Formentabelle zu „discinctus“
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | discinctus, discincta, discincta(que), discinctatus, discinctum, discinta | discincti, discincta, discinctae, discincta(que), discinctatus, discinta |
Genitiv | discincti, discincti, discinctae | discinctarum, discinctorum, discinctorum |
Dativ | discinctae, discincto, discincto | discinctis |
Akkusativ | discinctam, discinctum, discinctum | discinctos, discincta, discincta(que), discinctas, discinctatus, discinta |
Ablativ | discincta, discincta(que), discinctatus, discincto, discincto, discinta | discinctis |
Vokativ | discincta, discincta(que), discinctatus, discincte, discinctum, discinta | discincti, discincta, discinctae, discincta(que), discinctatus, discinta |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Adverb
| Grundform |
---|
Positiv | discincte |
Komparativ | — |
Superlativ | — |
13 (51) Formen für „discinctus“