Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "disjungere"

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjungo, disiungo	disjungor, disjungor
2. Person Singular	disjungis, disjungis	disjungeris, disjungeris
3. Person Singular	disjungit, disjungit	disjungitur, disjungitur
1. Person Plural	disiungimus, disjungimus	disiungimur, disjungimur
2. Person Plural	disjungitis, disjungitis	disjungimini, disjungimini
3. Person Plural	disjungunt, disjungunt	disjunguntur, disjunguntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjungebam, disjungebam	disjungebar, disjungebar
2. Person Singular	disjungebas, disjungebas	disjungebare, disjungebaris, disjungebare, disjungebaris
3. Person Singular	disjungebat, disjungebat	disjungebatur, disjungebatur
1. Person Plural	disjungebamus, disjungebamus	disjungebamur, disjungebamur
2. Person Plural	disjungebatis, disjungebatis	disjungebamini, disjungebamini
3. Person Plural	disjungebant, disjungebant	disjungebantur, disjungebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disiungamusque, disjungam, disjungam	disjungar, disjungar
2. Person Singular	disjunges, disjunges	disjungeris, disjungere, disjungeris, disjungere
3. Person Singular	disjunget, disjunget	disjungetur, disjungetur
1. Person Plural	disjungemus, disjungemus	disjungemur, disjungemur
2. Person Plural	disjungetis, disjungetis	disjungemini, disjungemini
3. Person Plural	disjungent, disjungent	disjungentur, disjungentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxi	—
2. Person Singular	disjunxisti	—
3. Person Singular	disjunxit	—
1. Person Plural	disjunximus	—
2. Person Plural	disjunxistis	—
3. Person Plural	disjunxerunt, disjunxere	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxeram	—
2. Person Singular	disjunxeras	—
3. Person Singular	disjunxerat	—
1. Person Plural	disjunxeramus	—
2. Person Plural	disjunxeratis	—
3. Person Plural	disjunxerant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxero	—
2. Person Singular	disjunxeris	—
3. Person Singular	disjunxerit	—
1. Person Plural	disjunxerimus	—
2. Person Plural	disjunxeritis	—
3. Person Plural	disjunxerint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disiungamusque, disjungam, disjungam	disjungar, disjungar
2. Person Singular	disjungas, disjungas	disjungaris, disjungare, disjungaris, disjungare
3. Person Singular	disjungat, disjungat	disjungatur, disjungatur
1. Person Plural	disiungamus, disjungamus	disjungamur, disjungamur
2. Person Plural	disjungatis, disjungatis	disjungamini, disjungamini
3. Person Plural	disjungant, disjungant	disjungantur, disjungantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjungerem, disjungerem	disjungerer, disjungerer
2. Person Singular	disjungeres, disjungeres	disjungerere, disjungereris, disjungerere, disjungereris
3. Person Singular	disjungeret, disjungeret	disjungeretur, disjungeretur
1. Person Plural	disjungeremus, disjungeremus	disjungeremur, disjungeremur
2. Person Plural	disjungeretis, disjungeretis	disjungeremini, disjungeremini
3. Person Plural	disjungerent, disjungerent	disjungerentur, disjungerentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxerim	—
2. Person Singular	disjunxeris	—
3. Person Singular	disjunxerit	—
1. Person Plural	disjunxerimus	—
2. Person Plural	disjunxeritis	—
3. Person Plural	disjunxerint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	disjunxissem	—
2. Person Singular	disjunxisses	—
3. Person Singular	disjunxisset	—
1. Person Plural	disjunxissemus	—
2. Person Plural	disjunxissetis	—
3. Person Plural	disjunxissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	disjungere, disjungere	disjunxisse
Passiv	disjungi, disjungier, disjungi, disjungier	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	disjunge, disjunge	disjungere, disjungere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	disjungite, disjungite	disjungimini, disjungimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	disjungito, disjungito	disjungitor, disjungitor
3. Person Singular	disjungito, disjungito	disjungitor, disjungitor
2. Person Plural	disjungitote, disjungitote	—
3. Person Plural	disjungunto, disjungunto	disjunguntor, disjunguntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	disjunctum, disiunctus, disjuncta	disjuncti, disjuncta, disjunctae
Genitiv	disjuncti, disjuncti, disjunctae	disjunctorum, disjunctarum, disjunctorum
Dativ	disjuncto, disjuncto, disjunctae	disjunctis
Akkusativ	disjunctam, disjunctum, disjunctum	disjunctos, disjunctas, disjuncta
Ablativ	disjuncta, disjuncto, disjuncto	disjunctis
Vokativ	disjunctum, disjuncte, disjuncta	disjunctae, disjuncti, disjuncta

