Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "dissimulare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulodissimulor
2. Person Singulardissimulasdissimulare, dissimularis
3. Person Singulardissimulatdissimulatur
1. Person Pluraldissimulamusdissimulamur
2. Person Pluraldissimulatisdissimulamini
3. Person Pluraldissimulantdissimulantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulabamdissimulabar
2. Person Singulardissimulabasdissimulabare, dissimulabaris
3. Person Singulardissimulabatdissimulabatur
1. Person Pluraldissimulabamusdissimulabamur
2. Person Pluraldissimulabatisdissimulabamini
3. Person Pluraldissimulabantdissimulabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulabodissimulabor
2. Person Singulardissimulabisdissimulabere, dissimulaberis
3. Person Singulardissimulabitdissimulabitur
1. Person Pluraldissimulabimusdissimulabimur
2. Person Pluraldissimulabitisdissimulabimini
3. Person Pluraldissimulabuntdissimulabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulavi
2. Person Singulardissimulavisti, dissimulasti
3. Person Singulardissimulavit
1. Person Pluraldissimulavimus
2. Person Pluraldissimulavistis
3. Person Pluraldissimulaverunt, dissimulare, dissimulavere, dissimularunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulaveram
2. Person Singulardissimulaveras
3. Person Singulardissimulaverat
1. Person Pluraldissimulaveramus
2. Person Pluraldissimulaveratis
3. Person Pluraldissimulaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulavero
2. Person Singulardissimulaveris, dissimularis
3. Person Singulardissimulaverit
1. Person Pluraldissimulaverimus
2. Person Pluraldissimulaveritis
3. Person Pluraldissimulaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulemdissimuler
2. Person Singulardissimulesdissimulere, dissimuleris
3. Person Singulardissimuletdissimuletur
1. Person Pluraldissimulemusdissimulemur
2. Person Pluraldissimuletisdissimulemini
3. Person Pluraldissimulentdissimulentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimularemdissimularer
2. Person Singulardissimularesdissimularere, dissimulareris
3. Person Singulardissimularetdissimularetur
1. Person Pluraldissimularemusdissimularemur
2. Person Pluraldissimularetisdissimularemini
3. Person Pluraldissimularentdissimularentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulaverim
2. Person Singulardissimulaveris, dissimularis
3. Person Singulardissimulaverit
1. Person Pluraldissimulaverimus
2. Person Pluraldissimulaveritis
3. Person Pluraldissimulaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardissimulassem, dissimulavissem
2. Person Singulardissimulavisses
3. Person Singulardissimulavisset, dissimulasset
1. Person Pluraldissimulavissemus
2. Person Pluraldissimulavissetis
3. Person Pluraldissimulassent, dissimulavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdissimularedissimulasse, dissimulavisse
Passivdissimulari, dissimularier, dissimularique
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardissimulamenti, dissimuladissimulare
3. Person Singular
2. Person Pluraldissimulatedissimulamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardissimulatoreis, dissimulatodissimulator
3. Person Singulardissimulatoreis, dissimulatodissimulator
2. Person Pluraldissimulatote
3. Person Pluraldissimulantodissimulantor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativ
Genitivdissimulamenti
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum