Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "effuttire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttioeffuttior
2. Person Singulareffuttiseffuttiris
3. Person Singulareffuttiteffuttitur
1. Person Pluraleffuttimuseffuttimur
2. Person Pluraleffuttitiseffuttimini
3. Person Pluraleffuttiunteffuttiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiebam, effuttbameffuttiebar
2. Person Singulareffuttbas, effuttiebaseffuttiebare, effuttiebaris
3. Person Singulareffuttbat, effuttiebateffuttiebatur
1. Person Pluraleffuttbamus, effuttiebamuseffuttiebamur
2. Person Pluraleffuttbatis, effuttiebatiseffuttiebamini
3. Person Pluraleffuttbant, effuttiebanteffuttiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiam, effuttiboeffuttibor, effuttiar
2. Person Singulareffutties, effuttibiseffuttiere, effuttiberis, effuttieris
3. Person Singulareffuttiet, effuttibiteffuttiberit, effuttietur
1. Person Pluraleffuttiemus, effuttibimuseffuttibimur, effuttiemur
2. Person Pluraleffuttietis, effuttibitiseffuttibimini, effuttiemini
3. Person Pluraleffuttient, effuttibunteffuttibuntur, effuttientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttivi
2. Person Singulareffuttivisti
3. Person Singulareffuttivit
1. Person Pluraleffuttivimus
2. Person Pluraleffuttivistis
3. Person Pluraleffuttiere, effuttiverunt, effuttivere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiveram
2. Person Singulareffuttiveras
3. Person Singulareffuttiverat
1. Person Pluraleffuttiveramus
2. Person Pluraleffuttiveratis
3. Person Pluraleffuttiverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttivero
2. Person Singulareffuttiveris, effuttieris
3. Person Singulareffuttiverit
1. Person Pluraleffuttiverimus
2. Person Pluraleffuttiveritis
3. Person Pluraleffuttiverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiameffuttiar
2. Person Singulareffuttiaseffuttiaris, effuttiare
3. Person Singulareffuttiateffuttiatur
1. Person Pluraleffuttiamuseffuttiamur
2. Person Pluraleffuttiatiseffuttiamini
3. Person Pluraleffuttianteffuttiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiremeffuttirer
2. Person Singulareffuttireseffuttirere, effuttireris
3. Person Singulareffuttireteffuttiretur
1. Person Pluraleffuttiremuseffuttiremur
2. Person Pluraleffuttiretiseffuttiremini
3. Person Pluraleffuttirenteffuttirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttiverim
2. Person Singulareffuttiveris, effuttieris
3. Person Singulareffuttiverit
1. Person Pluraleffuttiverimus
2. Person Pluraleffuttiveritis
3. Person Pluraleffuttiverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulareffuttivissem
2. Person Singulareffuttivisses
3. Person Singulareffuttivisset
1. Person Pluraleffuttivissemus
2. Person Pluraleffuttivissetis
3. Person Pluraleffuttivissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktiveffuttireeffuttivisse
Passiveffuttiri, effuttirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulareffuttieffuttire
3. Person Singular
2. Person Pluraleffuttiteeffuttimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulareffuttitoeffuttitor
3. Person Singulareffuttitoeffuttitor
2. Person Pluraleffuttitote
3. Person Pluraleffuttiuntoeffuttiuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum