Formentabelle zu „ditare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | dito, scidito | ditor, veditor |
2. Person Singular | ditas, fimiditas, frigiditas, graviditas, inividitas | ditare, ditaris |
3. Person Singular | ditat | ditatur |
1. Person Plural | ditamus | ditamur |
2. Person Plural | emeditatis, ditatis | ditamini |
3. Person Plural | ditant | ditantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditabam | ditabar |
2. Person Singular | ditabas | ditabare, ditabaris |
3. Person Singular | ditabat | ditabatur |
1. Person Plural | ditabamus | ditabamur |
2. Person Plural | ditabatis | ditabamini |
3. Person Plural | ditabant | ditabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditabo | ditabor |
2. Person Singular | ditabis | ditabere, ditaberis |
3. Person Singular | ditabit | ditabitur |
1. Person Plural | ditabimus | ditabimur |
2. Person Plural | ditabitis | ditabimini |
3. Person Plural | ditabunt | ditabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditavi | — |
2. Person Singular | ditavisti | — |
3. Person Singular | ditavit | — |
1. Person Plural | ditavimus | — |
2. Person Plural | ditavistis | — |
3. Person Plural | ditare, ditauere, ditaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditaveram | — |
2. Person Singular | ditaveras | — |
3. Person Singular | ditaverat | — |
1. Person Plural | ditaveramus | — |
2. Person Plural | ditaveratis | — |
3. Person Plural | ditaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditavero | — |
2. Person Singular | ditaris, ditaveris | — |
3. Person Singular | ditaverit | — |
1. Person Plural | ditaverimus | — |
2. Person Plural | ditaveritis | — |
3. Person Plural | ditaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditem, renditem | diter |
2. Person Singular | dites | ditere, diteris |
3. Person Singular | ditet | ditetur |
1. Person Plural | ditemus | ditemur |
2. Person Plural | ditetis | ditemini |
3. Person Plural | ditent | ditentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditarem | ditarer |
2. Person Singular | ditares | ditarere, ditareris |
3. Person Singular | ditaret | ditaretur |
1. Person Plural | ditaremus | ditaremur |
2. Person Plural | ditaretis | ditaremini |
3. Person Plural | ditarent | ditarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditaverim | — |
2. Person Singular | ditaris, ditaveris | — |
3. Person Singular | ditaverit | — |
1. Person Plural | ditaverimus | — |
2. Person Plural | ditaveritis | — |
3. Person Plural | ditaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | ditavissem | — |
2. Person Singular | ditavisses | — |
3. Person Singular | ditavisset | — |
1. Person Plural | ditavissemus | — |
2. Person Plural | ditavissetis | — |
3. Person Plural | ditavissent | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | dida, dita | ditare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | squaliditate, ditate, liquiditate, viditate | ditamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cupiditato, ditato, ditatoreis | ditator |
3. Person Singular | cupiditato, ditato, ditatoreis | ditator |
2. Person Plural | ditatote | — |
3. Person Plural | ditanto | ditantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ditatus, ditata, ditatum | ditata, ditatae, ditati |
Genitiv | ditatae, ditati | ditatarum, ditatorum |
Dativ | cupiditato, ditatae, ditato, ditatoreis | emeditatis, ditatis |
Akkusativ | ditatam, ditatum | ditata, ditatas, ditatos |
Ablativ | cupiditato, ditata, ditato, ditatoreis | emeditatis, ditatis |
Vokativ | squaliditate, ditata, ditate, ditatum, liquiditate, viditate | ditata, ditatae, ditati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ditans | ditantes, ditantia, seditantes |
Genitiv | ditantis | ditantium, ditantum |
Dativ | ditanti | ditantibus |
Akkusativ | ditans, ditantem | ditantes, ditantia, seditantes |
Ablativ | ditante, ditanti | ditantibus |
Vokativ | ditans | ditantes, ditantia, seditantes |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ditatura, ditaturum, ditaturus | ditatura, ditaturae, ditaturi |
Genitiv | ditaturae, ditaturi | ditaturarum, ditaturorum |
Dativ | ditaturae, ditaturo | ditaturis |
Akkusativ | ditaturam, ditaturum | ditatura, ditaturas, ditaturos |
Ablativ | ditatura, ditaturo | ditaturis |
Vokativ | ditatura, ditature, ditaturum | ditatura, ditaturae, ditaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | ditandus, ditanda, ditandum | ditanda, ditandae, ditandi |
Genitiv | ditandae, ditandi | ditandarum, ditandorum |
Dativ | ditandae, ditando | ditandis |
Akkusativ | ditandam, ditandum | ditanda, ditandas, ditandos |
Ablativ | ditanda, ditando | ditandis |
Vokativ | ditanda, ditande, ditandum | ditanda, ditandae, ditandi |
152 (262) Formen für „ditare“