Formentabelle zu „culpitare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 456
culpito | culpitor |
2. Person Singular | culpitas | culpitare, culpitaris |
3. Person Singular | culpitat | culpitatur |
1. Person Plural | culpitamus | culpitamur |
2. Person Plural | culpitatis | culpitamini |
3. Person Plural | culpitant | culpitantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitabam | culpitabar |
2. Person Singular | culpitabas | culpitabare, culpitabaris |
3. Person Singular | culpitabat | culpitabatur |
1. Person Plural | culpitabamus | culpitabamur |
2. Person Plural | culpitabatis | culpitabamini |
3. Person Plural | culpitabant | culpitabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitabo | culpitabor |
2. Person Singular | culpitabis | culpitabere, culpitaberis |
3. Person Singular | culpitabit | culpitabitur |
1. Person Plural | culpitabimus | culpitabimur |
2. Person Plural | culpitabitis | culpitabimini |
3. Person Plural | culpitabunt | culpitabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitavi | — |
2. Person Singular | culpitavisti | — |
3. Person Singular | culpitavit | — |
1. Person Plural | culpitavimus | — |
2. Person Plural | culpitavistis | — |
3. Person Plural | culpitare, culpitavere, culpitaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitaveram | — |
2. Person Singular | culpitaveras | — |
3. Person Singular | culpitaverat | — |
1. Person Plural | culpitaveramus | — |
2. Person Plural | culpitaveratis | — |
3. Person Plural | culpitaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitavero | — |
2. Person Singular | culpitaris, culpitaveris | — |
3. Person Singular | culpitaverit | — |
1. Person Plural | culpitaverimus | — |
2. Person Plural | culpitaveritis | — |
3. Person Plural | culpitaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitem | culpiter |
2. Person Singular | culpites | culpitere, culpiteris |
3. Person Singular | culpitet | culpitetur |
1. Person Plural | culpitemus | culpitemur |
2. Person Plural | culpitetis | culpitemini |
3. Person Plural | culpitent | culpitentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitarem | culpitarer |
2. Person Singular | culpitares | culpitarere, culpitareris |
3. Person Singular | culpitaret | culpitaretur |
1. Person Plural | culpitaremus | culpitaremur |
2. Person Plural | culpitaretis | culpitaremini |
3. Person Plural | culpitarent | culpitarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitaverim | — |
2. Person Singular | culpitaris, culpitaveris | — |
3. Person Singular | culpitaverit | — |
1. Person Plural | culpitaverimus | — |
2. Person Plural | culpitaveritis | — |
3. Person Plural | culpitaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | culpitavissem | — |
2. Person Singular | culpitavisses | — |
3. Person Singular | culpitavisset | — |
1. Person Plural | culpitavissemus | — |
2. Person Plural | culpitavissetis | — |
3. Person Plural | culpitavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | culpitare | culpitavisse |
Passiv | culpitari, culpitarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | culpita | culpitare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | culpitate | culpitamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | culpitato | culpitator |
3. Person Singular | culpitato | culpitator |
2. Person Plural | culpitatote | — |
3. Person Plural | culpitanto | culpitantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | culpitata, culpitatum, culpitatus | culpitata, culpitatae, culpitati |
Genitiv | culpitatae, culpitati | culpitatarum, culpitatorum |
Dativ | culpitatae, culpitato | culpitatis |
Akkusativ | culpitatam, culpitatum | culpitata, culpitatas, culpitatos |
Ablativ | culpitata, culpitato | culpitatis |
Vokativ | culpitata, culpitate, culpitatum | culpitata, culpitatae, culpitati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | culpitans | culpitantes, culpitantia |
Genitiv | culpitantis | culpitantium, culpitantum |
Dativ | culpitanti | culpitantibus |
Akkusativ | culpitans, culpitantem | culpitantes, culpitantia |
Ablativ | culpitante, culpitanti | culpitantibus |
Vokativ | culpitans | culpitantes, culpitantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | culpitatura, culpitaturum, culpitaturus | culpitatura, culpitaturae, culpitaturi |
Genitiv | culpitaturae, culpitaturi | culpitaturarum, culpitaturorum |
Dativ | culpitaturae, culpitaturo | culpitaturis |
Akkusativ | culpitaturam, culpitaturum | culpitatura, culpitaturas, culpitaturos |
Ablativ | culpitatura, culpitaturo | culpitaturis |
Vokativ | culpitatura, culpitature, culpitaturum | culpitatura, culpitaturae, culpitaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | culpitanda, culpitandum, culpitandus | culpitanda, culpitandae, culpitandi |
Genitiv | culpitandae, culpitandi | culpitandarum, culpitandorum |
Dativ | culpitandae, culpitando | culpitandis |
Akkusativ | culpitandam, culpitandum | culpitanda, culpitandas, culpitandos |
Ablativ | culpitanda, culpitando | culpitandis |
Vokativ | culpitanda, culpitande, culpitandum | culpitanda, culpitandae, culpitandi |
152 (228) Formen für „culpitare“