Formentabelle zu „cusare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cuso | cusor |
2. Person Singular | cosas, cusas | cusare, cusaris, decusare |
3. Person Singular | cusat, inacusat | cusatur |
1. Person Plural | cusamus | cusamur |
2. Person Plural | cusatis | cusamini |
3. Person Plural | cusant | cusantur, decusantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusabam | cusabar |
2. Person Singular | cusabas | cusabare, cusabaris |
3. Person Singular | cusabat | cusabatur |
1. Person Plural | cusabamus | cusabamur |
2. Person Plural | cusabatis | cusabamini |
3. Person Plural | cusabant | cusabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusabo | cusabor |
2. Person Singular | cusabis | cusabere, cusaberis |
3. Person Singular | cusabit | cusabitur |
1. Person Plural | cusabimus | cusabimur |
2. Person Plural | cusabitis | cusabimini |
3. Person Plural | cusabunt | cusabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusavi | — |
2. Person Singular | cusavisti | — |
3. Person Singular | cusavit | — |
1. Person Plural | cusavimus | — |
2. Person Plural | cusavistis | — |
3. Person Plural | cusare, cusavere, cusaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusaveram | — |
2. Person Singular | cusaveras | — |
3. Person Singular | cusaverat | — |
1. Person Plural | cusaveramus | — |
2. Person Plural | cusaveratis | — |
3. Person Plural | cusaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusavero | — |
2. Person Singular | cusaris, cusaveris | — |
3. Person Singular | cusaverit | — |
1. Person Plural | cusaverimus | — |
2. Person Plural | cusaveritis | — |
3. Person Plural | cusaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusem | cuser |
2. Person Singular | cuses | cusere, cuseris |
3. Person Singular | cuset | cusetur |
1. Person Plural | cusemus | cusemur |
2. Person Plural | cusetis | cusemini |
3. Person Plural | cusent | cusentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusarem | cusarer |
2. Person Singular | cusares | cusarere, cusareris |
3. Person Singular | cusaret | cusaretur |
1. Person Plural | cusaremus | cusaremur |
2. Person Plural | cusaretis | cusaremini |
3. Person Plural | cusarent | cusarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusaverim | — |
2. Person Singular | cusaris, cusaveris | — |
3. Person Singular | cusaverit | — |
1. Person Plural | cusaverimus | — |
2. Person Plural | cusaveritis | — |
3. Person Plural | cusaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cusavissem | — |
2. Person Singular | cusavisses | — |
3. Person Singular | cusavisset | — |
1. Person Plural | cusavissemus | — |
2. Person Plural | cusavissetis | — |
3. Person Plural | cusavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | cusare, decusare | cusavisse |
Passiv | cusari, cusarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cosa, cusa, dialectiscusa, grammaticusa, maleficusa, paganicusa, rhetoricusa, rusticusa | cusare, decusare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cusate | cusamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cusato | cusator |
3. Person Singular | cusato | cusator |
2. Person Plural | cusatote | — |
3. Person Plural | cusanto | cusantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cusata, cusatum, cusatus | cusata, cusatae, cusati |
Genitiv | cusatae, cusati | cusatarum, cusatorum |
Dativ | cusatae, cusato | cusatis |
Akkusativ | cusatam, cusatum | cusata, cusatas, cusatos |
Ablativ | cusata, cusato | cusatis |
Vokativ | cusata, cusate, cusatum | cusata, cusatae, cusati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cusans | cusantes, cusantia |
Genitiv | cusantis | cusantium, cusantum |
Dativ | cusanti | cusantibus |
Akkusativ | cusans, cusantem | cusantes, cusantia |
Ablativ | cusante, cusanti | cusantibus |
Vokativ | cusans | cusantes, cusantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cusatura, cusaturum, cusaturus | cusatura, cusaturae, cusaturi |
Genitiv | cusaturae, cusaturi | cusaturarum, cusaturorum |
Dativ | cusaturae, cusaturo | cusaturis |
Akkusativ | cusaturam, cusaturum | cusatura, cusaturas, cusaturos |
Ablativ | cusatura, cusaturo | cusaturis |
Vokativ | cusatura, cusature, cusaturum | cusatura, cusaturae, cusaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cusanda, cusandum, cusandus | cusanda, cusandae, cusandi |
Genitiv | cusandae, cusandi | cusandarum, cusandorum |
Dativ | cusandae, cusando | cusandis |
Akkusativ | cusandam, cusandum | cusanda, cusandas, cusandos |
Ablativ | cusanda, cusando | cusandis |
Vokativ | cusanda, cusande, cusandum | cusanda, cusandae, cusandi |
Substantiv
| Singular | Plural |
---|
Nominativ | cussio | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | cussio | — |
154 (243) Formen für „cusare“