Formentabelle zu „decultare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
deculto | decultor |
2. Person Singular | decultas | decultare, decultaris |
3. Person Singular | decultat | decultatur |
1. Person Plural | decultamus | decultamur |
2. Person Plural | decultatis | decultamini |
3. Person Plural | decultant | decultantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultabam | decultabar |
2. Person Singular | decultabas | decultabare, decultabaris |
3. Person Singular | decultabat | decultabatur |
1. Person Plural | decultabamus | decultabamur |
2. Person Plural | decultabatis | decultabamini |
3. Person Plural | decultabant | decultabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultabo | decultabor |
2. Person Singular | decultabis | decultabere, decultaberis |
3. Person Singular | decultabit | decultabitur |
1. Person Plural | decultabimus | decultabimur |
2. Person Plural | decultabitis | decultabimini |
3. Person Plural | decultabunt | decultabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultavi | — |
2. Person Singular | decultavisti | — |
3. Person Singular | decultavit | — |
1. Person Plural | decultavimus | — |
2. Person Plural | decultavistis | — |
3. Person Plural | decultare, decultavere, decultaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultaveram | — |
2. Person Singular | decultaveras | — |
3. Person Singular | decultaverat | — |
1. Person Plural | decultaveramus | — |
2. Person Plural | decultaveratis | — |
3. Person Plural | decultaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultavero | — |
2. Person Singular | decultaris, decultaveris | — |
3. Person Singular | decultaverit | — |
1. Person Plural | decultaverimus | — |
2. Person Plural | decultaveritis | — |
3. Person Plural | decultaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultem | deculter |
2. Person Singular | decultes | decultere, deculteris |
3. Person Singular | decultet | decultetur |
1. Person Plural | decultemus | decultemur |
2. Person Plural | decultetis | decultemini |
3. Person Plural | decultent | decultentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultarem | decultarer |
2. Person Singular | decultares | decultarere, decultareris |
3. Person Singular | decultaret | decultaretur |
1. Person Plural | decultaremus | decultaremur |
2. Person Plural | decultaretis | decultaremini |
3. Person Plural | decultarent | decultarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultaverim | — |
2. Person Singular | decultaris, decultaveris | — |
3. Person Singular | decultaverit | — |
1. Person Plural | decultaverimus | — |
2. Person Plural | decultaveritis | — |
3. Person Plural | decultaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decultavissem | — |
2. Person Singular | decultavisses | — |
3. Person Singular | decultavisset | — |
1. Person Plural | decultavissemus | — |
2. Person Plural | decultavissetis | — |
3. Person Plural | decultavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | decultare | decultavisse |
Passiv | decultari, decultarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | deculta | decultare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | decultate | decultamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | decultato | decultator |
3. Person Singular | decultato | decultator |
2. Person Plural | decultatote | — |
3. Person Plural | decultanto | decultantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decultata, decultatum, decultatus | decultata, decultatae, decultati |
Genitiv | decultatae, decultati | decultatarum, decultatorum |
Dativ | decultatae, decultato | decultatis |
Akkusativ | decultatam, decultatum | decultata, decultatas, decultatos |
Ablativ | decultata, decultato | decultatis |
Vokativ | decultata, decultate, decultatum | decultata, decultatae, decultati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decultans | decultantes, decultantia |
Genitiv | decultantis | decultantium, decultantum |
Dativ | decultanti | decultantibus |
Akkusativ | decultans, decultantem | decultantes, decultantia |
Ablativ | decultante, decultanti | decultantibus |
Vokativ | decultans | decultantes, decultantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decultatura, decultaturum, decultaturus | decultatura, decultaturae, decultaturi |
Genitiv | decultaturae, decultaturi | decultaturarum, decultaturorum |
Dativ | decultaturae, decultaturo | decultaturis |
Akkusativ | decultaturam, decultaturum | decultatura, decultaturas, decultaturos |
Ablativ | decultatura, decultaturo | decultaturis |
Vokativ | decultatura, decultature, decultaturum | decultatura, decultaturae, decultaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decultanda, decultandum, decultandus | decultanda, decultandae, decultandi |
Genitiv | decultandae, decultandi | decultandarum, decultandorum |
Dativ | decultandae, decultando | decultandis |
Akkusativ | decultandam, decultandum | decultanda, decultandas, decultandos |
Ablativ | decultanda, decultando | decultandis |
Vokativ | decultanda, decultande, decultandum | decultanda, decultandae, decultandi |
152 (228) Formen für „decultare“