Formentabelle zu „decussare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decusso | decussor |
2. Person Singular | decussas | decusare, decussare, decussaris |
3. Person Singular | decussat | decussatur |
1. Person Plural | decussamus | decussamur |
2. Person Plural | decussatis | decussamini |
3. Person Plural | decussant | decusantur, decussantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussabam | decussabar |
2. Person Singular | decussabas | decussabare, decussabaris |
3. Person Singular | decussabat | decussabatur |
1. Person Plural | decussabamus | decussabamur |
2. Person Plural | decussabatis | decussabamini |
3. Person Plural | decussabant | decussabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussabo | decussabor |
2. Person Singular | decussabis | decussabere, decussaberis |
3. Person Singular | decussabit | decussabitur |
1. Person Plural | decussabimus | decussabimur |
2. Person Plural | decussabitis | decussabimini |
3. Person Plural | decussabunt | decussabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussavi | — |
2. Person Singular | decussavisti | — |
3. Person Singular | decussavit | — |
1. Person Plural | decussavimus | — |
2. Person Plural | decussavistis | — |
3. Person Plural | decusare, decussare, decussavere, decussaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussaveram | — |
2. Person Singular | decussaveras | — |
3. Person Singular | decussaverat | — |
1. Person Plural | decussaveramus | — |
2. Person Plural | decussaveratis | — |
3. Person Plural | decussaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussavero | — |
2. Person Singular | decussaris, decussaveris | — |
3. Person Singular | decussaverit | — |
1. Person Plural | decussaverimus | — |
2. Person Plural | decussaveritis | — |
3. Person Plural | decussaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussem | decusser |
2. Person Singular | decusses | decussere, decusseris |
3. Person Singular | decusset | decussetur |
1. Person Plural | decussemus | decussemur |
2. Person Plural | decussetis | decussemini |
3. Person Plural | decussent | decussentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussarem | decussarer |
2. Person Singular | decussares | decussarere, decussareris |
3. Person Singular | decussaret | decussaretur |
1. Person Plural | decussaremus | decussaremur |
2. Person Plural | decussaretis | decussaremini |
3. Person Plural | decussarent | decussarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussaverim | — |
2. Person Singular | decussaris, decussaveris | — |
3. Person Singular | decussaverit | — |
1. Person Plural | decussaverimus | — |
2. Person Plural | decussaveritis | — |
3. Person Plural | decussaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decussavissem | — |
2. Person Singular | decussavisses | — |
3. Person Singular | decussavisset | — |
1. Person Plural | decussavissemus | — |
2. Person Plural | decussavissetis | — |
3. Person Plural | decussavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | decusare, decussare | decussavisse |
Passiv | decussari, decussarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | decussa | decusare, decussare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | decussate | decussamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | decussato | decussator |
3. Person Singular | decussato | decussator |
2. Person Plural | decussatote | — |
3. Person Plural | decussanto | decussantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decussata, decussatum, decussatus | decussata, decussatae, decussati |
Genitiv | decussatae, decussati | decussatarum, decussatorum |
Dativ | decussatae, decussato | decussatis |
Akkusativ | decussatam, decussatum | decussata, decussatas, decussatos |
Ablativ | decussata, decussato | decussatis |
Vokativ | decussata, decussate, decussatum | decussata, decussatae, decussati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decussans | decussantes, decussantia |
Genitiv | decussantis | decussantium, decussantum |
Dativ | decussanti | decussantibus |
Akkusativ | decussans, decussantem | decussantes, decussantia |
Ablativ | decussante, decussanti | decussantibus |
Vokativ | decussans | decussantes, decussantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decussatura, decussaturum, decussaturus | decussatura, decussaturae, decussaturi |
Genitiv | decussaturae, decussaturi | decussaturarum, decussaturorum |
Dativ | decussaturae, decussaturo | decussaturis |
Akkusativ | decussaturam, decussaturum | decussatura, decussaturas, decussaturos |
Ablativ | decussatura, decussaturo | decussaturis |
Vokativ | decussatura, decussature, decussaturum | decussatura, decussaturae, decussaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decussanda, decussandum, decussandus | decussanda, decussandae, decussandi |
Genitiv | decussandae, decussandi | decussandarum, decussandorum |
Dativ | decussandae, decussando | decussandis |
Akkusativ | decussandam, decussandum | decussanda, decussandas, decussandos |
Ablativ | decussanda, decussando | decussandis |
Vokativ | decussanda, decussande, decussandum | decussanda, decussandae, decussandi |
152 (234) Formen für „decussare“