Formentabelle zu „desudare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudo | desudor |
2. Person Singular | desudas | desudare, desudaris |
3. Person Singular | desudat | desudatur |
1. Person Plural | desudamus | desudamur |
2. Person Plural | desudatis | desudamini |
3. Person Plural | desudant | desudantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudabam | desudabar |
2. Person Singular | desudabas | desudabare, desudabaris |
3. Person Singular | desudabat | desudabatur |
1. Person Plural | desudabamus | desudabamur |
2. Person Plural | desudabatis | desudabamini |
3. Person Plural | desudabant | desudabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudabo | desudabor |
2. Person Singular | desudabis | desudabere, desudaberis |
3. Person Singular | desudabit | desudabitur |
1. Person Plural | desudabimus | desudabimur |
2. Person Plural | desudabitis | desudabimini |
3. Person Plural | desudabunt | desudabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudavi | — |
2. Person Singular | desudavisti | — |
3. Person Singular | desudavit | — |
1. Person Plural | desudavimus | — |
2. Person Plural | desudavistis | — |
3. Person Plural | desudaverunt, desudare, desudavere | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudaveram | — |
2. Person Singular | desudaveras | — |
3. Person Singular | desudaverat | — |
1. Person Plural | desudaveramus | — |
2. Person Plural | desudaveratis | — |
3. Person Plural | desudaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudavero | — |
2. Person Singular | desudaris, desudaveris | — |
3. Person Singular | desudaverit | — |
1. Person Plural | desudaverimus | — |
2. Person Plural | desudaveritis | — |
3. Person Plural | desudaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudem | desuder |
2. Person Singular | desudes | desudere, desuderis |
3. Person Singular | desudet | desudetur |
1. Person Plural | desudemus | desudemur |
2. Person Plural | desudetis | desudemini |
3. Person Plural | desudent | desudentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudarem | desudarer |
2. Person Singular | desudares | desudarere, desudareris |
3. Person Singular | desudaret | desudaretur |
1. Person Plural | desudaremus | desudaremur |
2. Person Plural | desudaretis | desudaremini |
3. Person Plural | desudarent | desudarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudaverim | — |
2. Person Singular | desudaris, desudaveris | — |
3. Person Singular | desudaverit | — |
1. Person Plural | desudaverimus | — |
2. Person Plural | desudaveritis | — |
3. Person Plural | desudaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | desudavissem | — |
2. Person Singular | desudavisses | — |
3. Person Singular | desudavisset | — |
1. Person Plural | desudavissemus | — |
2. Person Plural | desudavissetis | — |
3. Person Plural | desudavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | desudare | desudasse, desudavisse |
Passiv | desudari, desudarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | desuda | desudare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | desudate | desudamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | desudato | desudator |
3. Person Singular | desudato | desudator |
2. Person Plural | desudatote | — |
3. Person Plural | desudanto | desudantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | desudata, desudatum, desudatus | desudata, desudatae, desudati |
Genitiv | desudatae, desudati | desudatarum, desudatorum |
Dativ | desudatae, desudato | desudatis |
Akkusativ | desudatam, desudatum | desudata, desudatas, desudatos |
Ablativ | desudata, desudato | desudatis |
Vokativ | desudata, desudate, desudatum | desudata, desudatae, desudati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | desudans | desudantes, desudantia |
Genitiv | desudantis | desudantium, desudantum |
Dativ | desudanti | desudantibus |
Akkusativ | desudans, desudantem | desudantes, desudantia |
Ablativ | desudante, desudanti | desudantibus |
Vokativ | desudans | desudantes, desudantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | desudatura, desudaturum, desudaturus | desudatura, desudaturae, desudaturi |
Genitiv | desudaturae, desudaturi | desudaturarum, desudaturorum |
Dativ | desudaturae, desudaturo | desudaturis |
Akkusativ | desudaturam, desudaturum | desudatura, desudaturas, desudaturos |
Ablativ | desudatura, desudaturo | desudaturis |
Vokativ | desudatura, desudature, desudaturum | desudatura, desudaturae, desudaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | desudandum, desudanda, desudandus | desudanda, desudandae, desudandi |
Genitiv | desudandae, desudandi | desudandarum, desudandorum |
Dativ | desudandae, desudando | desudandis |
Akkusativ | desudandum, desudandam | desudanda, desudandas, desudandos |
Ablativ | desudanda, desudando | desudandis |
Vokativ | desudandum, desudanda, desudande | desudanda, desudandae, desudandi |
152 (229) Formen für „desudare“