Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponso, desponsoreis | desponsor |
2. Person Singular | desponsas | desponsare, desponsaris |
3. Person Singular | desponsat | desponsatur |
1. Person Plural | desponsamus | desponsamur |
2. Person Plural | desponsatis | desponsamini |
3. Person Plural | desponsant | desponsantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsabam | desponsabar |
2. Person Singular | desponsabas | desponsabare, desponsabaris |
3. Person Singular | desponsabat | desponsabatur |
1. Person Plural | desponsabamus | desponsabamur |
2. Person Plural | desponsabatis | desponsabamini |
3. Person Plural | desponsabant | desponsabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsabo | desponsabor |
2. Person Singular | desponsabis | desponsabere, desponsaberis |
3. Person Singular | desponsabit | desponsabitur |
1. Person Plural | desponsabimus | desponsabimur |
2. Person Plural | desponsabitis | desponsabimini |
3. Person Plural | desponsabunt | desponsabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsavi | — |
2. Person Singular | desponsavisti | — |
3. Person Singular | desponsavit | — |
1. Person Plural | desponsavimus | — |
2. Person Plural | desponsavistis | — |
3. Person Plural | desponsare, desponsavere, desponsaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsaveram | — |
2. Person Singular | desponsaveras | — |
3. Person Singular | desponsaverat | — |
1. Person Plural | desponsaveramus | — |
2. Person Plural | desponsaveratis | — |
3. Person Plural | desponsaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsavero | — |
2. Person Singular | desponsaris, desponsaveris | — |
3. Person Singular | desponsaverit | — |
1. Person Plural | desponsaverimus | — |
2. Person Plural | desponsaveritis | — |
3. Person Plural | desponsaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsem | desponser |
2. Person Singular | desponses | desponsere, desponseris |
3. Person Singular | desponset | desponsetur |
1. Person Plural | desponsemus | desponsemur |
2. Person Plural | desponsetis | desponsemini |
3. Person Plural | desponsent | desponsentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsarem | desponsarer |
2. Person Singular | desponsares | desponsarere, desponsareris |
3. Person Singular | desponsaret | desponsaretur |
1. Person Plural | desponsaremus | desponsaremur |
2. Person Plural | desponsaretis | desponsaremini |
3. Person Plural | desponsarent | desponsarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsaverim | — |
2. Person Singular | desponsaris, desponsaveris | — |
3. Person Singular | desponsaverit | — |
1. Person Plural | desponsaverimus | — |
2. Person Plural | desponsaveritis | — |
3. Person Plural | desponsaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | desponsavissem | — |
2. Person Singular | desponsavisses | — |
3. Person Singular | desponsavisset | — |
1. Person Plural | desponsavissemus | — |
2. Person Plural | desponsavissetis | — |
3. Person Plural | desponsavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | desponsare | desponsavisse |
Passiv | desponsari, desponsarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | desponsa | desponsare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | desponsate | desponsamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | desponsato | desponsator |
3. Person Singular | desponsato | desponsator |
2. Person Plural | desponsatote | — |
3. Person Plural | desponsanto | desponsantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desponsata, desponsatum, desponsatus | desponsatae, desponsata, desponsati |
Genitiv | desponsatae, desponsati | desponsatarum, desponsatorum |
Dativ | desponsatae, desponsato | desponsatis |
Akkusativ | desponsatam, desponsatum | desponsata, desponsatas, desponsatos |
Ablativ | desponsata, desponsato | desponsatis |
Vokativ | desponsata, desponsate, desponsatum | desponsatae, desponsata, desponsati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desponsans | desponsantes, desponsantia |
Genitiv | desponsantis | desponsantium, desponsantum |
Dativ | desponsanti | desponsantibus |
Akkusativ | desponsans, desponsantem | desponsantes, desponsantia |
Ablativ | desponsante, desponsanti | desponsantibus |
Vokativ | desponsans | desponsantes, desponsantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desponsatura, desponsaturum, desponsaturus | desponsatura, desponsaturae, desponsaturi |
Genitiv | desponsaturae, desponsaturi | desponsaturarum, desponsaturorum |
Dativ | desponsaturae, desponsaturo | desponsaturis |
Akkusativ | desponsaturam, desponsaturum | desponsatura, desponsaturas, desponsaturos |
Ablativ | desponsatura, desponsaturo | desponsaturis |
Vokativ | desponsatura, desponsature, desponsaturum | desponsatura, desponsaturae, desponsaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | desponsanda, desponsandum, desponsandus | desponsanda, desponsandae, desponsandi |
Genitiv | desponsandae, desponsandi | desponsandarum, desponsandorum |
Dativ | desponsandae, desponsando | desponsandis |
Akkusativ | desponsandam, desponsandum | desponsanda, desponsandas, desponsandos |
Ablativ | desponsanda, desponsando | desponsandis |
Vokativ | desponsanda, desponsande, desponsandum | desponsanda, desponsandae, desponsandi |
152 (229) Formen für „desponsare“