Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrusto | defrustor |
2. Person Singular | defrustas | defrustare, defrustaris |
3. Person Singular | defrustat | defrustatur |
1. Person Plural | defrustamus | defrustamur |
2. Person Plural | defrustatis | defrustamini |
3. Person Plural | defrustant | defrustantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustabam | defrustabar |
2. Person Singular | defrustabas | defrustabare, defrustabaris |
3. Person Singular | defrustabat | defrustabatur |
1. Person Plural | defrustabamus | defrustabamur |
2. Person Plural | defrustabatis | defrustabamini |
3. Person Plural | defrustabant | defrustabantur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustabo | defrustabor |
2. Person Singular | defrustabis | defrustabere, defrustaberis |
3. Person Singular | defrustabit | defrustabitur |
1. Person Plural | defrustabimus | defrustabimur |
2. Person Plural | defrustabitis | defrustabimini |
3. Person Plural | defrustabunt | defrustabuntur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustavi | — |
2. Person Singular | defrustavisti | — |
3. Person Singular | defrustavit | — |
1. Person Plural | defrustavimus | — |
2. Person Plural | defrustavistis | — |
3. Person Plural | defrustare, defrustavere, defrustaverunt | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustaveram | — |
2. Person Singular | defrustaveras | — |
3. Person Singular | defrustaverat | — |
1. Person Plural | defrustaveramus | — |
2. Person Plural | defrustaveratis | — |
3. Person Plural | defrustaverant | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustavero | — |
2. Person Singular | defrustaris, defrustaveris | — |
3. Person Singular | defrustaverit | — |
1. Person Plural | defrustaverimus | — |
2. Person Plural | defrustaveritis | — |
3. Person Plural | defrustaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustem | defruster |
2. Person Singular | defrustes | defrustere, defrusteris |
3. Person Singular | defrustet | defrustetur |
1. Person Plural | defrustemus | defrustemur |
2. Person Plural | defrustetis | defrustemini |
3. Person Plural | defrustent | defrustentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustarem | defrustarer |
2. Person Singular | defrustares | defrustarere, defrustareris |
3. Person Singular | defrustaret | defrustaretur |
1. Person Plural | defrustaremus | defrustaremur |
2. Person Plural | defrustaretis | defrustaremini |
3. Person Plural | defrustarent | defrustarentur |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustaverim | — |
2. Person Singular | defrustaris, defrustaveris | — |
3. Person Singular | defrustaverit | — |
1. Person Plural | defrustaverimus | — |
2. Person Plural | defrustaveritis | — |
3. Person Plural | defrustaverint | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
1. Person Singular | defrustavissem | — |
2. Person Singular | defrustavisses | — |
3. Person Singular | defrustavisset | — |
1. Person Plural | defrustavissemus | — |
2. Person Plural | defrustavissetis | — |
3. Person Plural | defrustavissent | — |
Präsens | Perfekt | |
---|---|---|
Aktiv | defrustare | defrustavisse |
Passiv | defrustari, defrustarier | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | defrusta | defrustare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | defrustate | defrustamini |
3. Person Plural | — | — |
Aktiv | Passiv | |
---|---|---|
2. Person Singular | defrustato | defrustator |
3. Person Singular | defrustato | defrustator |
2. Person Plural | defrustatote | — |
3. Person Plural | defrustanto | defrustantor |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | defrustata, defrustatum, defrustatus | defrustata, defrustatae, defrustati |
Genitiv | defrustatae, defrustati | defrustatarum, defrustatorum |
Dativ | defrustatae, defrustato | defrustatis |
Akkusativ | defrustatam, defrustatum | defrustata, defrustatas, defrustatos |
Ablativ | defrustata, defrustato | defrustatis |
Vokativ | defrustata, defrustate, defrustatum | defrustata, defrustatae, defrustati |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | defrustans | defrustantes, defrustantia |
Genitiv | defrustantis | defrustantium, defrustantum |
Dativ | defrustanti | defrustantibus |
Akkusativ | defrustans, defrustantem | defrustantes, defrustantia |
Ablativ | defrustante, defrustanti | defrustantibus |
Vokativ | defrustans | defrustantes, defrustantia |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | defrustatura, defrustaturum, defrustaturus | defrustatura, defrustaturae, defrustaturi |
Genitiv | defrustaturae, defrustaturi | defrustaturarum, defrustaturorum |
Dativ | defrustaturae, defrustaturo | defrustaturis |
Akkusativ | defrustaturam, defrustaturum | defrustatura, defrustaturas, defrustaturos |
Ablativ | defrustatura, defrustaturo | defrustaturis |
Vokativ | defrustatura, defrustature, defrustaturum | defrustatura, defrustaturae, defrustaturi |
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | defrustanda, defrustandum, defrustandus | defrustandae, defrustanda, defrustandi |
Genitiv | defrustandae, defrustandi | defrustandarum, defrustandorum |
Dativ | defrustandae, defrustando | defrustandis |
Akkusativ | defrustandam, defrustandum | defrustanda, defrustandas, defrustandos |
Ablativ | defrustanda, defrustando | defrustandis |
Vokativ | defrustanda, defrustande, defrustandum | defrustandae, defrustanda, defrustandi |
152 (228) Formen für „defrustare“