Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „disicere“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisiciodisicior
2. Person Singulardisicisdisiceris
3. Person Singulardisicitdisicitur
1. Person Pluraldisicimusdisicimur
2. Person Pluraldisicitisdisicimini
3. Person Pluraldisiciuntdisiciuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisiciebamdisiciebar
2. Person Singulardisiciebasdisiciebare, disiciebaris
3. Person Singulardisiciebatdisiciebatur
1. Person Pluraldisiciebamusdisiciebamur
2. Person Pluraldisiciebatisdisiciebamini
3. Person Pluraldisiciebantdisiciebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisiciamdisiciar
2. Person Singulardisiciesdisiciere, disicieris
3. Person Singulardisicietdisicietur
1. Person Pluraldisiciemusdisiciemur
2. Person Pluraldisicietisdisiciemini
3. Person Pluraldisicientdisicientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjeci
2. Person Singulardisjecisti
3. Person Singulardisjecit, disiecitque
1. Person Pluraldisjecimus
2. Person Pluraldisjecistis
3. Person Pluraldisjecere, disjecerunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjeceram
2. Person Singulardisjeceras
3. Person Singulardisjecerat
1. Person Pluraldisjeceramus
2. Person Pluraldisjeceratis
3. Person Pluraldisjecerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjecero
2. Person Singulardisjeceris
3. Person Singulardisjecerit
1. Person Pluraldisjecerimus
2. Person Pluraldisjeceritis
3. Person Pluraldisjecerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisiciamdisiciar
2. Person Singulardisiciasdisiciare, disiciaris
3. Person Singulardisiciatdisiciatur
1. Person Pluraldisiciamusdisiciamur
2. Person Pluraldisiciatisdisiciamini
3. Person Pluraldisiciantdisiciantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisiceremdisicerer
2. Person Singulardisiceresdisicerere, disicereris
3. Person Singulardisiceretdisiceretur
1. Person Pluraldisiceremusdisiceremur
2. Person Pluraldisiceretisdisiceremini
3. Person Pluraldisicerentdisicerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjecerim
2. Person Singulardisjeceris
3. Person Singulardisjecerit
1. Person Pluraldisjecerimus
2. Person Pluraldisjeceritis
3. Person Pluraldisjecerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisjecissem
2. Person Singulardisjecisses
3. Person Singulardisjecisset
1. Person Pluraldisjecissemus
2. Person Pluraldisjecissetis
3. Person Pluraldisjecissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdisiceredisjecisse
Passivdisici, disicier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardisicedisicere
3. Person Singular
2. Person Pluraldisicitedisicimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardisicitodisicitor
3. Person Singulardisicitodisicitor
2. Person Pluraldisicitote
3. Person Pluraldisicuntodisicuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativdisjecta, disiectus, disjectum, disiectaret, disiectaquedisjecti, disjecta, disjectae, disiectique, disiectaret, disiectaque
Genitivdisjecti, disjectae, disiectiquedisjectarum, disjectorum
Dativdisiecto, disjectaedisjectis, disiectisque
Akkusativdisjectam, disjectum, disiectamquedisjectos, disjectas, disjecta, disiectasque, disiectaret, disiectaque
Ablativdisiecto, disjecta, disiectaret, disiectaquedisjectis, disiectisque
Vokativdisjecta, disjectum, disiectaret, disiectaque, disjectedisjecta, disjecti, disjectae, disiectique, disiectaret, disiectaque
PPA
 SingularPlural
Nominativdisiciensdisicientes, disicientia
Genitivdisicientisdisicientium, disicientum
Dativdisicientidisicientibus
Akkusativdisiciens, disicientemdisicientes, disicientia
Ablativdisiciente, disicientidisicientibus
Vokativdisiciensdisicientes, disicientia
PFA
 SingularPlural
Nominativdisjectura, disjecturum, disjecturusdisjectura, disjecturae, disjecturi
Genitivdisjecturae, disjecturidisjecturarum, disjecturorum
Dativdisjecturae, disjecturodisjecturis
Akkusativdisjecturam, disjecturumdisjectura, disjecturas, disjecturos
Ablativdisjectura, disjecturodisjecturis
Vokativdisjectura, disjecture, disjecturumdisjectura, disjecturae, disjecturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativdisiciendum, disicienda, disiciendus, disiciunda, disiciundum, disiciundusdisicienda, disiciendae, disiciendi, disiciunda, disiciundae, disiciundi
Genitivdisiciendae, disiciendi, disiciundae, disiciundidisiciendarum, disiciendorum, disiciundarum, disiciundorum
Dativdisiciendae, disiciendo, disiciundae, disiciundodisiciendis, disiciundis
Akkusativdisiciendum, disiciendam, disiciundam, disiciundumdisicienda, disiciendas, disiciendos, disiciunda, disiciundas, disiciundos
Ablativdisicienda, disiciendo, disiciunda, disiciundodisiciendis, disiciundis
Vokativdisiciendum, disicienda, disiciende, disiciunda, disiciunde, disiciundumdisicienda, disiciendae, disiciendi, disiciunda, disiciundae, disiciundi

152 (277) Formen für „disicere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum