Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „devortere“

Verb

Präsens (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devorto	devortor
2. Person Singular	devortis	devorteris
3. Person Singular	devortit	devortitur
1. Person Plural	devortimus	devortimur
2. Person Plural	devortitis	devortimini
3. Person Plural	devortunt	devortuntur

Imperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devortebam	devortebar
2. Person Singular	devortebas	devortebare, devortebaris
3. Person Singular	devortebat	devortebatur
1. Person Plural	devortebamus	devortebamur
2. Person Plural	devortebatis	devortebamini
3. Person Plural	devortebant	devortebantur

Futur I (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devortam	devortar
2. Person Singular	devortes	devortere, devorteris
3. Person Singular	devortet	devortetur
1. Person Plural	devortemus	devortemur
2. Person Plural	devortetis	devortemini
3. Person Plural	devortent	devortentur

Perfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	deuerti, devorti, animadeverti	—
2. Person Singular	devortisti	—
3. Person Singular	deuertit, devortit	—
1. Person Plural	devertimus, devortimus	—
2. Person Plural	devortistis	—
3. Person Plural	devertere, devortere, devorterunt	—

Plusquamperfekt (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devorteram	—
2. Person Singular	devorteras	—
3. Person Singular	devorterat	—
1. Person Plural	devorteramus	—
2. Person Plural	devorteratis	—
3. Person Plural	devorterant	—

Futur II (Indikativ)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devortero	—
2. Person Singular	deverteris, devorteris	—
3. Person Singular	devorterit	—
1. Person Plural	devorterimus	—
2. Person Plural	devorteritis	—
3. Person Plural	devorterint	—

Präsens (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devortam	devortar
2. Person Singular	devortas	devortare, devortaris
3. Person Singular	devortat	devortatur
1. Person Plural	devortamus	devortamur
2. Person Plural	devortatis	devortamini
3. Person Plural	devortant	devortantur

Imperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devorterem	devorterer
2. Person Singular	devorteres	devorterere, devortereris
3. Person Singular	devorteret	devorteretur
1. Person Plural	devorteremus	devorteremur
2. Person Plural	devorteretis	devorteremini
3. Person Plural	devorterent	devorterentur

Perfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devorterim	—
2. Person Singular	deverteris, devorteris	—
3. Person Singular	devorterit	—
1. Person Plural	devorterimus	—
2. Person Plural	devorteritis	—
3. Person Plural	devorterint	—

Plusquamperfekt (Konjunktiv)
	Aktiv	Passiv
1. Person Singular	devortissem	—
2. Person Singular	devortisses	—
3. Person Singular	devortisset	—
1. Person Plural	devortissemus	—
2. Person Plural	devortissetis	—
3. Person Plural	devortissent	—

Infinitiv
	Präsens	Perfekt
Aktiv	devortere	devortisse
Passiv	devortier, devorti	—

Imperativ I
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	devorte	devortere
3. Person Singular	—	—
2. Person Plural	devortite	devortimini
3. Person Plural	—	—

Imperativ II
	Aktiv	Passiv
2. Person Singular	devortito	devortitor
3. Person Singular	devortito	devortitor
2. Person Plural	devortitote	—
3. Person Plural	devortunto	devortuntor

PPP
	Singular	Plural
Nominativ	devorsa, devorsum, devorsus	devorsa, devorsae, devorsi
Genitiv	devorsae, devorsi	devorsarum, devorsorum
Dativ	devorsae, devorso	devorsis
Akkusativ	devorsam, devorsum	devorsa, devorsas, devorsos
Ablativ	devorsa, devorso	devorsis
Vokativ	devorsa, devorse, devorsum	devorsa, devorsae, devorsi

PPA
	Singular	Plural
Nominativ	devortens	devortentes, devortentia
Genitiv	devortentis	devortentium, devortentum
Dativ	devortenti	devortentibus
Akkusativ	devortens, devortentem	devortentes, devortentia
Ablativ	devortente, devortenti	devortentibus
Vokativ	devortens	devortentes, devortentia

PFA
	Singular	Plural
Nominativ	devorsura, devorsurum, devorsurus	devorsura, devorsurae, devorsuri
Genitiv	devorsurae, devorsuri	devorsurarum, devorsurorum
Dativ	devorsurae, devorsuro	devorsuris
Akkusativ	devorsuram, devorsurum	devorsura, devorsuras, devorsuros
Ablativ	devorsura, devorsuro	devorsuris
Vokativ	devorsura, devorsure, devorsurum	devorsura, devorsurae, devorsuri

Gerundivum
	Singular	Plural
Nominativ	devortenda, devortendum, devortendus, devortunda, devortundum, devortundus	devortenda, devortendae, devortendi, devortunda, devortundae, devortundi
Genitiv	devortendae, devortendi, devortundae, devortundi	devortendarum, devortendorum, devortundarum, devortundorum
Dativ	devortendae, devortendo, devortundae, devortundo	devortendis, devortundis
Akkusativ	devortendam, devortendum, devortundam, devortundum	devortenda, devortendas, devortendos, devortunda, devortundas, devortundos
Ablativ	devortenda, devortendo, devortunda, devortundo	devortendis, devortundis
Vokativ	devortenda, devortende, devortendum, devortunda, devortunde, devortundum	devortenda, devortendae, devortendi, devortunda, devortundae, devortundi

Adjektiv

Positiv
	Singular	Plural
Nominativ	—	devorsoriae
Genitiv	devorsoriae	—
Dativ	devorsoriae	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	devorsorie	devorsoriae

Komparativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Superlativ
	Singular	Plural
Nominativ	—	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

Adverb

	Grundform
Positiv	devorsorie
Komparativ	—
Superlativ	—

Substantiv

	Singular	Plural
Nominativ	devortiom	—
Genitiv	—	—
Dativ	—	—
Akkusativ	—	—
Ablativ	—	—
Vokativ	—	—

159 (270) Formen für „devortere“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum