Formentabelle zu „deformare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformo | deformor |
2. Person Singular | deformas | deformare, deformaris |
3. Person Singular | deformat | deformatur |
1. Person Plural | deformamus | deformamur |
2. Person Plural | deformatis | deformamini |
3. Person Plural | deformant | deformantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformabam | deformabar |
2. Person Singular | deformabas | deformabare, deformabaris |
3. Person Singular | deformabat | deformabatur |
1. Person Plural | deformabamus | deformabamur |
2. Person Plural | deformabatis | deformabamini |
3. Person Plural | deformabant | deformabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformabo | deformabor |
2. Person Singular | deformabis | deformabere, deformaberis |
3. Person Singular | deformabit | deformabitur |
1. Person Plural | deformabimus | deformabimur |
2. Person Plural | deformabitis | deformabimini |
3. Person Plural | deformabunt | deformabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformavi | — |
2. Person Singular | deformavisti | — |
3. Person Singular | deformauit | — |
1. Person Plural | deformavimus | — |
2. Person Plural | deformavistis | — |
3. Person Plural | deformare, deformavere, deformaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformaveram | — |
2. Person Singular | deformaveras | — |
3. Person Singular | deformaverat | — |
1. Person Plural | deformaveramus | — |
2. Person Plural | deformaveratis | — |
3. Person Plural | deformaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformavero | — |
2. Person Singular | deformaris, deformaveris | — |
3. Person Singular | deformaverit | — |
1. Person Plural | deformaverimus | — |
2. Person Plural | deformaveritis | — |
3. Person Plural | deformaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformem | deformer |
2. Person Singular | deformes | deformere, deformeris |
3. Person Singular | deformet | deformetur |
1. Person Plural | deformemus | deformemur |
2. Person Plural | deformetis | deformemini |
3. Person Plural | deforment | deformentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformarem | deformarer |
2. Person Singular | deformares | deformarere, deformareris |
3. Person Singular | deformaret | deformaretur |
1. Person Plural | deformaremus | deformaremur |
2. Person Plural | deformaretis | deformaremini |
3. Person Plural | deformarent | deformarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformaverim | — |
2. Person Singular | deformaris, deformaveris | — |
3. Person Singular | deformaverit | — |
1. Person Plural | deformaverimus | — |
2. Person Plural | deformaveritis | — |
3. Person Plural | deformaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deformavissem | — |
2. Person Singular | deformavisses | — |
3. Person Singular | deformavisset | — |
1. Person Plural | deformavissemus | — |
2. Person Plural | deformavissetis | — |
3. Person Plural | deformavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | deformare | deformavisse |
Passiv | deformari, deformarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | deforma | deformare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | deformate | deformamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | deformato | deformator |
3. Person Singular | deformato | deformator |
2. Person Plural | deformatote | — |
3. Person Plural | deformanto | deformantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deformatum, deformata, deformatus | deformata, deformati, deformatae |
Genitiv | deformati, deformatae | deformatarum, deformatorum |
Dativ | deformato, deformatae | deformatis |
Akkusativ | deformatam, deformatum | deformatos, deformata, deformatas |
Ablativ | deformata, deformato | deformatis |
Vokativ | deformatum, deformata, deformate | deformata, deformati, deformatae |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deformans | deformantes, deformantia |
Genitiv | deformantis | deformantium, deformantum |
Dativ | deformanti | deformantibus |
Akkusativ | deformans, deformantem | deformantes, deformantia |
Ablativ | deformante, deformanti | deformantibus |
Vokativ | deformans | deformantes, deformantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deformatura, deformaturum, deformaturus | deformatura, deformaturae, deformaturi |
Genitiv | deformaturae, deformaturi | deformaturarum, deformaturorum |
Dativ | deformaturae, deformaturo | deformaturis |
Akkusativ | deformaturam, deformaturum | deformatura, deformaturas, deformaturos |
Ablativ | deformatura, deformaturo | deformaturis |
Vokativ | deformatura, deformature, deformaturum | deformatura, deformaturae, deformaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deformanda, deformandum, deformandus | deformanda, deformandae, deformandi |
Genitiv | deformandae, deformandi | deformandarum, deformandorum |
Dativ | deformandae, deformando | deformandis |
Akkusativ | deformandam, deformandum | deformanda, deformandas, deformandos |
Ablativ | deformanda, deformando | deformandis |
Vokativ | deformanda, deformande, deformandum | deformanda, deformandae, deformandi |
Adverb
153 (229) Formen für „deformare“