Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulo | dissimulor |
2. Person Singular | dissimulas | dissimulare, dissimularis |
3. Person Singular | dissimulat | dissimulatur |
1. Person Plural | dissimulamus | dissimulamur |
2. Person Plural | dissimulatis | dissimulamini |
3. Person Plural | dissimulant | dissimulantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulabam | dissimulabar |
2. Person Singular | dissimulabas | dissimulabare, dissimulabaris |
3. Person Singular | dissimulabat | dissimulabatur |
1. Person Plural | dissimulabamus | dissimulabamur |
2. Person Plural | dissimulabatis | dissimulabamini |
3. Person Plural | dissimulabant | dissimulabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulabo | dissimulabor |
2. Person Singular | dissimulabis | dissimulabere, dissimulaberis |
3. Person Singular | dissimulabit | dissimulabitur |
1. Person Plural | dissimulabimus | dissimulabimur |
2. Person Plural | dissimulabitis | dissimulabimini |
3. Person Plural | dissimulabunt | dissimulabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulavi | — |
2. Person Singular | dissimulavisti, dissimulasti | — |
3. Person Singular | dissimulavit | — |
1. Person Plural | dissimulavimus | — |
2. Person Plural | dissimulavistis | — |
3. Person Plural | dissimulaverunt, dissimulare, dissimulavere, dissimularunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulaveram | — |
2. Person Singular | dissimulaveras | — |
3. Person Singular | dissimulaverat | — |
1. Person Plural | dissimulaveramus | — |
2. Person Plural | dissimulaveratis | — |
3. Person Plural | dissimulaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulavero | — |
2. Person Singular | dissimulaveris, dissimularis | — |
3. Person Singular | dissimulaverit | — |
1. Person Plural | dissimulaverimus | — |
2. Person Plural | dissimulaveritis | — |
3. Person Plural | dissimulaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulem | dissimuler |
2. Person Singular | dissimules | dissimulere, dissimuleris |
3. Person Singular | dissimulet | dissimuletur |
1. Person Plural | dissimulemus | dissimulemur |
2. Person Plural | dissimuletis | dissimulemini |
3. Person Plural | dissimulent | dissimulentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimularem | dissimularer |
2. Person Singular | dissimulares | dissimularere, dissimulareris |
3. Person Singular | dissimularet | dissimularetur |
1. Person Plural | dissimularemus | dissimularemur |
2. Person Plural | dissimularetis | dissimularemini |
3. Person Plural | dissimularent | dissimularentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulaverim | — |
2. Person Singular | dissimularis, dissimulaveris | — |
3. Person Singular | dissimulaverit | — |
1. Person Plural | dissimulaverimus | — |
2. Person Plural | dissimulaveritis | — |
3. Person Plural | dissimulaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | dissimulavissem, dissimulassem | — |
2. Person Singular | dissimulavisses | — |
3. Person Singular | dissimulasset, dissimulavisset | — |
1. Person Plural | dissimulavissemus | — |
2. Person Plural | dissimulavissetis | — |
3. Person Plural | dissimulassent, dissimulavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | dissimulare | dissimulavisse, dissimulasse |
Passiv | dissimulari, dissimularier, dissimularique | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | dissimulamenti, dissimula | dissimulare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | dissimulate | dissimulamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | dissimulatoreis, dissimulato | dissimulator |
3. Person Singular | dissimulatoreis, dissimulato | dissimulator |
2. Person Plural | dissimulatote | — |
3. Person Plural | dissimulanto | dissimulantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dissimulatum, dissimulatus, dissimulata | dissimulatae, dissimulati, dissimulata |
Genitiv | dissimulati, dissimulati, dissimulatae | dissimulatorum, dissimulatorum, dissimulatarum |
Dativ | dissimulatae, dissimulato, dissimulato | dissimulatis |
Akkusativ | dissimulatam, dissimulatum, dissimulatum | dissimulatos, dissimulatas, dissimulata |
Ablativ | dissimulato, dissimulata, dissimulato | dissimulatis |
Vokativ | dissimulatum, dissimulate, dissimulata | dissimulatae, dissimulati, dissimulata |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dissimulans | dissimulantia, dissimulantes |
Genitiv | dissimulantis | dissimulantium, dissimulantum |
Dativ | dissimulanti | dissimulantibus |
Akkusativ | dissimulans, dissimulantem | dissimulantia, dissimulantes |
Ablativ | dissimulante, dissimulanti | dissimulantibus |
Vokativ | dissimulans | dissimulantia, dissimulantes |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | dissimulandum, dissimulandus, dissimulanda | dissimulandi, dissimulanda, dissimulandae |
Genitiv | dissimulandi, dissimulandi, dissimulandae | dissimulandarum, dissimulandorum, dissimulandorum |
Dativ | dissimulando, dissimulando, dissimulandae | dissimulandis |
Akkusativ | dissimulandam, dissimulandum, dissimulandum | dissimulandos, dissimulandas, dissimulanda |
Ablativ | dissimulanda, dissimulando, dissimulando | dissimulandis |
Vokativ | dissimulandum, dissimulande, dissimulanda | dissimulandi, dissimulanda, dissimulandae |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | dissimulamenti | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |