Wörterbuch für Latein-Deutsch und Deutsch-Latein

Formentabelle zu "cosentire"

Verb

Präsens (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosentiocosentior
2. Person Singularcosentiscosentire, cosentiris
3. Person Singularcosentitcosentitur
1. Person Pluralcosentimuscosentimur
2. Person Pluralcosentitiscosentimini
3. Person Pluralcosentiuntcosentiuntur
Imperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosentbam, cosentiebamcosentiebar
2. Person Singularcosentbas, cosentiebascosentiebare, cosentiebaris
3. Person Singularcosentbat, cosentiebatcosentiebatur
1. Person Pluralcosentbamus, cosentiebamuscosentiebamur
2. Person Pluralcosentbatis, cosentiebatiscosentiebamini
3. Person Pluralcosentbant, cosentiebantcosentiebantur
Futur I (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosentiam, cosentibocosentibor, cosentiar
2. Person Singularcosenties, cosentibiscosentiere, cosentiberis, cosentieris
3. Person Singularcosentiet, cosentibitcosentiberit, cosentietur
1. Person Pluralcosentiemus, cosentibimuscosentiemur, cosentibimur
2. Person Pluralcosentietis, cosentibitiscosentiemini, cosentibimini
3. Person Pluralcosentibunt, cosentientcosentibuntur, cosentientur
Perfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosensi
2. Person Singularcosensisti
3. Person Singularcosensit
1. Person Pluralcosensimus
2. Person Pluralcosensistis
3. Person Pluralcosenserunt, cosensere
Plusquamperfekt (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosenseram
2. Person Singularcosenseras
3. Person Singularcosenserat
1. Person Pluralcosenseramus
2. Person Pluralcosenseratis
3. Person Pluralcosenserant
Futur II (Indikativ)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosensero
2. Person Singularcosenseris
3. Person Singularcosenserit
1. Person Pluralcosenserimus
2. Person Pluralcosenseritis
3. Person Pluralcosenserint
Präsens (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosentiamcosentiar
2. Person Singularcosentiascosentiare, cosentiaris
3. Person Singularcosentiatcosentiatur
1. Person Pluralcosentiamuscosentiamur
2. Person Pluralcosentiatiscosentiamini
3. Person Pluralcosentiantcosentiantur
Imperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosentiremcosentirer
2. Person Singularcosentirescosentirere, cosentireris
3. Person Singularcosentiretcosentiretur
1. Person Pluralcosentiremuscosentiremur
2. Person Pluralcosentiretiscosentiremini
3. Person Pluralcosentirentcosentirentur
Perfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosenserim
2. Person Singularcosenseris
3. Person Singularcosenserit
1. Person Pluralcosenserimus
2. Person Pluralcosenseritis
3. Person Pluralcosenserint
Plusquamperfekt (Konjunktiv)
 AktivPassiv
1. Person Singularcosensissem
2. Person Singularcosensisses
3. Person Singularcosensisset
1. Person Pluralcosensissemus
2. Person Pluralcosensissetis
3. Person Pluralcosensissent
Infinitiv
 PräsensPerfekt
Aktivcosentirecosensisse
Passivcosentiri, cosentirier
Imperativ I
 AktivPassiv
2. Person Singularcosenticosentire
3. Person Singular
2. Person Pluralcosentitecosentimini
3. Person Plural
Imperativ II
 AktivPassiv
2. Person Singularcosentitocosentitor
3. Person Singularcosentitocosentitor
2. Person Pluralcosentitote
3. Person Pluralcosentiuntocosentiuntor
PPP
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PPA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
PFA
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ
Gerundivum
 SingularPlural
Nominativ
Genitiv
Dativ
Akkusativ
Ablativ
Vokativ

Wortschatz · Textstellen · Datenschutz · Impressum