Formentabelle zu „deficare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | defico | deficor |
2. Person Singular | deficas | deficare, deficaris, devicare |
3. Person Singular | deficat | deficatur |
1. Person Plural | deficamus | deficamur |
2. Person Plural | deficatis | deficamini |
3. Person Plural | deficant | deficantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficabam | deficabar |
2. Person Singular | deficabas | deficabare, deficabaris |
3. Person Singular | deficabat | deficabatur |
1. Person Plural | deficabamus | deficabamur |
2. Person Plural | deficabatis | deficabamini |
3. Person Plural | deficabant | deficabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficabo | deficabor |
2. Person Singular | deficabis | deficabere, deficaberis |
3. Person Singular | deficabit | deficabitur |
1. Person Plural | deficabimus | deficabimur |
2. Person Plural | deficabitis | deficabimini |
3. Person Plural | deficabunt | deficabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficavi | — |
2. Person Singular | deficavisti | — |
3. Person Singular | deficavit | — |
1. Person Plural | deficavimus | — |
2. Person Plural | deficavistis | — |
3. Person Plural | deficare, deficavere, deficaverunt, devicare | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficaveram | — |
2. Person Singular | deficaveras | — |
3. Person Singular | deficaverat | — |
1. Person Plural | deficaveramus | — |
2. Person Plural | deficaveratis | — |
3. Person Plural | deficaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficavero | — |
2. Person Singular | deficaris, deficaveris | — |
3. Person Singular | deficaverit | — |
1. Person Plural | deficaverimus | — |
2. Person Plural | deficaveritis | — |
3. Person Plural | deficaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficem | deficer |
2. Person Singular | defices | deficere, deficeris |
3. Person Singular | deficet | deficetur |
1. Person Plural | deficemus | deficemur |
2. Person Plural | deficetis | deficemini |
3. Person Plural | deficent | deficentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficarem | deficarer |
2. Person Singular | deficares | deficarere, deficareris |
3. Person Singular | deficaret | deficaretur |
1. Person Plural | deficaremus | deficaremur |
2. Person Plural | deficaretis | deficaremini |
3. Person Plural | deficarent | deficarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficaverim | — |
2. Person Singular | deficaris, deficaveris | — |
3. Person Singular | deficaverit | — |
1. Person Plural | deficaverimus | — |
2. Person Plural | deficaveritis | — |
3. Person Plural | deficaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | deficavissem | — |
2. Person Singular | deficavisses | — |
3. Person Singular | deficavisset | — |
1. Person Plural | deficavissemus | — |
2. Person Plural | deficavissetis | — |
3. Person Plural | deficavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | deficare, devicare | deficavisse |
Passiv | deficari, deficarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | defica | deficare, devicare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | deficate | deficamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | deficato | deficator |
3. Person Singular | deficato | deficator |
2. Person Plural | deficatote | — |
3. Person Plural | deficanto | deficantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deficata, deficatum, deficatus | deficata, deficatae, deficati |
Genitiv | deficatae, deficati | deficatarum, deficatorum |
Dativ | deficatae, deficato | deficatis |
Akkusativ | deficatam, deficatum | deficata, deficatas, deficatos |
Ablativ | deficata, deficato | deficatis |
Vokativ | deficata, deficate, deficatum | deficata, deficatae, deficati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deficans | deficantes, deficantia |
Genitiv | deficantis | deficantium, deficantum |
Dativ | deficanti | deficantibus |
Akkusativ | deficans, deficantem | deficantes, deficantia |
Ablativ | deficante, deficanti | deficantibus |
Vokativ | deficans | deficantes, deficantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deficatura, deficaturum, deficaturus | deficatura, deficaturae, deficaturi |
Genitiv | deficaturae, deficaturi | deficaturarum, deficaturorum |
Dativ | deficaturae, deficaturo | deficaturis |
Akkusativ | deficaturam, deficaturum | deficatura, deficaturas, deficaturos |
Ablativ | deficatura, deficaturo | deficaturis |
Vokativ | deficatura, deficature, deficaturum | deficatura, deficaturae, deficaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | deficanda, deficandum, deficandus | deficanda, deficandae, deficandi |
Genitiv | deficandae, deficandi | deficandarum, deficandorum |
Dativ | deficandae, deficando | deficandis |
Akkusativ | deficandam, deficandum | deficanda, deficandas, deficandos |
Ablativ | deficanda, deficando | deficandis |
Vokativ | deficanda, deficande, deficandum | deficanda, deficandae, deficandi |
152 (232) Formen für „deficare“