Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu „cunire“

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcuniocunior
2. Person Singularcuniscunire, cuniris, conire
3. Person Singularcunitcunitur
1. Person Pluralcunimuscunimur
2. Person Pluralcunitiscunimini
3. Person Pluralcuniuntcuniuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcunbam, cuniebamcuniebar
2. Person Singularcunbas, cuniebascuniebare, cuniebaris
3. Person Singularcunbat, cuniebatcuniebatur
1. Person Pluralcunbamus, cuniebamuscuniebamur
2. Person Pluralcunbatis, cuniebatiscuniebamini
3. Person Pluralcunbant, cuniebantcuniebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcuniam, cunibo, mecuniamcuniar, cunibor
2. Person Singularcunibis, cuniescuniberis, cuniere, cunieris
3. Person Singularcunibit, cunietcuniberit, cunietur
1. Person Pluralcunibimus, cuniemuscunibimur, cuniemur
2. Person Pluralcunibitis, cunietiscunibimini, cuniemini
3. Person Pluralcunibunt, cunientcunibuntur, cunientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcuniam, mecuniamcuniar
2. Person Singularcuniascuniare, cuniaris
3. Person Singularcuniatcuniatur
1. Person Pluralcuniamuscuniamur
2. Person Pluralcuniatiscuniamini
3. Person Pluralcuniantcuniantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcuniremcunirer
2. Person Singularcunirescunirere, cunireris
3. Person Singularcuniretcuniretur
1. Person Pluralcuniremuscuniremur
2. Person Pluralcuniretiscuniremini
3. Person Pluralcunirentcunirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singular
2. Person Singular
3. Person Singular
1. Person Plural
2. Person Plural
3. Person Plural
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcunire, conire
Passivcuniri, cunirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcuni, cuniunctionis, cvnilacicunire, conire
3. Person Singular
2. Person Pluralcunitecunimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcunitocunitor
3. Person Singularcunitocunitor
2. Person Pluralcunitote
3. Person Pluralcuniuntocuniuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativcunienscunientes, cunientia
Genitivcunientiscunientium, cunientum
Dativcunienticunientibus
Akkusativcuniens, cunientemcunientes, cunientia
Ablativcuniente, cunienticunientibus
Vokativcunienscunientes, cunientia
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativcunienda, cuniendum, cuniendus, cuniunda, cuniundum, cuniunduscunienda, cuniendae, cuniendi, cuniunda, cuniundae, cuniundi
Genitivcuniendae, cuniendi, cuniundae, cuniundicuniendarum, cuniendorum, cuniundarum, cuniundorum
Dativcuniendae, cuniendo, cuniundae, cuniundocuniendis, cuniundis
Akkusativcuniendam, cuniendum, cuniundam, cuniundumcunienda, cuniendas, cuniendos, cuniunda, cuniundas, cuniundos
Ablativcunienda, cuniendo, cuniunda, cuniundocuniendis, cuniundis
Vokativcunienda, cuniende, cuniendum, cuniunda, cuniunde, cuniundumcunienda, cuniendae, cuniendi, cuniunda, cuniundae, cuniundi

97 (186) Formen für „cunire“

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum