Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "discurrere"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurrodiscurror
2. Person Singulardiscurrisdiscurreris
3. Person Singulardiscurritdiscurritur
1. Person Pluraldiscurrimusdiscurrimur
2. Person Pluraldiscurritisdiscurrimini
3. Person Pluraldiscurruntdiscurruntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurrebamdiscurrebar
2. Person Singulardiscurrebasdiscurrebare, discurrebaris
3. Person Singulardiscurrebatdiscurrebatur
1. Person Pluraldiscurrebamusdiscurrebamur
2. Person Pluraldiscurrebatisdiscurrebamini
3. Person Pluraldiscurrebantdiscurrebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurramdiscurrar
2. Person Singulardiscurresdiscurreris, discurrere
3. Person Singulardiscurretdiscurretur
1. Person Pluraldiscurremusdiscurremur
2. Person Pluraldiscurretisdiscurremini
3. Person Pluraldiscurrentdiscurrentur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurri, discucurri
2. Person Singulardiscurristi, discucurristi
3. Person Singulardiscurrit, discucurrit
1. Person Pluraldiscurrimus, discucurrimus
2. Person Pluraldiscurristis, discucurristis
3. Person Pluraldiscurrerunt, discurrere, discucurrerunt, discucurrere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurreram, discucurreram
2. Person Singulardiscurreras, discucurreras
3. Person Singulardiscurrerat, discucurrerat
1. Person Pluraldiscurreramus, discucurreramus
2. Person Pluraldiscurreratis, discucurreratis
3. Person Pluraldiscurrerant, discucurrerant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscucurrero, discurrero
2. Person Singulardiscucurreris, discurreris
3. Person Singulardiscucurrerit, discurrerit
1. Person Pluraldiscucurrerimus, discurrerimus
2. Person Pluraldiscucurreritis, discurreritis
3. Person Pluraldiscucurrerint, discurrerint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurramdiscurrar
2. Person Singulardiscurrasdiscurrare, discurraris
3. Person Singulardiscurratdiscurratur
1. Person Pluraldiscurramusdiscurramur
2. Person Pluraldiscurratisdiscurramini
3. Person Pluraldiscurrantdiscurrantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscurreremdiscurrerer
2. Person Singulardiscurreresdiscurrerere, discurrereris
3. Person Singulardiscurreretdiscurreretur
1. Person Pluraldiscurreremusdiscurreremur
2. Person Pluraldiscurreretisdiscurreremini
3. Person Pluraldiscurrerentdiscurrerentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscucurrerim, discurrerim
2. Person Singulardiscucurreris, discurreris
3. Person Singulardiscucurrerit, discurrerit
1. Person Pluraldiscucurrerimus, discurrerimus
2. Person Pluraldiscucurreritis, discurreritis
3. Person Pluraldiscucurrerint, discurrerint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardiscucurrissem, discurrissem
2. Person Singulardiscurrisses, discucurrisses
3. Person Singulardiscurrisset, discucurrisset
1. Person Pluraldiscucurrissemus, discurrissemus
2. Person Pluraldiscurrissetis, discucurrissetis
3. Person Pluraldiscucurrissent, discurrissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdiscurrerediscurrisse, discucurrisse
Passivdiscurri, discurrier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardiscurrediscurrere
3. Person Singular
2. Person Pluraldiscurritediscurrimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardiscurritodiscurritor
3. Person Singulardiscurritodiscurritor
2. Person Pluraldiscurritote
3. Person Pluraldiscurruntodiscurruntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Substantiv

 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativdiscursionibus
Akkusativ
Ablativdiscursionediscursionibus
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum