Formentabelle zu „decantare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decanto | decantor |
2. Person Singular | decantas | decantare, decantaris |
3. Person Singular | decantat | decantatur |
1. Person Plural | decantamus | decantamur |
2. Person Plural | decantatis | decantamini |
3. Person Plural | decantant | decantantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantabam | decantabar |
2. Person Singular | decantabas | decantabare, decantabaris |
3. Person Singular | decantabat | decantabatur |
1. Person Plural | decantabamus | decantabamur |
2. Person Plural | decantabatis | decantabamini |
3. Person Plural | decantabant | decantabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantabo | decantabor |
2. Person Singular | decantabis | decantabere, decantaberis |
3. Person Singular | decantabit | decantabitur |
1. Person Plural | decantabimus | decantabimur |
2. Person Plural | decantabitis | decantabimini |
3. Person Plural | decantabunt | decantabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantavi | — |
2. Person Singular | decantavisti | — |
3. Person Singular | decantavit | — |
1. Person Plural | decantavimus | — |
2. Person Plural | decantavistis | — |
3. Person Plural | decantare, decantavere, decantaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantaveram | — |
2. Person Singular | decantaveras | — |
3. Person Singular | decantaverat | — |
1. Person Plural | decantaveramus | — |
2. Person Plural | decantaveratis | — |
3. Person Plural | decantaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantavero | — |
2. Person Singular | decantaris, decantaveris | — |
3. Person Singular | decantaverit | — |
1. Person Plural | decantaverimus | — |
2. Person Plural | decantaveritis | — |
3. Person Plural | decantaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantem | decanter |
2. Person Singular | decantes | decantere, decanteris |
3. Person Singular | decantet | decantetur |
1. Person Plural | decantemus | decantemur |
2. Person Plural | decantetis | decantemini |
3. Person Plural | decantent | decantentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantarem | decantarer |
2. Person Singular | decantares | decantarere, decantareris |
3. Person Singular | decantaret | decantaretur |
1. Person Plural | decantaremus | decantaremur |
2. Person Plural | decantaretis | decantaremini |
3. Person Plural | decantarent | decantarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantaverim | — |
2. Person Singular | decantaris, decantaveris | — |
3. Person Singular | decantaverit | — |
1. Person Plural | decantaverimus | — |
2. Person Plural | decantaveritis | — |
3. Person Plural | decantaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | decantavissem | — |
2. Person Singular | decantavisses | — |
3. Person Singular | decantavisset | — |
1. Person Plural | decantavissemus | — |
2. Person Plural | decantavissetis | — |
3. Person Plural | decantavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | decantare | decantavisse |
Passiv | decantari, decantarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | decanta | decantare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | decantate | decantamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | decantato | decantator |
3. Person Singular | decantato | decantator |
2. Person Plural | decantatote | — |
3. Person Plural | decantanto | decantantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decantatus, decantata, decantatum | decantatae, decantata, decantati |
Genitiv | decantatae, decantati | decantatarum, decantatorum |
Dativ | decantatae, decantato | decantatis |
Akkusativ | decantatam, decantatum | decantata, decantatas, decantatos |
Ablativ | decantata, decantato | decantatis |
Vokativ | decantata, decantate, decantatum | decantatae, decantata, decantati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decantans | decantantes, decantantia |
Genitiv | decantantis | decantantium, decantantum |
Dativ | decantanti | decantantibus |
Akkusativ | decantans, decantantem | decantantes, decantantia |
Ablativ | decantante, decantanti | decantantibus |
Vokativ | decantans | decantantes, decantantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decantatura, decantaturum, decantaturus | decantatura, decantaturae, decantaturi |
Genitiv | decantaturae, decantaturi | decantaturarum, decantaturorum |
Dativ | decantaturae, decantaturo | decantaturis |
Akkusativ | decantaturam, decantaturum | decantatura, decantaturas, decantaturos |
Ablativ | decantatura, decantaturo | decantaturis |
Vokativ | decantatura, decantature, decantaturum | decantatura, decantaturae, decantaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | decantanda, decantandum, decantandus | decantanda, decantandae, decantandi |
Genitiv | decantandae, decantandi | decantandarum, decantandorum |
Dativ | decantandae, decantando | decantandis |
Akkusativ | decantandam, decantandum | decantanda, decantandas, decantandos |
Ablativ | decantanda, decantando | decantandis |
Vokativ | decantanda, decantande, decantandum | decantanda, decantandae, decantandi |
152 (228) Formen für „decantare“