Formentabelle zu „curtare“
Substantiv
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curto | curtor |
2. Person Singular | curtas | curtare, curtaris |
3. Person Singular | curtat | curtatur |
1. Person Plural | curtamus | curtamur |
2. Person Plural | curtatis | curtamini |
3. Person Plural | curtant | curtantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtabam | curtabar |
2. Person Singular | curtabas | curtabare, curtabaris |
3. Person Singular | curtabat | curtabatur |
1. Person Plural | curtabamus | curtabamur |
2. Person Plural | curtabatis | curtabamini |
3. Person Plural | curtabant | curtabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtabo | curtabor |
2. Person Singular | curtabis | curtabere, curtaberis |
3. Person Singular | curtabit | curtabitur |
1. Person Plural | curtabimus | curtabimur |
2. Person Plural | curtabitis | curtabimini |
3. Person Plural | curtabunt | curtabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtavi | — |
2. Person Singular | curtavisti | — |
3. Person Singular | curtavit | — |
1. Person Plural | curtavimus | — |
2. Person Plural | curtavistis | — |
3. Person Plural | curtare, curtavere, curtaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtaveram | — |
2. Person Singular | curtaveras | — |
3. Person Singular | curtaverat | — |
1. Person Plural | curtaveramus | — |
2. Person Plural | curtaveratis | — |
3. Person Plural | curtaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtavero | — |
2. Person Singular | curtaris, curtaveris | — |
3. Person Singular | curtaverit | — |
1. Person Plural | curtaverimus | — |
2. Person Plural | curtaveritis | — |
3. Person Plural | curtaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtem | curter |
2. Person Singular | curtes | curtere, curteris |
3. Person Singular | curtet | curtetur |
1. Person Plural | curtemus | curtemur |
2. Person Plural | curtetis | curtemini |
3. Person Plural | curtent | curtentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtarem | curtarer |
2. Person Singular | curtares | curtarere, curtareris |
3. Person Singular | curtaret | curtaretur |
1. Person Plural | curtaremus | curtaremur |
2. Person Plural | curtaretis | curtaremini |
3. Person Plural | curtarent | curtarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtaverim | — |
2. Person Singular | curtaris, curtaveris | — |
3. Person Singular | curtaverit | — |
1. Person Plural | curtaverimus | — |
2. Person Plural | curtaveritis | — |
3. Person Plural | curtaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | curtavissem | — |
2. Person Singular | curtavisses | — |
3. Person Singular | curtavisset | — |
1. Person Plural | curtavissemus | — |
2. Person Plural | curtavissetis | — |
3. Person Plural | curtavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | curtare | curtavisse |
Passiv | curtari, curtarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | curta | curtare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | curtate | curtamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | curtato | curtator |
3. Person Singular | curtato | curtator |
2. Person Plural | curtatote | — |
3. Person Plural | curtanto | curtantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | curtata, curtatum, curtatus | curtata, curtatae, curtati |
Genitiv | curtatae, curtati | curtatarum, curtatorum |
Dativ | curtatae, curtato | curtatis |
Akkusativ | curtatam, curtatum | curtata, curtatas, curtatos |
Ablativ | curtata, curtato | curtatis |
Vokativ | curtata, curtate, curtatum | curtata, curtatae, curtati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | curtans | curtantes, curtantia |
Genitiv | curtantis | curtantium, curtantum |
Dativ | curtanti | curtantibus |
Akkusativ | curtans, curtantem | curtantes, curtantia |
Ablativ | curtante, curtanti | curtantibus |
Vokativ | curtans | curtantes, curtantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | curtatura, curtaturum, curtaturus | curtatura, curtaturae, curtaturi |
Genitiv | curtaturae, curtaturi | curtaturarum, curtaturorum |
Dativ | curtaturae, curtaturo | curtaturis |
Akkusativ | curtaturam, curtaturum | curtatura, curtaturas, curtaturos |
Ablativ | curtatura, curtaturo | curtaturis |
Vokativ | curtatura, curtature, curtaturum | curtatura, curtaturae, curtaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | curtanda, curtandum, curtandus | curtanda, curtandae, curtandi |
Genitiv | curtandae, curtandi | curtandarum, curtandorum |
Dativ | curtandae, curtando | curtandis |
Akkusativ | curtandam, curtandum | curtanda, curtandas, curtandos |
Ablativ | curtanda, curtando | curtandis |
Vokativ | curtanda, curtande, curtandum | curtanda, curtandae, curtandi |
Adjektiv
Positiv | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | curtilium |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Komparativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
Superlativ | Singular | Plural |
---|
Nominativ | — | — |
Genitiv | — | — |
Dativ | — | — |
Akkusativ | — | — |
Ablativ | — | — |
Vokativ | — | — |
161 (239) Formen für „curtare“