Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „declamitare“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitodeclamitor
2. Person Singulardeclamitasdeclamitare, declamitaris
3. Person Singulardeclamitatdeclamitatur
1. Person Pluraldeclamitamusdeclamitamur
2. Person Pluraldeclamitatisdeclamitamini
3. Person Pluraldeclamitantdeclamitantur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitabamdeclamitabar
2. Person Singulardeclamitabasdeclamitabare, declamitabaris
3. Person Singulardeclamitabatdeclamitabatur
1. Person Pluraldeclamitabamusdeclamitabamur
2. Person Pluraldeclamitabatisdeclamitabamini
3. Person Pluraldeclamitabantdeclamitabantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitabodeclamitabor
2. Person Singulardeclamitabisdeclamitabere, declamitaberis
3. Person Singulardeclamitabitdeclamitabitur
1. Person Pluraldeclamitabimusdeclamitabimur
2. Person Pluraldeclamitabitisdeclamitabimini
3. Person Pluraldeclamitabuntdeclamitabuntur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitavi
2. Person Singulardeclamitavisti
3. Person Singulardeclamitavit
1. Person Pluraldeclamitavimus
2. Person Pluraldeclamitavistis
3. Person Pluraldeclamitare, declamitavere, declamitaverunt
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitaveram
2. Person Singulardeclamitaveras
3. Person Singulardeclamitaverat
1. Person Pluraldeclamitaveramus
2. Person Pluraldeclamitaveratis
3. Person Pluraldeclamitaverant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitavero
2. Person Singulardeclamitaris, declamitaveris
3. Person Singulardeclamitaverit
1. Person Pluraldeclamitaverimus
2. Person Pluraldeclamitaveritis
3. Person Pluraldeclamitaverint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitemdeclamiter
2. Person Singulardeclamitesdeclamitere, declamiteris
3. Person Singulardeclamitetdeclamitetur
1. Person Pluraldeclamitemusdeclamitemur
2. Person Pluraldeclamitetisdeclamitemini
3. Person Pluraldeclamitentdeclamitentur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitaremdeclamitarer
2. Person Singulardeclamitaresdeclamitarere, declamitareris
3. Person Singulardeclamitaretdeclamitaretur
1. Person Pluraldeclamitaremusdeclamitaremur
2. Person Pluraldeclamitaretisdeclamitaremini
3. Person Pluraldeclamitarentdeclamitarentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitaverim
2. Person Singulardeclamitaris, declamitaveris
3. Person Singulardeclamitaverit
1. Person Pluraldeclamitaverimus
2. Person Pluraldeclamitaveritis
3. Person Pluraldeclamitaverint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singulardeclamitavissem
2. Person Singulardeclamitavisses
3. Person Singulardeclamitavisset
1. Person Pluraldeclamitavissemus
2. Person Pluraldeclamitavissetis
3. Person Pluraldeclamitavissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivdeclamitaredeclamitavisse
Passivdeclamitari, declamitarier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singulardeclamitadeclamitare
3. Person Singular
2. Person Pluraldeclamitatedeclamitamini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singulardeclamitatodeclamitator
3. Person Singulardeclamitatodeclamitator
2. Person Pluraldeclamitatote
3. Person Pluraldeclamitantodeclamitantor
PPP
 SingularPlural
Nominativdeclamitata, declamitatum, declamitatusdeclamitata, declamitatae, declamitati
Genitivdeclamitatae, declamitatideclamitatarum, declamitatorum
Dativdeclamitatae, declamitatodeclamitatis
Akkusativdeclamitatam, declamitatumdeclamitata, declamitatas, declamitatos
Ablativdeclamitata, declamitatodeclamitatis
Vokativdeclamitata, declamitate, declamitatumdeclamitata, declamitatae, declamitati
PPA
 SingularPlural
Nominativdeclamitansdeclamitantes, declamitantia
Genitivdeclamitantisdeclamitantium, declamitantum
Dativdeclamitantideclamitantibus
Akkusativdeclamitans, declamitantemdeclamitantes, declamitantia
Ablativdeclamitante, declamitantideclamitantibus
Vokativdeclamitansdeclamitantes, declamitantia
PFA
 SingularPlural
Nominativdeclamitatura, declamitaturum, declamitaturusdeclamitatura, declamitaturae, declamitaturi
Genitivdeclamitaturae, declamitaturideclamitaturarum, declamitaturorum
Dativdeclamitaturae, declamitaturodeclamitaturis
Akkusativdeclamitaturam, declamitaturumdeclamitatura, declamitaturas, declamitaturos
Ablativdeclamitatura, declamitaturodeclamitaturis
Vokativdeclamitatura, declamitature, declamitaturumdeclamitatura, declamitaturae, declamitaturi
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativdeclamitanda, declamitandum, declamitandusdeclamitanda, declamitandae, declamitandi
Genitivdeclamitandae, declamitandideclamitandarum, declamitandorum
Dativdeclamitandae, declamitandodeclamitandis
Akkusativdeclamitandam, declamitandumdeclamitanda, declamitandas, declamitandos
Ablativdeclamitanda, declamitandodeclamitandis
Vokativdeclamitanda, declamitande, declamitandumdeclamitanda, declamitandae, declamitandi

152 (228) Formen für „declamitare“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum