Formentabelle zu „devitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devito | devitor |
2. Person Singular | devitas | devitare, devitaris |
3. Person Singular | devitat | devitatur |
1. Person Plural | devitamus | devitamur |
2. Person Plural | devitatis | devitamini |
3. Person Plural | devitant | devitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitabam | devitabar |
2. Person Singular | devitabas | devitabare, devitabaris |
3. Person Singular | devitabat | devitabatur |
1. Person Plural | devitabamus | devitabamur |
2. Person Plural | devitabatis | devitabamini |
3. Person Plural | devitabant | devitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitabo | devitabor |
2. Person Singular | devitabis | devitabere, devitaberis |
3. Person Singular | devitabit | devitabitur |
1. Person Plural | devitabimus | devitabimur |
2. Person Plural | devitabitis | devitabimini |
3. Person Plural | devitabunt | devitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitavi | — |
2. Person Singular | devitavisti | — |
3. Person Singular | devitavit | — |
1. Person Plural | devitavimus | — |
2. Person Plural | devitavistis | — |
3. Person Plural | devitare, devitavere, devitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitaveram | — |
2. Person Singular | devitaveras | — |
3. Person Singular | devitaverat | — |
1. Person Plural | devitaveramus | — |
2. Person Plural | devitaveratis | — |
3. Person Plural | devitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitavero | — |
2. Person Singular | devitaris, devitaveris | — |
3. Person Singular | devitaverit | — |
1. Person Plural | devitaverimus | — |
2. Person Plural | devitaveritis | — |
3. Person Plural | devitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitem | deviter |
2. Person Singular | devites | devitere, deviteris |
3. Person Singular | devitet | devitetur |
1. Person Plural | devitemus | devitemur |
2. Person Plural | devitetis | devitemini |
3. Person Plural | devitent | devitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitarem | devitarer |
2. Person Singular | devitares | devitarere, devitareris |
3. Person Singular | devitaret | devitaretur |
1. Person Plural | devitaremus | devitaremur |
2. Person Plural | devitaretis | devitaremini |
3. Person Plural | devitarent | devitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitarim, devitaverim | — |
2. Person Singular | devitaris, devitaveris | — |
3. Person Singular | devitaverit | — |
1. Person Plural | devitaverimus | — |
2. Person Plural | devitaveritis | — |
3. Person Plural | devitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | devitavissem | — |
2. Person Singular | devitavisses | — |
3. Person Singular | devitavisset | — |
1. Person Plural | devitavissemus | — |
2. Person Plural | devitavissetis | — |
3. Person Plural | devitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | devitare | deuitasse, devitavisse |
Passiv | devitari, devitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | devita | devitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | devitate | devitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | devitato | devitator |
3. Person Singular | devitato | devitator |
2. Person Plural | devitatote | — |
3. Person Plural | devitanto | devitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | devitata, devitatum, devitatus | devitata, devitatae, devitati |
Genitiv | devitatae, devitati | devitatarum, devitatorum |
Dativ | devitatae, devitato | devitatis |
Akkusativ | devitatam, devitatum | devitata, devitatas, devitatos |
Ablativ | devitata, devitato | devitatis |
Vokativ | devitata, devitate, devitatum | devitata, devitatae, devitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | devitans | devitantes, devitantia |
Genitiv | devitantis | devitantium, devitantum |
Dativ | devitanti | devitantibus |
Akkusativ | devitans, devitantem | devitantes, devitantia |
Ablativ | devitante, devitanti | devitantibus |
Vokativ | devitans | devitantes, devitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | devitatura, devitaturum, devitaturus | devitatura, devitaturae, devitaturi |
Genitiv | devitaturae, devitaturi | devitaturarum, devitaturorum |
Dativ | devitaturae, devitaturo | devitaturis |
Akkusativ | devitaturam, devitaturum | devitatura, devitaturas, devitaturos |
Ablativ | devitatura, devitaturo | devitaturis |
Vokativ | devitatura, devitature, devitaturum | devitatura, devitaturae, devitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | devitandum, devitanda, devitandus | devitanda, devitandae, devitandi |
Genitiv | devitandae, devitandi | devitandarum, devitandorum |
Dativ | devitandae, devitando | devitandis |
Akkusativ | devitandum, devitandam | devitandas, devitanda, devitandos |
Ablativ | devitanda, devitando | devitandis |
Vokativ | devitanda, devitandum, devitande | devitanda, devitandae, devitandi |
152 (230) Formen für „devitare“