Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discumbo | discumbor |
2. Person Singular | discumbis | discumberis |
3. Person Singular | discumbitque, discumbit | discumbitur |
1. Person Plural | discumbimus | discumbimur |
2. Person Plural | discumbitis | discumbimini |
3. Person Plural | discumbunt | discumbuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discumbebam | discumbebar |
2. Person Singular | discumbebas | discumbebare, discumbebaris |
3. Person Singular | discumbebat | discumbebatur |
1. Person Plural | discumbebamus | discumbebamur |
2. Person Plural | discumbebatis | discumbebamini |
3. Person Plural | discumbebant | discumbebantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discumbam | discumbar |
2. Person Singular | discumbes | discumbere, discumberis |
3. Person Singular | discumbet | discumbetur |
1. Person Plural | discumbemus | discumbemur |
2. Person Plural | discumbetis | discumbemini |
3. Person Plural | discumbent | discumbentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discubui | — |
2. Person Singular | discubuisti | — |
3. Person Singular | discubuit | — |
1. Person Plural | discubuimus | — |
2. Person Plural | discubuistis | — |
3. Person Plural | discubuere, discubuerunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discubueram | — |
2. Person Singular | discubueras | — |
3. Person Singular | discubuerat | — |
1. Person Plural | discubueramus | — |
2. Person Plural | discubueratis | — |
3. Person Plural | discubuerant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discubuero | — |
2. Person Singular | discubueris | — |
3. Person Singular | discubuerit | — |
1. Person Plural | discubuerimus | — |
2. Person Plural | discubueritis | — |
3. Person Plural | discubuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discumbam | discumbar |
2. Person Singular | discumbas | discumbare, discumbaris |
3. Person Singular | discumbat | discumbatur |
1. Person Plural | discumbamus | discumbamur |
2. Person Plural | discumbatis | discumbamini |
3. Person Plural | discumbant | discumbantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discumberem | discumberer |
2. Person Singular | discumberes | discumberere, discumbereris |
3. Person Singular | discumberet | discumberetur |
1. Person Plural | discumberemus | discumberemur |
2. Person Plural | discumberetis | discumberemini |
3. Person Plural | discumberent | discumberentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discubuerim | — |
2. Person Singular | discubueris | — |
3. Person Singular | discubuerit | — |
1. Person Plural | discubuerimus | — |
2. Person Plural | discubueritis | — |
3. Person Plural | discubuerint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | discubuissem | — |
2. Person Singular | discubuisses | — |
3. Person Singular | discubuisset | — |
1. Person Plural | discubuissemus | — |
2. Person Plural | discubuissetis | — |
3. Person Plural | discubuissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | discumbere | discubuisse |
Passiv | discumbi, discumbier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | discumbe | discumbere |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | discumbite | discumbimini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | discumbito | discumbitor |
3. Person Singular | discumbito | discumbitor |
2. Person Plural | discumbitote | — |
3. Person Plural | discumbunto | discumbuntor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | discubitum, discubita, discubitus | discubita, discubitae, discubiti |
Genitiv | discubitae, discubiti | discubitarum, discubitorum |
Dativ | discubitae, discubito | discubitis |
Akkusativ | discubitum, discubitam | discubita, discubitas, discubitos |
Ablativ | discubita, discubito | discubitis |
Vokativ | discubitum, discubita, discubite | discubita, discubitae, discubiti |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | discumbens | discumbentes, discumbentia |
Genitiv | discumbentis | discumbentium, discumbentum |
Dativ | discumbenti | discumbentibus |
Akkusativ | discumbens, discumbentem | discumbentes, discumbentia |
Ablativ | discumbente, discumbenti | discumbentibus |
Vokativ | discumbens | discumbentes, discumbentia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | discubitura, discubiturum, discubiturus | discubitura, discubiturae, discubituri |
Genitiv | discubiturae, discubituri | discubiturarum, discubiturorum |
Dativ | discubiturae, discubituro | discubituris |
Akkusativ | discubituram, discubiturum | discubitura, discubituras, discubituros |
Ablativ | discubitura, discubituro | discubituris |
Vokativ | discubitura, discubiture, discubiturum | discubitura, discubiturae, discubituri |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | discumbendum, discumbenda, discumbendus, discumbunda, discumbundum, discumbundus | discumbenda, discumbendae, discumbendi, discumbunda, discumbundae, discumbundi |
Genitiv | discumbendae, discumbendi, discumbundae, discumbundi | discumbendarum, discumbendorum, discumbundarum, discumbundorum |
Dativ | discumbendae, discumbendo, discumbundae, discumbundo | discumbendis, discumbundis |
Akkusativ | discumbendum, discumbendam, discumbundam, discumbundum | discumbenda, discumbendas, discumbendos, discumbunda, discumbundas, discumbundos |
Ablativ | discumbenda, discumbendo, discumbunda, discumbundo | discumbendis, discumbundis |
Vokativ | discumbendum, discumbenda, discumbende, discumbunda, discumbunde, discumbundum | discumbenda, discumbendae, discumbendi, discumbunda, discumbundae, discumbundi |
152 (257) Formen für „discumbere“