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	disjungens, disjungens	disjungentia, disjungentia, disjungentes, disjungentes
Genitiv	disjungentis, disjungentis	disjungentium, disjungentium, disjungentum, disjungentum
Dativ	disjungenti, disjungenti	disjungentibus, disjungentibus
Akkusativ	disjungens, disjungens, disjungentem, disjungentem	disjungentia, disjungentia, disjungentes, disjungentes
Ablativ	disjungenti, disjungente, disjungente, disjungenti	disjungentibus, disjungentibus
Vokativ	disjungens, disjungens	disjungentia, disjungentia, disjungentes, disjungentes

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	disjuncturum, disjuncturus, disjunctura	disjuncturi, disjunctura, disjuncturae
Genitiv	disjuncturi, disjuncturi, disjuncturae	disjuncturarum, disjuncturorum, disjuncturorum
Dativ	disjuncturo, disjuncturo, disjuncturae	disjuncturis
Akkusativ	disjuncturam, disjuncturum, disjuncturum	disjuncturos, disjuncturas, disjunctura
Ablativ	disjunctura, disjuncturo, disjuncturo	disjuncturis
Vokativ	disjuncturum, disjuncture, disjunctura	disjuncturi, disjunctura, disjuncturae

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	disjungundus, disjungendum, disjungendum, disjungunda, disjungundum, disjungendus, disjungendus, disjungenda, disjungenda, disjungundus, disjungunda, disjungundum	disjungundae, disjungundi, disjungunda, disjungendi, disjungendi, disjungundi, disjungenda, disjungenda, disjungundae, disjungunda, disjungendae, disjungendae
Genitiv	disjungundi, disjungundi, disjungendi, disjungendi, disjungendi, disjungendi, disjungundi, disjungundi, disjungundae, disjungendae, disjungendae, disjungundae	disjungundorum, disjungendarum, disjungundorum, disjungendarum, disjungundarum, disjungundorum, disjungundorum, disjungundarum, disjungendorum, disjungendorum, disjungendorum, disjungendorum
Dativ	disjungundo, disjungundo, disjungundae, disjungendo, disjungendo, disjungendo, disjungendo, disjungundo, disjungendae, disjungundo, disjungendae, disjungundae	disjungundis, disjungendis, disjungendis, disjungundis
Akkusativ	disjungundum, disjungendam, disjungendam, disjungundam, disjungendum, disjungendum, disjungendum, disjungendum, disjungundum, disjungundum, disjungundam, disjungundum	disjungendos, disjungendos, disjungendas, disjungundos, disjungendas, disjungundas, disjungunda, disjungenda, disjungenda, disjungundos, disjungunda, disjungundas
Ablativ	disjungunda, disjungenda, disjungenda, disjungundo, disjungundo, disjungunda, disjungendo, disjungendo, disjungendo, disjungendo, disjungundo, disjungundo	disjungundis, disjungendis, disjungendis, disjungundis
Vokativ	disjungendum, disjungendum, disjungende, disjungunda, disjungende, disjungundum, disjungunde, disjungenda, disjungenda, disjungunda, disjungundum, disjungunde	disjungundae, disjungundi, disjungunda, disjungendi, disjungendi, disjungundi, disjungenda, disjungenda, disjungundae, disjungunda, disjungendae, disjungendae

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum