Formentabelle zu „cruminare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | crumino | cruminor |
2. Person Singular | cruminas | cruminare, cruminaris |
3. Person Singular | cruminat | cruminatur |
1. Person Plural | cruminamus | cruminamur |
2. Person Plural | cruminatis | cruminamini |
3. Person Plural | cruminant | cruminantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminabam | cruminabar |
2. Person Singular | cruminabas | cruminabare, cruminabaris |
3. Person Singular | cruminabat | cruminabatur |
1. Person Plural | cruminabamus | cruminabamur |
2. Person Plural | cruminabatis | cruminabamini |
3. Person Plural | cruminabant | cruminabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminabo | cruminabor |
2. Person Singular | cruminabis | cruminabere, cruminaberis |
3. Person Singular | cruminabit | cruminabitur |
1. Person Plural | cruminabimus | cruminabimur |
2. Person Plural | cruminabitis | cruminabimini |
3. Person Plural | cruminabunt | cruminabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminavi | — |
2. Person Singular | cruminavisti | — |
3. Person Singular | cruminavit | — |
1. Person Plural | cruminavimus | — |
2. Person Plural | cruminavistis | — |
3. Person Plural | cruminare, cruminavere, cruminaverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminaveram | — |
2. Person Singular | cruminaveras | — |
3. Person Singular | cruminaverat | — |
1. Person Plural | cruminaveramus | — |
2. Person Plural | cruminaveratis | — |
3. Person Plural | cruminaverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminavero | — |
2. Person Singular | cruminaris, cruminaveris | — |
3. Person Singular | cruminaverit | — |
1. Person Plural | cruminaverimus | — |
2. Person Plural | cruminaveritis | — |
3. Person Plural | cruminaverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminem | cruminer |
2. Person Singular | crumines | cruminere, crumineris |
3. Person Singular | cruminet | cruminetur |
1. Person Plural | cruminemus | cruminemur |
2. Person Plural | cruminetis | cruminemini |
3. Person Plural | cruminent | cruminentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminarem | cruminarer |
2. Person Singular | cruminares | cruminarere, cruminareris |
3. Person Singular | cruminaret | cruminaretur |
1. Person Plural | cruminaremus | cruminaremur |
2. Person Plural | cruminaretis | cruminaremini |
3. Person Plural | cruminarent | cruminarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminaverim | — |
2. Person Singular | cruminaris, cruminaveris | — |
3. Person Singular | cruminaverit | — |
1. Person Plural | cruminaverimus | — |
2. Person Plural | cruminaveritis | — |
3. Person Plural | cruminaverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cruminavissem | — |
2. Person Singular | cruminavisses | — |
3. Person Singular | cruminavisset | — |
1. Person Plural | cruminavissemus | — |
2. Person Plural | cruminavissetis | — |
3. Person Plural | cruminavissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | cruminare | cruminavisse |
Passiv | cruminari, cruminarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | crumina | cruminare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cruminate | cruminamini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cruminato | cruminator |
3. Person Singular | cruminato | cruminator |
2. Person Plural | cruminatote | — |
3. Person Plural | cruminanto | cruminantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cruminata, cruminatum, cruminatus | cruminata, cruminatae, cruminati |
Genitiv | cruminatae, cruminati | cruminatarum, cruminatorum |
Dativ | cruminatae, cruminato | cruminatis |
Akkusativ | cruminatam, cruminatum | cruminata, cruminatas, cruminatos |
Ablativ | cruminata, cruminato | cruminatis |
Vokativ | cruminata, cruminate, cruminatum | cruminata, cruminatae, cruminati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cruminans | cruminantes, cruminantia |
Genitiv | cruminantis | cruminantium, cruminantum |
Dativ | cruminanti | cruminantibus |
Akkusativ | cruminans, cruminantem | cruminantes, cruminantia |
Ablativ | cruminante, cruminanti | cruminantibus |
Vokativ | cruminans | cruminantes, cruminantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cruminatura, cruminaturum, cruminaturus | cruminatura, cruminaturae, cruminaturi |
Genitiv | cruminaturae, cruminaturi | cruminaturarum, cruminaturorum |
Dativ | cruminaturae, cruminaturo | cruminaturis |
Akkusativ | cruminaturam, cruminaturum | cruminatura, cruminaturas, cruminaturos |
Ablativ | cruminatura, cruminaturo | cruminaturis |
Vokativ | cruminatura, cruminature, cruminaturum | cruminatura, cruminaturae, cruminaturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cruminanda, cruminandum, cruminandus | cruminanda, cruminandae, cruminandi |
Genitiv | cruminandae, cruminandi | cruminandarum, cruminandorum |
Dativ | cruminandae, cruminando | cruminandis |
Akkusativ | cruminandam, cruminandum | cruminanda, cruminandas, cruminandos |
Ablativ | cruminanda, cruminando | cruminandis |
Vokativ | cruminanda, cruminande, cruminandum | cruminanda, cruminandae, cruminandi |
152 (228) Formen für „cruminare“