Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "disceptare"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptodisceptor
2. Person Singulardisceptasdisceptaris, disceptare
3. Person Singulardisceptatdisceptatur
1. Person Pluraldisceptamusdisceptamur
2. Person Pluraldisceptatisdisceptamini
3. Person Pluraldisceptantdisceptantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptabamdisceptabar
2. Person Singulardisceptabasdisceptabare, disceptabaris
3. Person Singulardisceptabatque, disceptabatdisceptabatur
1. Person Pluraldisceptabamusdisceptabamur
2. Person Pluraldisceptabatisdisceptabamini
3. Person Pluraldisceptabantdisceptabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptabodisceptabor
2. Person Singulardisceptabisdisceptabere, disceptaberis
3. Person Singulardisceptabitdisceptabitur
1. Person Pluraldisceptabimusdisceptabimur
2. Person Pluraldisceptabitisdisceptabimini
3. Person Pluraldisceptabuntdisceptabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptavi
2. Person Singulardisceptavisti
3. Person Singulardisceptavit
1. Person Pluraldisceptavimus
2. Person Pluraldisceptavistis
3. Person Pluraldisceptare, disceptaverunt, disceptavere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptaveram
2. Person Singulardisceptaveras
3. Person Singulardisceptaverat
1. Person Pluraldisceptaveramus
2. Person Pluraldisceptaveratis
3. Person Pluraldisceptaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptavero
2. Person Singulardisceptaris, disceptaveris
3. Person Singulardisceptaverit
1. Person Pluraldisceptaverimus
2. Person Pluraldisceptaveritis
3. Person Pluraldisceptaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptemdiscepter
2. Person Singulardisceptesdisceptere, discepteris
3. Person Singulardisceptetdisceptetur
1. Person Pluraldisceptemusdisceptemur
2. Person Pluraldisceptetisdisceptemini
3. Person Pluraldisceptentdisceptentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptaremdisceptarer
2. Person Singulardisceptaresdisceptarere, disceptareris
3. Person Singulardisceptaretdisceptaretur
1. Person Pluraldisceptaremusdisceptaremur
2. Person Pluraldisceptaretisdisceptaremini
3. Person Pluraldisceptarentdisceptarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptaverim
2. Person Singulardisceptaris, disceptaveris
3. Person Singulardisceptaverit
1. Person Pluraldisceptaverimus
2. Person Pluraldisceptaveritis
3. Person Pluraldisceptaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardisceptavissem
2. Person Singulardisceptavisses
3. Person Singulardisceptavisset
1. Person Pluraldisceptavissemus
2. Person Pluraldisceptavissetis
3. Person Pluraldisceptavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdisceptaredisceptavisse
Passivdisceptari, disceptarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardisceptadisceptare
3. Person Singular
2. Person Pluraldisceptatedisceptamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardisceptatoreis, disceptatodisceptator
3. Person Singulardisceptatoreis, disceptatodisceptator
2. Person Pluraldisceptatote
3. Person Pluraldisceptantodisceptantor
PPP
 SingularPlural
Nominativdisceptatum, disceptatus, disceptatadisceptatae, disceptati, disceptata
Genitivdisceptatae, disceptati, disceptatidisceptatorum, disceptatorum, disceptatarum
Dativdisceptatae, disceptato, disceptatodisceptatis
Akkusativdisceptatam, disceptatum, disceptatumdisceptatos, disceptatas, disceptata
Ablativdisceptato, disceptato, disceptatadisceptatis
Vokativdisceptatum, disceptate, disceptatadisceptatae, disceptati, disceptata
PPA
 SingularPlural
Nominativdisceptansdisceptantia, disceptantes
Genitivdisceptantisdisceptantium, disceptantum
Dativdisceptantidisceptantibus
Akkusativdisceptans, disceptantemdisceptantia, disceptantes
Ablativdisceptanti, disceptantedisceptantibus
Vokativdisceptansdisceptantia, disceptantes
PFA
 SingularPlural
Nominativdisceptaturum, disceptaturus, disceptaturadisceptaturae, disceptaturi, disceptatura
Genitivdisceptaturi, disceptaturi, disceptaturaedisceptaturorum, disceptaturorum, disceptaturarum
Dativdisceptaturae, disceptaturo, disceptaturodisceptaturis
Akkusativdisceptaturam, disceptaturum, disceptaturumdisceptaturos, disceptaturas, disceptatura
Ablativdisceptaturo, disceptatura, disceptaturodisceptaturis
Vokativdisceptaturum, disceptature, disceptaturadisceptaturae, disceptaturi, disceptatura
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativdisceptandum, disceptandus, disceptandadisceptandae, disceptandi, disceptanda
Genitivdisceptandi, disceptandi, disceptandaedisceptandorum, disceptandorum, disceptandarum
Dativdisceptando, disceptando, disceptandaedisceptandis
Akkusativdisceptandam, disceptandum, disceptandumdisceptandos, disceptandas, disceptanda
Ablativdisceptanda, disceptando, disceptandodisceptandis
Vokativdisceptandum, disceptande, disceptandadisceptandae, disceptandi, disceptanda

Substantiv

 SingularPlural
Nominativdisceptatrix
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativdisceptatrix

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum