eiurata, eiuratum, eiuratus | eiurata, eiuratae, eiurati |
Genitiv | eiuratae, eiurati | eiuratarum, eiuratorum |
Dativ | ejurato, eiuratae | ejuratis |
Akkusativ | eiuratam, eiuratum | eiurata, eiuratas, eiuratos |
Ablativ | ejurato, eiurata | ejuratis |
Vokativ | eiurata, eiuratum, ejurate | eiurata, eiuratae, eiurati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ejurans | ejurantes, ejurantia |
Genitiv | ejurantis | ejurantium, ejurantum |
Dativ | ejuranti | ejurantibus |
Akkusativ | ejurans, ejurantem | ejurantes, ejurantia |
Ablativ | ejurante, ejuranti | ejurantibus |
Vokativ | ejurans | ejurantes, ejurantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | eiuratura, eiuraturum, eiuraturus | eiuratura, eiuraturae, eiuraturi |
Genitiv | eiuraturae, eiuraturi | eiuraturarum, eiuraturorum |
Dativ | eiuraturae, eiuraturo | eiuraturis |
Akkusativ | eiuraturam, eiuraturum | eiuratura, eiuraturas, eiuraturos |
Ablativ | eiuratura, eiuraturo | eiuraturis |
Vokativ | eiuratura, eiurature, eiuraturum | eiuratura, eiuraturae, eiuraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ejuranda, ejurandum, ejurandus | ejuranda, ejurandae, ejurandi |
Genitiv | ejurandae, ejurandi | ejurandarum, ejurandorum |
Dativ | ejurandae, ejurando | ejurandis |
Akkusativ | ejurandam, ejurandum | ejuranda, ejurandas, ejurandos |
Ablativ | ejuranda, ejurando | ejurandis |
Vokativ | ejuranda, ejurande, ejurandum | ejuranda, ejurandae, ejurandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | eiuratio | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | eiuratio | — |
154 (231) Formen für „ejurare“