Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "disjungere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disiungo	disjungor
2. Person Singular	disjungis	disjungeris
3. Person Singular	disjungit	disjungitur
1. Person Plural	disiungimus	disiungimur
2. Person Plural	disjungitis	disjungimini
3. Person Plural	disjungunt	disjunguntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjungebam	disjungebar
2. Person Singular	disjungebas	disjungebare, disjungebaris
3. Person Singular	disjungebat	disjungebatur
1. Person Plural	disjungebamus	disjungebamur
2. Person Plural	disjungebatis	disjungebamini
3. Person Plural	disjungebant	disjungebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disiungamusque, disjungam	disjungar
2. Person Singular	disjunges	disjungeris, disjungere
3. Person Singular	disjunget	disjungetur
1. Person Plural	disjungemus	disjungemur
2. Person Plural	disjungetis	disjungemini
3. Person Plural	disjungent	disjungentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxi	—
2. Person Singular	disjunxisti	—
3. Person Singular	disjunxit	—
1. Person Plural	disjunximus	—
2. Person Plural	disjunxistis	—
3. Person Plural	disjunxerunt, disjunxere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxeram	—
2. Person Singular	disjunxeras	—
3. Person Singular	disjunxerat	—
1. Person Plural	disjunxeramus	—
2. Person Plural	disjunxeratis	—
3. Person Plural	disjunxerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxero	—
2. Person Singular	disjunxeris	—
3. Person Singular	disjunxerit	—
1. Person Plural	disjunxerimus	—
2. Person Plural	disjunxeritis	—
3. Person Plural	disjunxerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disiungamusque, disjungam	disjungar
2. Person Singular	disjungas	disjungare, disjungaris
3. Person Singular	disjungat	disjungatur
1. Person Plural	disiungamus	disjungamur
2. Person Plural	disjungatis	disjungamini
3. Person Plural	disjungant	disjungantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjungerem	disjungerer
2. Person Singular	disjungeres	disjungerere, disjungereris
3. Person Singular	disjungeret	disjungeretur
1. Person Plural	disjungeremus	disjungeremur
2. Person Plural	disjungeretis	disjungeremini
3. Person Plural	disjungerent	disjungerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxerim	—
2. Person Singular	disjunxeris	—
3. Person Singular	disjunxerit	—
1. Person Plural	disjunxerimus	—
2. Person Plural	disjunxeritis	—
3. Person Plural	disjunxerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxissem	—
2. Person Singular	disjunxisses	—
3. Person Singular	disjunxisset	—
1. Person Plural	disjunxissemus	—
2. Person Plural	disjunxissetis	—
3. Person Plural	disjunxissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	disjungere	disjunxisse
Passiv	disjungi, disjungier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	disjunge	disjungere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	disjungite	disjungimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	disjungito	disjungitor
3. Person Singular	disjungito	disjungitor
2. Person Plural	disjungitote	—
3. Person Plural	disjungunto	disjunguntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	disjunctum, disiunctus, disjuncta	disjunctae, disjuncti, disjuncta
Genitiv	disjunctae, disjuncti, disjuncti	disjunctorum, disjunctorum, disjunctarum
Dativ	disjuncto, disjuncto, disjunctae	disjunctis
Akkusativ	disjunctam, disjunctum, disjunctum	disjuncta, disjunctos, disjunctas
Ablativ	disjuncto, disjuncto, disjuncta	disjunctis
Vokativ	disjunctum, disjuncte, disjuncta	disjuncta, disjunctae, disjuncti

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	disjungens	disjungentia, disjungentes
Genitiv	disjungentis	disjungentium, disjungentum
Dativ	disjungenti	disjungentibus
Akkusativ	disjungens, disjungentem	disjungentes, disjungentia
Ablativ	disjungenti, disjungente	disjungentibus
Vokativ	disjungens	disjungentia, disjungentes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	disjuncturum, disjuncturus, disjunctura	disjuncturae, disjuncturi, disjunctura
Genitiv	disjuncturae, disjuncturi, disjuncturi	disjuncturorum, disjuncturorum, disjuncturarum
Dativ	disjuncturo, disjuncturae, disjuncturo	disjuncturis
Akkusativ	disjuncturam, disjuncturum, disjuncturum	disjunctura, disjuncturos, disjuncturas
Ablativ	disjuncturo, disjuncturo, disjunctura	disjuncturis
Vokativ	disjuncturum, disjuncture, disjunctura	disjuncturae, disjuncturi, disjunctura

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	disjungendum, disjungundum, disjungendus, disjungenda, disjungundus, disjungunda	disjungendae, disjungundae, disjungendi, disjungundi, disjungenda, disjungunda
Genitiv	disjungundae, disjungendi, disjungendi, disjungundi, disjungundi, disjungendae	disjungendorum, disjungendorum, disjungundorum, disjungundorum, disjungendarum, disjungundarum
Dativ	disjungundo, disjungendae, disjungundae, disjungendo, disjungendo, disjungundo	disjungendis, disjungundis
Akkusativ	disjungendam, disjungundam, disjungendum, disjungendum, disjungundum, disjungundum	disjungunda, disjungendos, disjungundos, disjungendas, disjungundas, disjungenda
Ablativ	disjungendo, disjungundo, disjungundo, disjungenda, disjungunda, disjungendo	disjungendis, disjungundis
Vokativ	disjungendum, disjungende, disjungundum, disjungunde, disjungenda, disjungunda	disjungendae, disjungundae, disjungendi, disjungundi, disjungenda, disjungunda

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum