Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „disrumpere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrumpodisrumpor
2. Person Singulardisrumpisdisrumperis
3. Person Singulardisrumpitdisrumpitur
1. Person Pluraldisrumpimusdisrumpimur
2. Person Pluraldisrumpitisdisrumpimini
3. Person Pluraldisrumpuntdisrumpuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrumpebamdisrumpebar
2. Person Singulardisrumpebasdisrumpebare, disrumpebaris
3. Person Singulardisrumpebatdisrumpebatur
1. Person Pluraldisrumpebamusdisrumpebamur
2. Person Pluraldisrumpebatisdisrumpebamini
3. Person Pluraldisrumpebantdisrumpebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrumpamdisrumpar
2. Person Singulardisrumpesdisrumpere, disrumperis
3. Person Singulardisrumpetdisrumpetur
1. Person Pluraldisrumpemusdisrumpemur
2. Person Pluraldisrumpetisdisrumpemini
3. Person Pluraldisrumpentdisrumpentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrupi
2. Person Singulardisrupisti
3. Person Singulardisrupit
1. Person Pluraldisrupimus
2. Person Pluraldisrupistis
3. Person Pluraldisrupere, disruperunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisruperam
2. Person Singulardisruperas
3. Person Singulardisruperat
1. Person Pluraldisruperamus
2. Person Pluraldisruperatis
3. Person Pluraldisruperant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrupero
2. Person Singulardisruperis
3. Person Singulardisruperit
1. Person Pluraldisruperimus
2. Person Pluraldisruperitis
3. Person Pluraldisruperint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrumpamdisrumpar
2. Person Singulardisrumpasdisrumpare, disrumparis
3. Person Singulardisrumpatdisrumpatur
1. Person Pluraldisrumpamusdisrumpamur
2. Person Pluraldisrumpatisdisrumpamini
3. Person Pluraldisrumpantdisrumpantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrumperemdisrumperer
2. Person Singulardisrumperesdisrumperere, disrumpereris
3. Person Singulardisrumperetdisrumperetur
1. Person Pluraldisrumperemusdisrumperemur
2. Person Pluraldisrumperetisdisrumperemini
3. Person Pluraldisrumperentdisrumperentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisruperim
2. Person Singulardisruperis
3. Person Singulardisruperit
1. Person Pluraldisruperimus
2. Person Pluraldisruperitis
3. Person Pluraldisruperint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisrupissem
2. Person Singulardisrupisses
3. Person Singulardisrupisset
1. Person Pluraldisrupissemus
2. Person Pluraldisrupissetis
3. Person Pluraldisrupissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdisrumperedisrupisse
Passivdisrumpi, disrumpier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardisrumpedisrumpere
3. Person Singular
2. Person Pluraldisrumpitedisrumpimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardisrumpitodisrumpitor
3. Person Singulardisrumpitodisrumpitor
2. Person Pluraldisrumpitote
3. Person Pluraldisrumpuntodisrumpuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativdisrupta, disruptum, disruptusdisrupta, disruptae, disrupti
Genitivdisruptae, disruptidisruptarum, disruptorum
Dativdisruptae, disruptodisruptis
Akkusativdisruptam, disruptumdisrupta, disruptas, disruptos
Ablativdisrupta, disruptodisruptis
Vokativdisrupta, disrupte, disruptumdisrupta, disruptae, disrupti
PPA
 SingularPlural
Nominativdisrumpensdisrumpentes, disrumpentia
Genitivdisrumpentisdisrumpentium, disrumpentum
Dativdisrumpentidisrumpentibus
Akkusativdisrumpens, disrumpentemdisrumpentes, disrumpentia
Ablativdisrumpente, disrumpentidisrumpentibus
Vokativdisrumpensdisrumpentes, disrumpentia
PFA
 SingularPlural
Nominativdisruptura, disrupturum, disrupturusdisruptura, disrupturae, disrupturi
Genitivdisrupturae, disrupturidisrupturarum, disrupturorum
Dativdisrupturae, disrupturodisrupturis
Akkusativdisrupturam, disrupturumdisruptura, disrupturas, disrupturos
Ablativdisruptura, disrupturodisrupturis
Vokativdisruptura, disrupture, disrupturumdisruptura, disrupturae, disrupturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativdisrumpenda, disrumpendum, disrumpendus, disrumpunda, disrumpundum, disrumpundusdisrumpenda, disrumpendae, disrumpendi, disrumpunda, disrumpundae, disrumpundi
Genitivdisrumpendae, disrumpendi, disrumpundae, disrumpundidisrumpendarum, disrumpendorum, disrumpundarum, disrumpundorum
Dativdisrumpendae, disrumpendo, disrumpundae, disrumpundodisrumpendis, disrumpundis
Akkusativdisrumpendam, disrumpendum, disrumpundam, disrumpundumdisrumpenda, disrumpendas, disrumpendos, disrumpunda, disrumpundas, disrumpundos
Ablativdisrumpenda, disrumpendo, disrumpunda, disrumpundodisrumpendis, disrumpundis
Vokativdisrumpenda, disrumpende, disrumpendum, disrumpunda, disrumpunde, disrumpundumdisrumpenda, disrumpendae, disrumpendi, disrumpunda, disrumpundae, disrumpundi

152 (256) Formen für „disrumpere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum