Formentabelle zu „cosiderare“
Verb
Präsens (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular |
Warning: Division by zero in /srv/data/web/vhosts/www.latein.me/htdocs/formTable.php on line 463
cosidero | cosideror |
2. Person Singular | cosideras | cosiderare, cosideraris |
3. Person Singular | cosiderat | cosideratur |
1. Person Plural | cosideramus | cosideramur |
2. Person Plural | cosideratis | cosideramini |
3. Person Plural | cosiderant | cosiderantur |
Imperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosiderabam | cosiderabar |
2. Person Singular | cosiderabas | cosiderabare, cosiderabaris |
3. Person Singular | cosiderabat | cosiderabatur |
1. Person Plural | cosiderabamus | cosiderabamur |
2. Person Plural | cosiderabatis | cosiderabamini |
3. Person Plural | cosiderabant | cosiderabantur |
Futur I (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosiderabo | cosiderabor |
2. Person Singular | cosiderabis | cosiderabere, cosideraberis |
3. Person Singular | cosiderabit | cosiderabitur |
1. Person Plural | cosiderabimus | cosiderabimur |
2. Person Plural | cosiderabitis | cosiderabimini |
3. Person Plural | cosiderabunt | cosiderabuntur |
Perfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosideravi | — |
2. Person Singular | cosideravisti | — |
3. Person Singular | cosideravit | — |
1. Person Plural | cosideravimus | — |
2. Person Plural | cosideravistis | — |
3. Person Plural | cosiderare, cosideravere, cosideraverunt | — |
Plusquamperfekt (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosideraveram | — |
2. Person Singular | cosideraveras | — |
3. Person Singular | cosideraverat | — |
1. Person Plural | cosideraveramus | — |
2. Person Plural | cosideraveratis | — |
3. Person Plural | cosideraverant | — |
Futur II (Indikativ) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosideravero | — |
2. Person Singular | cosideraris, cosideraveris | — |
3. Person Singular | cosideraverit | — |
1. Person Plural | cosideraverimus | — |
2. Person Plural | cosideraveritis | — |
3. Person Plural | cosideraverint | — |
Präsens (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosiderem | cosiderer |
2. Person Singular | cosideres | cosiderere, cosidereris |
3. Person Singular | cosideret | cosideretur |
1. Person Plural | cosideremus | cosideremur |
2. Person Plural | cosideretis | cosideremini |
3. Person Plural | cosiderent | cosiderentur |
Imperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosiderarem | cosiderarer |
2. Person Singular | cosiderares | cosiderarere, cosiderareris |
3. Person Singular | cosideraret | cosideraretur |
1. Person Plural | cosideraremus | cosideraremur |
2. Person Plural | cosideraretis | cosideraremini |
3. Person Plural | cosiderarent | cosiderarentur |
Perfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosideraverim | — |
2. Person Singular | cosideraris, cosideraveris | — |
3. Person Singular | cosideraverit | — |
1. Person Plural | cosideraverimus | — |
2. Person Plural | cosideraveritis | — |
3. Person Plural | cosideraverint | — |
Plusquamperfekt (Konjunktiv) | Aktiv | Passiv |
---|
1. Person Singular | cosideravissem | — |
2. Person Singular | cosideravisses | — |
3. Person Singular | cosideravisset | — |
1. Person Plural | cosideravissemus | — |
2. Person Plural | cosideravissetis | — |
3. Person Plural | cosideravissent | — |
Infinitiv | Präsens | Perfekt |
---|
Aktiv | cosiderare | cosideravisse |
Passiv | cosiderari, cosiderarier | — |
Imperativ I | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cosidera | cosiderare |
3. Person Singular | — | — |
2. Person Plural | cosiderate | cosideramini |
3. Person Plural | — | — |
Imperativ II | Aktiv | Passiv |
---|
2. Person Singular | cosiderato | cosiderator |
3. Person Singular | cosiderato | cosiderator |
2. Person Plural | cosideratote | — |
3. Person Plural | cosideranto | cosiderantor |
PPP | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cosiderata, cosideratum, cosideratus | cosiderata, cosideratae, cosiderati |
Genitiv | cosideratae, cosiderati | cosideratarum, cosideratorum |
Dativ | cosideratae, cosiderato | cosideratis |
Akkusativ | cosideratam, cosideratum | cosiderata, cosideratas, cosideratos |
Ablativ | cosiderata, cosiderato | cosideratis |
Vokativ | cosiderata, cosiderate, cosideratum | cosiderata, cosideratae, cosiderati |
PPA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cosiderans | cosiderantes, cosiderantia |
Genitiv | cosiderantis | cosiderantium, cosiderantum |
Dativ | cosideranti | cosiderantibus |
Akkusativ | cosiderans, cosiderantem | cosiderantes, cosiderantia |
Ablativ | cosiderante, cosideranti | cosiderantibus |
Vokativ | cosiderans | cosiderantes, cosiderantia |
PFA | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cosideratura, cosideraturum, cosideraturus | cosideratura, cosideraturae, cosideraturi |
Genitiv | cosideraturae, cosideraturi | cosideraturarum, cosideraturorum |
Dativ | cosideraturae, cosideraturo | cosideraturis |
Akkusativ | cosideraturam, cosideraturum | cosideratura, cosideraturas, cosideraturos |
Ablativ | cosideratura, cosideraturo | cosideraturis |
Vokativ | cosideratura, cosiderature, cosideraturum | cosideratura, cosideraturae, cosideraturi |
Gerundivum | Singular | Plural |
---|
Nominativ | cosideranda, cosiderandum, cosiderandus | cosideranda, cosiderandae, cosiderandi |
Genitiv | cosiderandae, cosiderandi | cosiderandarum, cosiderandorum |
Dativ | cosiderandae, cosiderando | cosiderandis |
Akkusativ | cosiderandam, cosiderandum | cosideranda, cosiderandas, cosiderandos |
Ablativ | cosideranda, cosiderando | cosiderandis |
Vokativ | cosideranda, cosiderande, cosiderandum | cosideranda, cosiderandae, cosiderandi |
152 (228) Formen für „cosiderare“