Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "ejurare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuroejuror
2. Person Singularejurasejurare, ejuraris
3. Person Singularejuratejuratur
1. Person Pluralejuramusejuramur
2. Person Pluralejuratisejuramini
3. Person Pluralejurantejurantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularejurabamejurabar
2. Person Singularejurabasejurabare, ejurabaris
3. Person Singularejurabatejurabatur
1. Person Pluralejurabamusejurabamur
2. Person Pluralejurabatisejurabamini
3. Person Pluralejurabantejurabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularejuraboejurabor
2. Person Singularejurabisejurabere, ejuraberis
3. Person Singularejurabitejurabitur
1. Person Pluralejurabimusejurabimur
2. Person Pluralejurabitisejurabimini
3. Person Pluralejurabuntejurabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuravi
2. Person Singulareiuravisti
3. Person Singulareiuravit, eiuravitque
1. Person Pluraleiuravimus
2. Person Pluraleiuravistis
3. Person Pluraleiuraverunt, ejurare, ejuravere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuraveram
2. Person Singulareiuraveras
3. Person Singulareiuraverat
1. Person Pluraleiuraveramus
2. Person Pluraleiuraveratis
3. Person Pluraleiuraverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuravero
2. Person Singularejuraveris, ejuraris
3. Person Singulareiuraverit
1. Person Pluraleiuraverimus
2. Person Pluraleiuraveritis
3. Person Pluraleiuraverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularejuremejurer
2. Person Singularejuresejurere, ejureris
3. Person Singularejuretejuretur
1. Person Pluralejuremusejuremur
2. Person Pluralejuretisejuremini
3. Person Pluralejurentejurentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularejuraremejurarer
2. Person Singularejuraresejurarere, ejurareris
3. Person Singularejuraretejuraretur
1. Person Pluralejuraremusejuraremur
2. Person Pluralejuraretisejuraremini
3. Person Pluralejurarentejurarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuraverim
2. Person Singularejuraris, ejuraveris
3. Person Singulareiuraverit
1. Person Pluraleiuraverimus
2. Person Pluraleiuraveritis
3. Person Pluraleiuraverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareiuravissem
2. Person Singulareiuravisses
3. Person Singulareiuravisset
1. Person Pluraleiuravissemus
2. Person Pluraleiuravissetis
3. Person Pluraleiuravissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivejurareeiuravisse
Passivejurari, ejurarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularejuraejurare
3. Person Singular
2. Person Pluralejurateejuramini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularejuratoejurator
3. Person Singularejuratoejurator
2. Person Pluralejuratote
3. Person Pluralejurantoejurantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativeiuratio
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativeiuratio

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum